Her Possessive Brother

Chapter 54

Leigh's POV

Bumaba ako ng kotse bitbit lahat ng pasalubong ko especially para kay Lucas. Pagpihit ko ng pinto si mommy ang sumalubong sakin.

"You're home Leigh!" sabay halik nito sa pisnge ko at may kasamang yakap. 

"Where's Lucas mom?" tanong ko agad ng hindi ko mahagilap ang anak. 

"Maybe he's in his room, by the way halika ilagay muna natin yang mga dala mo?" sumunod naman ako kay mommy. 

"I'll go to Luke mom sobra sobrang namiss ko kasi yung anak ko" Days without Luke are like days without my sunshine.

Napakahirap lalo na magtrabaho, wala kang may mapagkukunan ng lakas ng loob at determination. Luke is my weakness and my strength also. 

"Go on darling and I'm sure he will surprise and happy at the same time" I go to his room at dahan-dahang pinihit ang pintuan. 

I see my angel nakadapa at nakatutok sa laptop nito. I try my best na hindi gumawa ng ingay para suprisahin siya.

"My baby!" as I suddenly kiss his fluffy cheeks. 

"Mama!" umupo ito at ginantihan ako ng halik. 

"You're going to stay here from now on?" nagbabasakaling tanong nito. 

"I already finished my job so that we can have a lot of time for each others" as I hug him. 

Napadapo naman ang tingin ko sa laptop at ganun na lang ang pagtama ng mga mata ko sa isang tao. 

 "Dad? " gulat na tawag ko. 

"Leigh" parang maluluha ako sa mahinang banggit nito sa pangalan ko. 

He's lying at nakaharap patagilid sa laptop ng screen nito. 

"I'm happy Leigh that you raised my grandchild well. Parang nakikita ko si Alexander sa kanya not in the face dahil kopyang-kopya ka niya but in his personality
" wala na akong nagawa kundi ang lumuha.

"Daddy " I look like 10 years old girl na nagpapabebe sa daddy nito. 

Even Luke seryosong nakikinig saming dalawa. I know Luke is like a mature guy na marahil namana nito galing kay Alexander kaya alam kong naiitindihan niya kami. 

"I'm so proud of you Leigh. Kung may pagsisihan man ako ay yun yung hindi kita kinausap bago ka umalis. I love you my baby girl, you will always be my baby girl" Luke wipe my tears ng walang tigil na ako sa kaluluha. 

"I love you too dad" I reply. 

"Come back soon" at bigla itong umubo, humarap naman si Luke sa screen ng laptop. 

"Goodbye for now lolo. You should rest nd take good care of your health" as the skype turn off. 

"Mama" tawag sakin ni Luke. 

"I'm sorry if I let you see me cry" nangako kasi ako sa kanya na hindi na ako iiyak, he hates me seeing crying. 

"You missed my lolo right?" hindi ako sumagot instead I just hug him tight. 

"Lolo is sick mom. He needs you" bumitaw ako sa pagkayakap sa anak ko at hinarap ito.

"Help him mom please" how can I say no to this little angel? 

"Do you think I should?" ngumiti ito at dahan-dahang tumango. 

"You're son is right darling you should help the Dela Vega" Napadapo ang tingin ko sa pintuan ng magsalita si mommy. Ngumiti ito at dahan-dahang lumapit.