Seungcheol frowned as he pressed Jisoo's doorbell for the nth time. Halos 20 minutes na siyang nagd-doorbell pero wala man lang nagbubukas ng pinto. Nangangalay na siya at naiinip na rin si Jihoon.
"Meow~" napatingin siya kay Jihoon na sumiksik lalo sa braso niya. He smiled and was about to pet his adorable baby, ng bumukas ang pinto at iniluwa nito si Minghao na nakasimangot.
"Pasok ka hyung," simpleng alok nito at bumalik na ulit sa kung saan man ito galing. Seungcheol made faces before taking a step forward. Bastos na bata 'yun.
Hindi pa siya tuluyang nakakapasok ng may naramdaman siyang lumingkis sa paa niya. He looked down and saw something . . . yellow. He blinked, and blinked and blinked before he let out an unmanly scream.
Napahawak siya sa pader at itinaas ang paa niya, "MINGHAOOOOO, SI JUN! SI JUN! SI JUN TUTUKLAWIN YUNG JUNJUN KO!!!" sigaw niya habang pinapagpag ang binti niyang tuluyan ng pinuluputan ni Jun. Ramdam niya ang pag-angil ni Jihoon mula sa braso niya.
Jihoon was vibrating.
Mabilis na tumakbo si Minghao papunta sa kinatatayuan niya at maingat na inalis si Jun sa binti niya. He sighed in relief, at pinanood lang si Minghao na ilingkis si Jun sa sariling leeg niya.
He gulped, “Hindi ka ba natatakot?”
Tinignan siya saglit ni Minghao at muling nagpatuloy sa pagayos kay Jun, “Saan?”
“Na puluputan ni Jun? Hindi ka ba natatakot na baka isang araw lamunin ka na lang niya ng buhay?” Ibinaba niya si Jihoon ng maramdaman niya ang pangangalmot nito. Pagkababang pagkakababa dito ay tumakbo na ito papuntang kusina. Pinanood niya lang ito hanggang sa tuluyan itong mawala sa paningin niya bago muling balingan ng tingin si Minghao.
Minghao looked at him like he just spouted 4 more heads, “Bakit niya naman gagawin 'yun?”
He wanted nothing more than to facepalm himself on the wall. Hindi niya alam kung masyadong inosente si Minghao para dito o kung ganun lang talaga kalaki ang tiwala niya sa alaga niya.
“He's a snake, hao. He's not a house pet andー”
“ーand you're not supposed to say that Seungcheol.”
Nilingon niya si Jisoo na nakasandal sa pader at nakacross arms habang nakatingin sa kanya ng masama. Jisoo looked at Minghao, and so did he. Nakita niyang nakakunot ang noo nito at may maliit na pout sa labi nito. He looked solemn, and sad.
As if sensing his master's mood, itinaas ni Jun ang ulo niya at maingat na ikinaskas ito sa pisngi ni Minghao. A snake, comforting a human. Now that's new to Seungcheol.
“See?”
“Alright, I'm sorry.”
❦ ❦
The dinner was awefulー no, not the food. The mood. The atmosphere around them was aweful. Wala namang samaan ng loob sa pagitan nina Minghao at Seungcheol. It's not about that.
It's about something else.
“Palayuin mo nga si Jun kay Jeonghan, tatadtarin ko yang ahas mo!” Inis na bulong ni Jisoo kay Minghao habang masamang nakatingin kay Jun na nakapulupot kay Jeonghan. Jisoo almost crushed the cup in his hand when Jeonghan leaned to purr on the snake.
“Eh bakit hindi yung malanding pusa mo ang palayuin mo kay Jun?! Baka ipalamon ko yan sa alaga ko!”
“Putangina mo, Minghao. Babatuhin ko ng kutsilyo yang ahas mo.”
