My Third Generation BMW (R-16) COMPLETED

Chapter One

March 2002

The homecoming was themed liked MTV VMAs.
Some people are like Nsync looking when some chose to look like one of the Backstreetboys.

Girls too. From Destiny's Child to Christina Aguilera. But there's this one Britney looking girl that caught my attention.
Her name Rian Gonzales.

I saw her, sitting with her friends, laughing and fooling around with each other.

She was wearing crop top red tank and a leather silver jacket over it when the song Cry me a river by Justin Timberlake came on.

Bigla na lang syang nag walk out at mukhang nag-iba ng mood. Tipikal na babae din pala sya. Moody.

I don't know what came on to me but I followed her pero hindi agad ako nakasunod sa kanya nang harangin ako ni Zacharias.

For a jock like him, he chose to be old school tonight. He's wearing Michael Jackson's thriller red jacket.

"Bartholomew, what's up man?" Sabay patong ng braso nya over my shoulders na agad ko naman tinanggal.

I have no time for him right now. I have to follow Rian.

Paakyat na sya sa taas, maybe sa hotel room nya. I still followed her there. Mabilis naman ang naging elevator ride ko, siguro dahil busy ang mga tao sa baba at walang sino man ang gumamit ng elevator.

Doon nakita kong mabilis na nakapasok na sya sa silid nya at nagmadali akong sumunod bago tuluyang sumara ang pintuan.

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto at nakita ko syang umupos sa kama at nagpupunas ng kanyang mata.

Agad akong pumasok at tinungo sya, I don't know kung anong nangyari at kung bakit sa umiiyak pero sinasaniban nanaman ako ng pagiging nice kaya agad ko syang niyakap.

My mom used to say bukod sa chocolates, being close to someone is the best way para maibsan ang kalungkutan nila at yun ang ginawa ko kay Rian.

I don't have any chocolates with me right now so wala akong choice kundi akapin sya ng mahigpit para maramdaman sa kabila ng kanyang kalingkutan, there's always someone that she can lean on to. At right now, ako ang someone na yun.

"Bart, what are you doing here?" Ngarag ang boses nya. Halatang may pinagdadaanan.

"To comfort you, what do you think I'm doing ba?" I sarcastically said. At hinihimas ko pa ang buhok nya.

"Dapat nandun ka sa baba at nage-enjoy."
"Wow! kung makaarte kala mo tisay" pangangantyaw ko. Natawa naman sya at sinutok ako sa dibdib.

Masakit ang suntok nya to be honest pero hindi ko sya pwedeng suntukin bilang ganti dahil kahit na may lahi sa amazona, ay babae pa rin sya.

Patuloy pa rin sya sa pag-iyak, iniupo ko sya sa kama at hinagod ang kanyang likuran.

"Sa tingin mo, kung nag-enjoy ako dun magaaksaya ba ako ng calorie count na ma-burn sa pagsunod sa'yo dito?" Biro ko. Di na man sa umimik at alam kong sinusubukan nyang pakalmahin ang sarili.

Maya-maya pa ay umiyak nanaman sya. Ako naman ay inakap syang muli at pilit na pinapatahan.

"Sshh.. " To be honest, I don't know what to say to her. Hindi naman kasi ako sanay na makita syang ganito. Actually, sa aming dalawa sya ang tough.

"Ang sakit Bart. Ang sakit-sakit" ngaw-ngaw nya.
"Kaya mo 'yan." Yun lang ang tanging kaya kong sabihin.

"Pero they are meant to be together. They love each other so much. I was there. I saw how they look at each other." Sabi nya habang ngumangawa pa more.