Come Back ( Luke Hemmings ) #Wattys2015 #feels

HOOFDSTUK 5

Ik weet niet wat ik moet zeggen en staar hem maar aan. Jessy kijkt naar de grond. Jasmine kijkt me begrijpend aan. Ze geeft me een klein knikje. Calum kijkt ongemakkelijk naar Luke.

"Oh eh, hoi, ik eh weet niet goed wat ik moet zeggen" Zeg ik maar. Luke rolt met zijn ogen.

"Een excuses zou fijn zijn"

"Ja eh nee, tuurlijk, het spijt me" Ik kijk hem aan. Het blijft maar stil.

"Nu dat gebeurd is... Zullen we er maar gewoon een leuke avond van maken?" Verbreekt Jasmine de stilte. Ik knik en ik loop samen met Calum naar de dansvloer. Hij zegt niks maar begint te dansen. Opgelucht doe ik met hem mee. Ik wil van deze ongemakkelijke situatie af. Zodra Calum even naar de WC's is pak ik een random glas alcohol uit iemands hand. En nog een. Voor ik het weet, ben ik vergeten hoe ik moet staan. Ik heb gelijk spijt en wil op zoek gaan naar Jessy voor hulp. Ik kan haar niet vinden.

P.O.V. Luke

Ik drink het laatste beetje cola uit mijn glas. Ik verveel me rot. Ik heb geen idee waar iedereen is. Ik zucht en loop naar de uitgang. In de verte zie ik Ashton  lopen. Net als ik naar hem toe wil lopen zie ik in mijn ooghoek Valerie op de grond zitten tegen een muurtje. Wat doet zij? Ik besluit even een kijkje te nemen. Ik kniel naast haar neer en zie dat ze haar hoofd in haar handen heeft liggen. Ik weet niet goed wat ik moet doen.

"Gaat het?" vraag ik. Ze kijkt op. Draaierige ogen staren mij aan. Ze wil wat zeggen maar ik hoor alleen een klein pufje. Een walm van alcohol komt mijn neus binnen. Ze is dronken. Iets in mij heeft zin om haar hier gewoon te laten zitten, maar ik weet dat ik dan een woeste Calum krijg, dus help ik haar overeind en sla voor de ondersteuning een arm om haar heen. Ze giechelt, wat behoorlijk irritant is. 

"Waar zijn Yssi en Yassmmyne" Vraagt ze met een dubbele tong.

"Geen idee, vroeg ik me dus ook af. Kom we brengen jou hier weg" Ik loop rustig met haar richting de uitgang. Als we buiten staan zet ik haar op een bankje neer. "Blijf hier, ik ga een taxi bellen" ik wil weglopen maar ze pakt mijn arm.

"Blijf gezellig hieeeeeeeeeer, taxi's zijn zoo saai" Ze pakt mijn hand en likt eraan. Snel trek ik mijn hand weg.

"Gadverdamme! Wat doe je nu! Ik ga nu een taxi bellen en dan blijf je voorlopig bij mij uit de buurt" Ik veeg het kwijl af aan mijn broek. Ik zet mijn beanie met zonnebril op en loop richting de weg. Ik kijk nog even achterom en tot mijn geluk zit ze ernog. Nouja, ligt. Ik kijk om me heen. Ik zie geen fans. Van de paparazzi weet je het nooit. Die zullen er vast wel zijn. Ik stap de weg op en zie in de verte al een taxi aankomen. Net als ik mijn hand op wil steken hoor ik mijn naam.

"Luke" Eerst als een zacht gefluister maar daarna harder "Luke! Luke wacht! Kom alsjeblieft!" Het komt vanuit het bankje. Ik draai me om en loop met een zucht richting Valerie. Het bankje is leeg. Ik zie haar verderop in het gras zitten met gebogen hoofd. Ze geeft over. Ik rol met mijn ogen en loop naar haar toe. Dronken zijn is duidelijk iets nieuws voor haar. Ik aai haar zachtjes over haar rug. Ze kijkt op. Ik laat haar een klein glimlachje zien. "Wil je, wil je me alsjeblieft naar huis rijden. Ik wil niet in een taxi" Ze slaat haar ogen neer. Zal ik haar naar huis rijden? Nadat ze me heeft uitgescholden ? En gelikt? Normale personen zouden het niet doen. Maar dat stomme stemmetje in mijn hoofd zegt dat ik het wel moet doen. 

"Vooruit dat maar, op één voorwaarde" zeg ik. 

"En dat is..?"

"Geen kots in mijn auto" 

Hier rijden we dan. Richting haar hotel. Met moeite heb ik haar in de auto gekregen maar het is toch gelukt. De muziek vanuit de radio vult de auto. Na een paar minuten zet Valerie opeens de muziek uit.

"Wat doe je?" Ik kijk haar verbaasd aan.

"Ik eh, ik wil nog even zeggen dat het me echt spijt. Van dat uitschelden weet je nog?" 

"Ja dat weet ik nog" het staat op mijn netvlies gebrand.

"Ik, ik was gewoon onzeker. Ik wilde helemaal niet naar Londen. Ik deed het alleen om iets te bewijzen. Maar er komt alleen maar ellende van. Eerst dat incidentje met jou, nu weer: ik heb gedronken, jou hand gelikt en overgegeven" Ze kijkt beschaamd naar haar handen. Ik wil zeggen: zo erg is het niet. Maar eigenlijk is het wel zo erg. "Ik ben zelfs Bruno vergeten te bellen. En ik stond net nog te flirten met Calum. Ik ben echt een slechte vriendin. Londen brengt alleen maar ellende" En ze barst in snikken uit. Ik zet de auto aan de kant neer.

"Luister, ik heb geen idee wie die Bruno is maar hij mag van geluk spreken dat hij jou heeft. Je bent een mooi meisje en ik weet zeker dat je ook lieve buien hebt" Ze kijkt me geschrokken aan. "IK heb die dan nog niet gezien, maar ze zijn er vast wel. Londen is geen nare stad. Je maakt er zelf iets naars van. Dus in plaats van zitten huilen en zielig doen, kan je er ook wat van maken" Met grote ogen kijkt ze naar me. 

"Da, dankje denk ik" Zegt ze. Ik zucht en zeg:

"En over dat uitschelden, dat vergeef ik je. Echt waar, de rest ook. Dus begin nou gewoon opnieuw en maak er wat van" Ik pak haar hand en knijp erin. Ik snap niet waar ik mee bezig ben en waarom ik opeens zo mijn best doe haar op te vrolijken maar het geeft een goed gevoel. Ze veegt haar tranen weg.

"Dankje Luke, en.. zo'n erge snol ben je nou ook weer niet". Ik glimlach en rij weer de weg op. Naar het Hotel.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zoo Luke heeft ook zijn lieve buien. Het gaat al de goede kant op tussen die twee :)

Vote & comment please :)

x