Casanova's Fall (NO EPILOGUE POSTED)

Fall#31. Experiment

Casanova's Fall

Written by: Alia_Sy/Pennyrific of Wattpad

Fall#31. Experiment

-Xander's Point of View-

It's 11:00 in the evening and 'til now, I'm still awake in my bed. Hindi ako makatulog dahil sa mga bagay na gumugulo sa isip ko. Dammit! Ang babaeng 'yun, 'di na talaga ako pinapatahimik! Nawiwirduhan na ako sa sarili ko. Why do I feel like I'm missing her right now? 

Noong nasa Cavite kami, nagkakaroon na ako ng pakiramdam na kuntento na ako sa buhay ko dahil kasama ko siya. Na ayoko na siyang bitawan. Na ayoko siyang pakawalan kasi fuck, akin siya. Noong may nangyari sa kaniya na ako dapat makakagat ng ahas na iyon, hindi ako natahimik ng todo. Sobrang takot ang nararamdaman ko. Like damn! I felt like I don't want to lose her so I need to save her. It's a must for me. Siya ang mas higit kong inalala. She's scared the shiz out of me. I was frightened, na parang bang mababaliw ako 'pag nawala siya. Shit! I never felt this way before. Pwera na lang kay papa noon. 

Sigurado akong hindi ako natakot ng todo dahil iniisip ko ang sasabihin ng mga magulang niya. Siya ang mas higit kong inalala. Tuliro ang isip ko na tangi lang ang kaligtasan at buhay niya ang laman ng utak ko noong mga oras na 'yon. Pati 'yung mga katulong namin doon ay napagtaasan ko na ng boses. Buti na nga lang at walang nangyari sa kaniya. Siya lang talaga ang nagpatakot sa akin ng ganito. Pucha! Papa'no siya naging importante sa 'kin? Isang linggo ko lang siya nakasama sa Cavite pero bakit natagpuan ko na lang ang sarili ko na mas lalo akong natutuwa sa simpleng inis niya? Na 'yung ginagawa niya, normal ng kasama sa sistema ko at 'pag nawala siya ay hindi ko na alam ang gagawin ko.

Shit! 

Hindi 'to pwede, kadiri. Habang mas nakakasama ko siya ng matagal, mas lalong nadadagdagan ang epekto niya sa akin. I am just simply flirting her. Walang motibo o intensyon iyon. But shit! Parang totoo na ang pinagsasabi ko sa kaniya. Malabong nagsisimula na maging dependent ako sa kaniya. WALA AKONG GUSTO SA KANIYA!

I like her so much...

FUUUUUCK!

Mabilis akong napabalikwas ng bangon dahil sa lintek na naisip ko. Ba't ang init? Nakabukas naman ang aircon, ah? Ang lamig pa ng pawis ko. Nakatopless pa ako. Gusto ko na lang bawiin ang tulog ko at pumikit na upang matulog, but I just can't. Ang nakangiti o naaasar niyang mukha ang tangi kong nakikita. Damn!

I want to finish these all! Naiinis na ako! Gusto ko ng makipaglaro sa ibang babae para maibaling ko na ang atensyon ko sa kanila at hindi na nakatuon sa kaniya. Pero bakit ako nakakaramdam ng panghihinayang?

This is ridiculous! This is bullshit! Argh!

Xander Medina, forgot your rules, huh? If you feel that you like someone, then you are in danger. You must do anything to get rid of that weird feeling. 

Tumaas ang isang sulok ng labi ko at napatitig ng nakakaloko. Gagawin ko ang lahat para mawala 'to. Madali lang naman 'to para sa akin. Tiwala ako ro'n. I'll do an experiment. Hahayaan ko 'tong pagkagusto ko sa kaniya. Gusto pa lang naman, eh. Ipapadama ko sa kaniya na gan'on para kusa 'tong mawala at matanggal. Madali naman akong magsawa, eh. Alam kong wala naman 'yun sa kaniya 'yung mga gagawin ko dahil mahal niya ang Sean niya. I'm going to prove to myself that is only because I'm flirting her. Nothing more, nothing less. Na hindi ito mapupunta sa pagmamahal.

Kahit na alam kong wala siyang magiging pakialam sa nararamdaman ko at masasaktan ako ng sobra.

Napasabunot ako ng madiin sa buhok ko. Fuckshit! Tang'na! Tama na!

------

-Zia’s Point of View-

Kasalukuyan akong nakatingin sa salamin at sinusklay ang basa kong buhok. Ngayon ang araw ng pagpasok kong muli sa Devonshire Academy. Excited na ako kasi ang dmi kong namiss! Lalo na si Sean! Sa isiping iyon, dahan-dahan akong napatigil sa pagsusuklay. I miss Sean, I know it. Pero, ba’t parang…