HOOFDSTUK 2

4.7K 191 38
                                    

Londen. Dat was Jessy's idee om 'iets leuks' te gaan doen. Toen ik haar zei om iets te bedenken om te gaan doen, een aantal weken geleden, bedoelde ik iets van de bios ofso. Niet naar Londen gaan?! En toch heb ik ingestemd. Domme ik. Hier sta ik dus, met Jessy, op het vliegveld.

2 weken geleden kreeg ik een telefoontje. Ik was geslaagd! Ik kon wel huilen, zo blij was ik! Direct nadat ik het gehoord had waren Jessy en ik iets gaan drinken....

FLASHBACK

"Val, weetje nog toen je zei dat ik iets mocht kiezen om wat leuks te doen?" Ik knik. Eerlijk gezegd was ik het totaal vergeten maargoed. Het kon toch geen kwaad..

"Jaa... ben je er al uit dan?" Ik neem een slok van mijn drinken. Cola om precies te zijn.

"Uh, Valerie, eigenlijk wel. Ik dacht er aan dat het leuk zo zijn eens naar het buitenland te gaan. Londen bijvoorbeeld" Ik verslik me in mijn drinken en spuug het over de tafel. De ober kijkt me raar aan maar vraagt me niets. Gelukkig. "Val, wacht, voor je protesteerd wil ik het graag uitleggen, als je dat goed vind?"' Voor ik antwoord kan geven gaat ze al weer door " Nou kijk, ik vind het eens tijd voor verandering. Ik weet dat het op het eerste gezicht misschien heel eng lijkt, of totaal niet leuk ofso en natuurlijk vind je het een stom id-"

"Ik ga graag met je mee naar Londen" Floep ik eruit voor ik er erg in heb. Ik ben het zat dat ze zo denkt. Dat ik het avontuur niet aandurf. Ik wil het ook wel eens bewijzen. Ik durf zoiets best. Wat kan er nou mis gaan?         een hoop.

"Wat,... wat meen je dat?" Ze ziet eruit of ze een spook had gezien.

"Jahaa, vertel je plannen nou maar, voor ik me bedenk" Eigenlijk zie ik het niet echt zitten. Ik bedoel ik moet Bruno hier achter laten.. Maar zoals ik al zei . IK durf ook dingen. Hier het bewijs. soortvan.

"OOH VAL WAT GEWELDIG!". ze staat op en knuffelt me helemaal plat.

"...Geenn..lluchhtt..." Ze laat meteen los. 

"OOOhhh wauw ik heb er nu al zin in! Jij niet!?"  Ja onwijs poepoe.

"Zeker" soortvan. nee. Ik probeer het er heel overtuigend uit te laten komen. 

"Wauw, nooit verwacht, niet lullig bedoeld hoor, maar ja je weet hoe jij bent haha. maargoed ik zat er aan te denken om de big-" 

EINDE FLASHBACK

Zo ging het een tijdje door. Ze was door het dollen heen. Het ene idee na het andere i-

"Val, kom je nou eindelijk. We moeten zo richting vliegtuig". Ze trekt me mee aan mijn arm.

"Doe even rustig, ik kan zelf wel lopen" Snauw ik naar haar.

"Wow, wat ben jij chagie. Ik heb er juist onwijs veel zin in! Eindelijk wij twee met niemand ertussen!" Met dat bedoeld ze sowieso Bruno. Als ik aan hem denk voel ik weer tranen opkomen. Het afscheid nemen van hem viel me heel zwaar. We hebben elkaar beloofd elke dag te bellen en in contact te blijven. Het is toch maar voor een maand. Dat overleef ik wel. Denk ik. We lopen naar ons vliegtuig en mogen er al in. Na een tijdje gezeten te hebben stijgt het vliegtuig toch eindelijk op. Ik kijk uit het raampje. Vaarwel Nederland. Tot over een maand. 

"WAUUUUUUUUUUUUUUUW wat is het groot! Moet je zien 2 badkamers, geweldig!" We waren bij ons hotel aangekomen en ik moet toegeven dat het echt heel groot was. En mooi. Dus dat was in ieder geval vast een pluspunt. Verder zie ik op dit moment niks positief aan al dit. Goed hou je sterk Valerie. Je doet dit om eens iets te bewijzen. En deze keer geef ik niet op. No matter what.

"Zullen we anders eerst even wat gaat eten? Starbucks ofso ik heb echt enorme trek". Ze knikt en we lopen naar buiten. Het is een stukje lopen naar het centrum. Het weer is wel goed. Niet om bang voor te zijn ofso. Het is wel wat kouder dan Nederland. Hoewel het daar al koud is. Ja ik kan er niks aan doen hoor, maar 23 graden in de zomer vind ik niet hoog. 

Als we eenmaal bij de Starbuck zijn aangekomen bestel ik een ijskoffie en een muffin. We gaan aan een tafeltje zitten en praten over van alles en nog wat. Opeens hoor ik geschreeuw. Het komt van buiten. Ik zie een groepje van 4 jongens, schat ik, de straat inkomen. Met zonnebril. Dat betekend maar 1 ding. Beroemdheden.

"Oja getsiedekkie, ik was helemaal vergeten dat er allemaal van die beroemde mensen in Londen wonen". Jessy kijkt me raar aan.

"Juist gaaf toch! Misschien komen we wel iemand tegen. Die jongens bijvoorbeeld. Wie zouden dat kunnen zijn...One direction ofso?" Ik zucht.

"Die zijn met 5 Jess"

"Oja, nou er kan er toch een ziek zijn of het is Micheal Jackson en zijn gang! Dat zou gaaf zijn die heb ik altijd al ee-" 

"JESS die is al een tijdje dood hoor! En nu wil ik niks meer over die snollen horen. Het zijn toch allemaal van die vieze bekakte mensen" Ik sta op en betaal mijn koffie & muffin. Jess loopt achter me aan en we lopen naar buiten. Daar zie ik ze weer. Ze staan handtekeningen uit te delen. 1 van de jongens denkt zeker dat ik fan ben ofso want hij loopt al naar me toe. Snel trek ik Jessy mee en sleur haar weg van de mensenmassa die zich onze kant op wurmt omdat die jongen zonodig onze kant op moest gaan. We komen niet weg. Er zijn nu te veel fans rondom ons. Hier heb ik dus echt geen zin in voor dat ik het doorheb floep ik weer eens iets uit mijn mond.

( AL HET ENGELS HEB IK GEWOON IN HET NEDERLANDS GESCHREVEN. IN WERKELIJKHEID IS HET ENGELS )

"Ga weg man! Met je dikke stronthoofd en neem al je schoothondjes met je mee!" Roep ik boos. Ik zie alle mensen verbaasd mijn kant op kijken. De jongen lijkt wel een soort gekwetst. Zou ik hem echt pijn hebben gedaan? Ach rot toch op Valerie. Hij is beroemd wat kan hem het schelen. Alle mensen kijken maar dom voor zich uit. De paparazzi begint foto's te maken. Great. Snel wurm ik me, met Jessy aan mijn zij, door de mensen heen. Nu gaan ze wel op zij. Ik zie sommige meiden me boos aankijken. Ik haat aandacht. Iedereen kijkt naar me. Ik ren nu snel verder en na een paar minuutjes zijn Jessy en ik eindelijk aangekomen bij ons Hotel. Gelukkig.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Heey peeooplee. Dit hoofdstuk was een beetje saai. Maar ik beloof de volgende wordt beter! Wat vinden jullie ervan?Suggesties?

Vote&comment

xx

Wendy

Come Back ( Luke Hemmings ) #Wattys2015 #feelsWhere stories live. Discover now