Chapter 46

8.9K 192 21
                                    

Leigh's POV

Dalawang linggo ang pananatili ko sa mansyon at sa dalawang linggong yun wala akong ibang inisip kundi siya.

Umaasa ako na tatawag si kuya Ethan para balitaan ako sa mga nangyayari sa kanya. Sobrang miss na miss ko na siya and I'm one month pregnant at hindi pa gaano kalaki ang tiyan ko.

I check my clock it's around ten in the evening at tapos na din akong kumain. Honestly nandito ako sa kwartong binigay sakin.

Tiningnan ko naman ang phone ko at ganun na lang ang pagkadismaya ko ng wala akong marinig na tawag galing kay kuya Ethan.

Kuya naman tumawag ka na please sabik na akong kamustahin siya. Napahiga ako ng Kama at napatitig sa kisame.

Andami ng panahon at oras ang dumaan at sa mga panahon at oras na yun wala akong ibang inisip kundi siya.

Napabuntong hininga ako at kinuha ulit ang phone ko para tignan ulit ng tumunog ito. Hindi ko na tiningnan kung sino man yung caller.

"Hello?" Walang ganang sagot ko.

(Baby) napaupo ako ng madinig ang boses na yun.

"Kuya Ethan?" Galak na tawag ko. Pansamantala munang tumahimik ang linya niya.

(Si Alexander) napalunok ako ng marinig ang pangalan na yun.

"Kamusta po siya kuya?" Dali-daling tanong ko.

(I'm at the bar baby. Sinunod ko ang gusto mong bantayan siya)

Walang anong napangiti ako dahil alam kong walang nangyayaring masama sa kanya knowing kuya Ethan is always with him.

"But anong ginagawa mo sa bar?" tanong ko pa.

(As you said following him) nagtaka naman ako dahil dun so it means Alexander is on the bar right now.

"What do you mean kuya?" natigilan naman ito bigla

(Hindi mo to dapat malaman baby dahil siguradong mag-alala ka nanaman sa kanya but I know mag-alala ka pa din. He's always at the bar sa dalawang linggong pagbabantay ko sa kanya laging bar ang pinupuntahan niya after his work I don't know why but as I can see he's totally wasted)

Napakagat naman ako sa labi ko. Anong ginagawa mo sa buhay mo Alexander? Lalo lang tuloy akong pinapaguilty.

"Nandyan pa din ba kayo?" sabay tayo ko ng kama.

(I know what's on your mind Leigh, don't go here ako na ang bahala sa kanya)

"No I'll go"

(No Leigh yo..) I ended the call dahil alam kong hindi niya ako papayagan.

I open the closet at sumuot ng T-shirt and jeans. Sumuot din ako ng cardigan gabi na kaya alam kong malamig na. Simula nung nagdesisyon akong manatili, dito na din ako tumira kasama lahat ng mga gamit ko.

Huling sinuot ko ang doll shoes bago dahan-dahang isinara ang kwarto. Luminga-linga muna ako sa paligid upang makiramdam kung may tao at ng maramdaman kong wala naman dahan-dahang bumaba ako hanggang sa pintuan.

Pinihit ko ito at siniguradong walang malilikhang tunog bago tuluyang lumabas. Napatingin muna ako sa terrace kung saan ang kwarto ni daddy.

I'm sorry dad alam kong mag-alala naman kayo pagnalaman niyo ito pero wala sadyang matigas lang talaga ang ulo ng anak niyo pero I'll promise naman po na mag-iingat ako.

Her Possessive BrotherTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon