Laat een berekening zien. Gebruik daarbij de stelling van pythagoras. hmmm, stelling van pythagoras. Ja het staat er toch echt. Fuck wat is de stelling van pythagoras. fuck fuck fuck. En ik had me nog zo voorgenomen die te leren. Oke rustig, rustig. Was het niet iets van a² + b² =.. "RIIIIIIIIIIINGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGG"
"Ja jullie horen het, allemaal jullie blaadjes inleveren. het laatste examen is over!" Mevrouw Barends loopt naar de ingang en zet de deur open. De deur naar de vrijheid. Vele leerlingen zie ik joelend en lachend de deur uitlopen. Zelf loop ik rustig naar mevrouw Barends om mijn laatste examen in te leveren. Alleen nog een telefoontje. 1 telefoontje en dan klaar met deze school. Het is alleen nog maar de vraag of dat telefoontje goed nieuws brengt. Wiskunde heb ik in ieder geval verkloot. Ik loop naar mijn kluisje, haal al mijn spullen er uit en trek mijn jas aan. In de verte zie ik al iemand mijn kant opkomen. Jessy.
"Val! Heeey! hoe ging wiskunde?" Jessy is iemand die altijd vrolijk is en altijd lol wilt maken. Het tegenovergestelde van mij dus. toch is onze vriendschap heel sterk. Ik ken haar nu 6 jaar. Vanaf de brugklas. Je zou het niet denken maar Jessy is heel slim. Iets waar ik heel jaloers op ben.
"Ik heb het verkloot, maar we zien wel, hoe ging natuurkunde bij jou?" Ik pak mijn tas en haal mijn mobiel eruit.
"Eigenlijk wel goed ja, verassend he?". Ze lacht. Ik zie er de humor niet van in. Terwijl ik 3 dagen zit te ploegen om een rijtje van 10 franse woorden in me hoofd te krijgen, zit zij in een uurtje een examen te leren en haalt dan allemaal negens en tienen.
"Heeel verassend, goed zullen we maar gaan?" Ik loop al richting de uitgang als Jessy me tegenhoudt.
"Ja nou wat dacht je ervan als we ff naar de stad gaan. Ik moet nog nieuwe kleren hebben en ee-"
"Nee sorry kan niet ik ga al naar Bruno, ik heb hem al een paar dagen niet gezien en.. Waarom kijk je nou zo droevig ik kan er toch ook niks aan doen..." Jessy zucht en neemt me mee naar een rustig plekje.
"Valerie, je gaat nooit meer met me mee iets leuks doen. Ik snap best als je ook wat tijd met je vriendje door wil brengen, maar ik ben er ook nog? Waarom gaan we niet een keer uit of naar de bios. Sinds die examens doe je nooit meer wat met mij. En het afgelopen jaar word Bruno ook steeds belangrijker. Please Val, ga nou 1 keer mee wat leuks doen. De examens zijn notabene afgelopen". Ze kijkt me smekend aan. Ik zag dit wel een beetje aankomen. Ze heeft ook wel gelijk. En door die examens ben ik haar inderdaad soms vergeten. Maar ze komt nooit boven Bruno. Bruno is dan wel mijn vriendje maar zij zal altijd voor hem gaan.
"Jess, ik zou echt wel willen. Ik kan gewoon echt niet. Ik beloof je, binnenkort gaan we wat leuks doen. Ik beloof het. Jij mag bepalen wat. Het kan nu gewoon echt niet". Ik voel me wel schuldig, maar ik heb nou eenmaal al met Bruno afgesproken.
"Best wat jij wil!" snauwt ze, en ze loopt snel weg de uitgang door. Wauw, die zag ik niet aankomen.
"Jess! Jessy! Wacht nou even!" Ik ren achter haar aan en pak haar arm. Ze schud zich los en kijkt me boos aan.
"Begrijp dan hoe ik me voel. Laat het maar Val, we bellen wel". Ze pakt haar fiets en fietst weg. Ik sta hier maar. Verward loop ik naar mijn fiets en haal het slot eraf. Als ik eenmaal op mijn fiets zit op weg naar Bruno voel ik me nog schuldiger. Had ik niet toe moeten geven? Ik schud de gedachte voor nu maar even van me af. Bruno, ja, daar moet ik nu aan denken. Bruno is net als ik. We zijn allebij heel rustig, maken altijd ons huiswerk en we gaan nooit uit. Het klinkt saai maar ik ben het nou eenmaal zo gewend. In onze relatie gebeuren er ook niet veel spannende dingen. Veel meisjes van mijn leeftijd hebben al seks gehad. Al die verhalen die ik te horen krijg. Ik wacht wel. Bruno wil ook wachten. Dus we zien wel. Ik zie het naambordje van zijn straat en ik sla rechtsaf. Ik zet mijn fiets tegen het hekje en bel aan. Met een lachend gezicht doet de moeder van Bruno open.
"Heey kindje, ja kom maar binnen hoor. Bruno verwachtte je al. Hij zit boven. Je weet de weg" Ze houdt de deur voor me open en ik stap dankbaar naar binnen.
"Danku wel mevrouw. Hoe is het met Luka?" Luka is haar nieuwe hondje. Ik heb wel 100 foto's van het hondje doorgestuurd gekregen.
"Goed hoor, leuk dat je het vraagt. Hij slaapt nu maar niet voor lang denk ik. Ik ga namelijk zo zijn eten pakken." Lachend leg ik mijn tas op de grond en mijn jas hang ik aan de kapstok. Ik loop de trap op. Ik denk dat Bruno het gekraak van de treden hoorde want zijn deur vliegt open.
"Valerie! Je bent er!" Hij loopt naar me toe en geeft een kus op mijn mond. We lopen zijn kamer binnen en ik ga op zijn bed zitten.
"Waarom kijk je zo sip? Is er iets gebeurd?" Hij kijkt me bezorgd aan.
"Gewoon wat ruzie met Jessy, maar laten we het daar nou alsjeblieft even niet over hebben?". Ik heb er nu echt even geen zin in om er met hem over te praten. Hij zal het toch niet begrijpen.
"Tuurlijk, zullen we anders even een filmpje kijken?" Ik knik en hij pakt een dvd uit de kast. Ik ga lekker liggen op zijn bed als hij de dvd in de dvdspeler doet. Hij komt naast me liggen en drukt op play. Ik laat mijn hoofd op zijn schouder vallen. Hierom hou ik zo veel van hem. Hij vraagt niet door en zorgt voor afleiding. Hij pakt mijn hand en knijpt erin. We staren naar de film die nu de eerste beelden van de film laat zien.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Heey iedereen. Dit is mijn eerste fanfic dus wees een beetje lief voor me :) Vote & comment please. Ideeën zijn altijd welkom.
xx
Wendy
ESTÁS LEYENDO
Come Back ( Luke Hemmings ) #Wattys2015 #feels
Fanfic"He's kinda hot though,, #27 in Fanfictie 23-7-2015 Copyright
