❦ ❦ ❦
Agad na nagdoorbell si Seungcheol ng makarating sa bahay ng kaibigan, the door flew open and he's greeted by a haggard looking Jisoo. Tinaasan niya ito ng kilay,
“Nyare sayo?”
Jisoo glared at him through his messy bangs. “Tinanong mo pa talaga? Hindi ba't sinabi ko na sayo na nag-aaway nga 'yung dalawa pag nagsama?!”
“Chill.”
He raised his arms and smirked at his friend's misery before stepping inside the . . . dumpsite looking apartment.
“What the heck,” he commented.
“What the heck talaga, alagaan mo ng maayos si Jihoon kingina mo. Pag-aawayin mo pa kami ni Jeonghan, alam mo namang seloso 'yun.”
Hindi na niya pinansin ang kaibigan at maingat na nagtuloy tuloy papasok sa hindi niya malaman kung bahay pa ba o basurahan na. Dumiretso siya sa sala, na siyang pinakamalinis at maayos sa lahat. He found his cat lying while playing with it's white tail.
“Jihoonie ko!” Agad na sigaw niya na ikinagulat ng nasabing pusa.
“Meow!” the cat hissed, fur and tail raised, alarmed, as it glared at him. Napahinto siya para tignan si Jihoon.
He tried stepping closer, pero mas lalo lang itong nagalit sa kanya. He pouted, ayaw siyang palapitin ni Jihoon. Naiintindihan niya naman na nagagalit ito sa kanya, kahit siya magagalit kapag hindi siya pinakain tapos binuhusan pa ng malamig na tubig.
Ni hindi niya nga alam kung napasukan ba ng tubig ang tenga nito o hindi e.
A tap on the shoulder woke him up from his reverie, “Papalapitin ka rin niyan mamaya.”
“Oo, dapat lang. Kung hindi, baka may makarating kay Jeonghan na kakaiba.” Seungcheol snorts that made Jisoo froze, mabilis pa sa mabilis na tinakpan ni Jisoo ang bibig ng kaibigan.
He tiptoed around the older to whisper in his ear, “Pag ako namatay, ikaw ang papalabasin kong prime suspect.”
Dinilaan niya ang kamay ni Jisoo ng ilang minuto na ay ayaw pa rin nitong tanggalin ang pagkakatakip sa bibig niya, resulting in Jisoo jumping backwards. Like a scared cat.
“Sabi ko nga tatahimik na.”
❦ ❦
“Ano yan?”
“Catnip.”
“Para saan?”
Jisoo looked at him like he spouted three more heads. Agad niya naman itong tinaasan ng kilay. Is it wrong not to know what the fuck is a fucking catnip?!
“For cats? Like, catnip?”
“Oo, alam ko para sa pusa. Pero bakit mo binibigyan ng ganyan si Jihoonie ko? Anong nagagawa niyan?”
He felt a shudder run down his spine when Jisoo looked at him through hooded eyes, a michevous smile hanging at the side of his lips. Nahahawa na 'ata itong si Jisoo sa pusa niyang si Jeonghan.
“For educational purpose, iba iba ang epekto e. So, I can't say for sure. But I knew Jihoon will enjoy it mwahahahaha.”
“You're crazy.” he stated.
“So, are you or so will you.” Bago pa siya magtanong ay tinalikuran na siya nito at pinakain ng catnip si Jihoon. Lagi na lang siyang nilalayasan nito, bwiset.
❦ ❦
“Alis na kami, thanks sa food!” Paalam nj Seungcheol habang tumatakbo na palabas ng bahay ng kaibigan, buhay buhat nito ang pusa niyang si Jihoon na ngayo'y tulala na at isang bag na puno ng catnip (don't ask him why, si Jihoon ang may kasalanan ng lahat ng ito), leaving Jisoo who looks like he's about to cry.
Sino ba namang hindi maiiyak kung ang isang buwan mong grocery, naubos sa isang araw lang?!
“It was the right idea to feed Jihoon some catnip. Magdudusa ka, cheol. Magdudusa kaー oh, Hannie.”
Napalingon si Jisoo sa isang lalaking nakasandal sa pader habang nakacross arms. Masama ang tingin nito sa kanya at nakataas ang kulay itim nitong tenga.
“What was that?”
“Alin? hehehe.”
“Bakit mo binigay kay Jihoonie ang catnip ni Jeonghannie?! Kay Jeonghannie 'yun e!” Napatalon ito ng bigla na lang sumigaw ang nasabing lalaki, nakataas ang buntot nito at naka-angil ang mga pangil.
“P–papalitan ko na lang, okay?”
Jeonghan stepped forward, leaning on his master. Isiniksik niya ang mukha niya sa leeg ni Jisoo at sininghot ito. He even dared to lick it, making Jisoo shudder. He wrapped his tail around Jisoo's thin waist, pulling him closer.
“Okay, but you still need to be punished, master.”
❦ ❦ ❦
+jsjsiwksneis stop me
