HOOFDSTUK 17

3.2K 153 27

by writesomethinggood

by writesomethinggood

(A/N)

Hee, ik kreeg gemengde reacties over het vorige hoofdstuk. Dat komt denk ik omdat het verhaal een totaal andere wending heeft. Misschien denken jullie dat het weer zo'n standaard verhaal word dat er een meisje door het managment ingehuurd word en bladiebla. Daar lijkt het misschien in het begin op maar het krijgt een hele andere wending. & Charlotte is misschien wel niet wie jullie denken dat ze is ;)

Dat wou ik even kwijt :)

Enjoy the chapter!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

P.O.V Luke

Ik was best in shock toen ik haar zag. Het is alweer 3 jaar geleden dat ik haar voor het laatst gezien heb.

"Hoe ist Hemmoo!" zegt ze. Ik lach als ik haar Hemmo hoor zeggen. Ze noemde me altijd zo. vroeger kon ik daar echt niet tegen.

"Tgaat goed" antwoord ik. "En met jou Charlot?"

"Goed, heel goed zelfs" grinnikt ze. "Ben je hier alleen" vraagt ze. Net als ik antwoord wil geven hoor ik een stem achter me.

"Nee, hij is hier met mij" ik draai me om en zie Valerie Charlotte onderzoekend aankijken. Ik glimlach en draai me om.

"Dat klopt, hey Val dit is Charlotte" zeg ik als introductie "En Charlotte dit is mijn vriendin Valerie" Valerie glimlacht verlegen en schudt Charlotte de hand. "Charlotte is een vriendin van vroeger, onze ouders waren vrienden"

"Ja dat klopt! Hey Valerie zag ik jou niet een keer in de bladen staan. Iets over ....ehh" zegt Charlotte. Ik kijk haar verbaasd aan, waarom begint ze hierover? Als ik naar Valerie kijk zie ik dat ze bloost. "Oh ik weet het al! Je scholt mijn lieve Luke uit!" grinnikt ze. Ik weet dat Charlotte het grappig bedoeld, al heeft ze de humor van een doperwt, maar dat weet Valerie niet. Ik pak Valerie haar hand en knijp er zacht in.

P.O.V Valerie

Is het raar dat ik me irriteer aan haar. 'je scholt mijn lieve luke uit' UHGL. Ik voel dat Luke mijn hand pakt. Charlotte kijkt er naar.

"Dat eh , was voor ik hem echt kende" zeg ik maar.

"Nou echt ken je hem nou ook weer niet hoor! Ik weet zeker dat je niet al zijn geheimpjes weet die ik vroeger gehoord heb van hem. En die dingen die wij samen gedaan hebben.." Mijn wenkbrauw schiet omhoog. Ik kijk naar Luke en zie dat hij zich heel ongemakkelijk voelt. Hij kijkt me aan en glimlacht een beetje.

"Val, ik heb me bedacht, zullen we-eh toch maar thuis eten?" Thank god.

"Ja, lijkt me een goed idee" antwoord ik. Luke staat op en kijkt Charlotte aan.

"Hey, ik zie je later nog wel eens Charlot" zegt hij en als hij haar een hand wil geven trekt Charlotte hem in een knuffel. Ongemakkelijk knuffelt hij terug. Ik rol mijn ogen.

"Ja ik bel je!" zegt ze dan en ze loopt weg. Ze draait zich nog één keer om en zwaait naar ons. Correctie ze zwaait naar Luke. Luke zwaait een beetje terug.

"nou de reünie is over?" zeg ik sarcastisch. Luke kijkt me raar aan. "Ik bel je" doe ik charlotte na met een hoog kut stemmetje. "En mooi roze slipje had ze ook aan. Heel indrukwekkend" voeg ik er aan toe. Terugdenkend aan haar veel te korte zwarte jurkje, waar je overduidelijk haar slip kon zien als ze even bukte. Luke kijkt me even nog raarder aan maar barst dan in lachen uit. Ik probeer serieus te blijven maar lach dan met hem mee. In mijn ooghoeken zie ik mensen ons raar aankijken. Wat me juist nog meer aan het lachen maakt. Tot ik opeens op mijn schouder word getikt. Ik draai me lachend om en kijk recht in het gezicht van de manager van het restaurant. gelijk stop ik met lachen.

"gelieve dit restaurant te verlaten, u verstoord het etenje van mijn klanten" zegt hij op een monotone toon. Ik moet een lach onderdrukken voor ik antwoord geef. In mijn ooghoek zie ik dat Luke verstandig een andere kant op kijkt, om zijn lach te verbergen.

"Ja nee ik snap het helemaal eh.." ik kijk op zijn naamkaartje "Adrianus?" lees ik. Ik barst weer in lachen uit. Hij kijkt me raar aan. "Nou kijk meneer uw naam is een beetje komisch aangezien het tweede gedeelte het woord anu-"

"OKEE! Valerie tijd om te gaan!" onderbreekt Luke me en hij sleurt me zo'n beetje het restaurant uit. Ik zie Adrianus beledigend kijken.