...
"Seni istediğim her yerde ısırabilirim. Ama öpemem çünkü Sehun sen daha önce hiç ateş böceği görmedin."
...
Jongin'in sözleri tüm gün beynimi kemirmişti. O kadar dalgındım ki bana söylenileni en az 2 kez tekrar etmedikleri takdirde katiyen anlayamıyordum.
Xiumin en sonunda "Baksana sen iyi değilsin. Bu çizimlerin hepsi birer harika ve sen sabahtan beri tek bir yorum yapamadın. Bu işi Baekhyun'la halletsek daha iyi olur. Baekhyun sen bunları al, tüm kostüm çizimlerinin birer kopyası. Diğerleriyle de görüşüp birinde karar kılın ona göre hazırlatalım hemen. En azından aradan çıkmış olur." dedikten sonra gitti.
"Sehun en iyisi eve git. Burada kaldıkça gelip bir şeyler danışmaya devam edecekler ve kafanın başka bir yerde olduğuna eminim. Aslında şu an emin olmadığım tek şey beni dinleyip dinlemediğin."
"Dinliyorum Baekhyun. Ve sanırım eve gitsem daha iyi olur dediğin gibi. Daha sonra konuşuruz."
Eve geldikten sonra uyumaya karar verdim ama henüz öğlen olduğu için hemen vazgeçtim.
Çalışma odasına gidip Kris'in hazırladığı listeyi koreografiye dökmeye başladım.
Ama müzik olmadan hareketleri sıraya dizmek çok anlamsızdı. Bu yüzden hareketlerin içine daha estetik ve kibar birkaç hareket ekleyip bıraktım. Geriye sadece müziğe göre dizmek kalmıştı.
Akşama doğru yapacak başka bir şeyim olmadığı için yarışma için hazırladığımız koreografileri tekrar ettim.
Sonrasında kapı çaldı ve ben anlamsız bir şekilde koşarak açtım. Kapıda Baekhyun'u görünce üzüldüm ama sonra üzülüşümün ne kadar saçma olduğunu düşündüm. Zaten başka kim olabilirdi ki (!)
Baekhyun kahve içerken beni resmen sorguya almıştı ve ben de en başından beri yaşadığımız her şeyi -bir kaç özel kısmı geçerek- anlatmıştım.
Baekhyun en sonunda "Ördeğim neden gidip ateş böceği olayını direkt sormuyorsun?" diye sordu.
"Bir türlü şansım olmadı. Yani tam sorucam ya beni bırakıp gidiyor, ya konu değişiyor ya da ne bileyim bir şeyler engel oluyor sürekli. Hem sorsam da cevap vermez zaten. Aish cidden bilmiyorum."
Saçlarımı karıştırdım ve Baekhyun'un boşluğa dalarak tek kaşını kaldırışını izledim. Bu demek oluyordu ki Baekhyun ciddi anlamda olayı çözmek için düşünüyor ve en fazla 5 dakika sonra fikrini dile getirip hayatımı kurtaracak.
Ve 2 dakika sonra Baekhyun Onu gerçekten tanıdığımı şu sözlerle kanıtladı. "Buldum."
Hemen koşup boynuna sarıldım ve "Kahramanım!" diye bağırdım. "Aish yılışma hemen. Dinle şimdi anlatıyorum."
Hemen Baekhyun'un oturduğu koltuğun önünde diz çöktüm ve ellerimi de dizlerine koydum. Başımı çoktan Ona bakmak için havaya kaldırmıştım. Gülerek bana bakıyordu. Gözlerimi kocaman açıp anlatmaya başlaması için başımı salladım. Bu her zaman yaptığımız artık alışkanlık haline gelmiş bir şeydi. O yüzden Baekhyun anlatmaya başladı.
"Grubu topluyoruz. Eğlencesine diyeceğiz tabii ki. Sonra oyunlar falan sarhoş edip konuşturacağız. İşte bu kadar."
"Bunun işe yarayacağından emin misin? Ya anlatmazsa?"
"Sarhoş etmesi benden konuşturması senden. Ayrıca sen benim planımın işe yaramadığını ne zaman gördün?"
Ne zaman yapacağımızı soracağım anda Baekhyun'un telefonu çaldı. Chanyeol'du arayan. Kısa, kalpler kusan bir konuşmadan sonra Baekhyun bana dönüp "Ortak çalışma için efsane bir şarkı hazırlamışlar. Onu haber veriyor. " deyince kafamı sallayıp onayladım.
***
Sabah her zaman ki gibi okula geldik ve çalışma odasına girip yarışma için tekrar yaptık.
أنت تقرأ
Firefly ~ Sekai
قصص الهواة"Sen hiç ateş böceği gördün mü ?" "Hayır ama bu bir cevap değil." "Kesinlikle."
