My Third Generation BMW (R-16) COMPLETED

Chapter Eight

Presently annoyed by Bartholomew's on point stupidity

Hindi ko na alam kung anong gagawin ko sa lalaking iyon.
Napaka abnoy talaga nya kung minsan.

Ni hindi man lang nya ako pinagpaliwanag. Of course, I have my reasons kung bakit nangyari ang mga nangyari.

Back then, wala talaga akong balak na magpaliwanag sa kanya and leaving him was part of my plan. To be able to save him for the bigger pain kailangan kong gawin ang mga bagay na ginawa ko.

If I leave, magagalit sya sa akin, which is nangyayari na ngayon at mas mabilis nyang matatanggap ang paglisan ko.

Kasalanan ko, alam ko yun. Pero nabigla talaga ako sa pagkikita naming dalawa kanina. I was not prepared. I've been preparing myself sa kung anong paliwanag ang sasabihin ko sa kanya sakali mang magkita kaming dawala. Hindi ko lang talaga inaasahang na mangyayari yun ngayong araw.

It was the third week of October when I was detected with ovarian cyst. Bart wanted to have another baby. At first, I was hesitant kasi medyo traumatize pa ako sa pagkawala ng pangalawang anak namin noon na si Aston.

Hindi ko sinabi sa kanya noon na natatakot ako sa maaaring mangyari kapag magkaroon kami ng anak ulit. Hindi ko kasi alam kung magiging mabuti pa akong ina.

When I've already made up mind, tsaka naman nangyari amin 'to. Nagtataka ako pagkat sa dami naming beses na ginagawa ni Bart ang bagay na iyon na (di dapat sabihin sa mga minor) na walang proteksyon ay hindi ako mabuntis-buntis. Akala ko because of my age kaya ganoon.

Lilian even joked about it. Sabi pa nya, na baka kasi hindi na sanay ang matres kong malagyan ng deposit kaya ganoon.

So I've got myself checked. When I first found out about it, I got scared. Not for myself but for my family. Paano kapag nalaman nila. Ayokong masaktan sila.

It was malignant at malaki ang tsansa na mauwi yun sa cancer. Sinandya ko ang lahat. I played the wife who's falling out of love. Nagkunwari din ako g nanlamig sa relasyon namin. He will be hurt either which way. I've chosen the lesser pain to make it more bearable for him.

It was Christmas Eve when I've found about our marriage na wala naman palang bisa. Sa tagal ng panahon ay noon lang sinabi sa amin ng Mayor na paso na pala ang lisensya nya noong ikinasal kami, so technically Bart is not my husband. He never was.

Para kaming pinaglaruan ng tadhana, yun ang naramdaman ko nang mga panahon na yun. Ang lakas lang makagaga. But that was the least of my concerns that time. May mas malaki akong problema na dapag kong harapin magisa.
----

Christmas day, habang nagsasalansan ako ng mga labahin ay may nakuha ako isang maliit na velvet box mula sa pantalon ni Bart. Binuksan ko yun at nakita ang isang diamond ring na may naka-engrave. Adrianne, mi amor.

Napaluha ako. Alam ko kasi sa mga oras na yun kung anong balak ni Bart. He was about to propose again. Marahil ay nalaman nya na kung anong nangyari sa kasal namin kaya gusto nyang magpakasal ulit.

As much as I wanted to say yes pero before that, I wanna be sure about my health first. Ayokong paasahin sila, maging ang sarili ko na magiging maligaya kami at habang buhay na magkakasama.

I seek for a second opinion. That's when I met Marvin, an OB gynecologist. At first hindi namin alam but then we found that are actually blood related. He's my second cousin. Pinsan ng mama ko ang ang daddy nya.

Hindi katulad ng unang general check up na ginawa sa akin, sabi nya I still have time kung anong magpagdesisyunan kong dapat gawin. Sabi nya, I have to tell my family but I refuse.