Μοιραία Γνωριμία!

10. Κυνηγώντας την Ζωή!

Ζωή!

"Ζωή δεν έκανα τίποτα εγώ μαζί της. Αλήθεια σου λέω." Μου είπε ο Μάνος για να τον πιστέψω.

Όρμησα στα χείλη του με τα δικα μου επίτηδες για να το δει εκείνη. Δεν μίλησα και κάθισα στην θέση μου.

Από την ώρα που έφυγε αυτή η γυναίκα δεν είχα διάθεση και ήμουν πεσμένη. Ο Μάνος νόμιζε πως δεν τον είχα πιστέψει όπως και όλοι οι άλλοι. Ακόμα και η φίλη μου , που με ξέρει καλά, τώρα δεν με αναγνωρίζει.

"Παιδιά εμείς για λίγο φεύγουμε. Θα επιστρέψουμε σε λίγο." Είπε ξαφνικά ο Μάνος χωρίς να ξέρω εγώ τίποτα.

Ο Μάνος ξανά σηκώθηκε και με πήρε από το χέρι χωρίς να μου πει το που. Περπατούσαμε για λίγο μέχρι να φτάσουμε στο πάρκο. Σε όλη την διαδρομή δεν μιλούσαμε και πολύ. Βασικά εγώ δεν μιλούσα. Έλεγα μόνο ναι σε ότι μου έλεγε εκείνος.

"Ζωή δεν μου αρέσει αυτό το πράγμα που γίνεται τώρα. Ήσουν πίσω μου όλη αυτή την ώρα και τα άκουσες όλα μόνη σου, σου έχω εξηγήσει και εγώ πως δεν έγινε τίποτα, γιατί δεν με πιστεύεις αγάπη μου;"

"Αγάπη μου ηρέμησε. Σε πιστεύω."

"Τότε γιατί δεν μου το λες τόση ώρα και με αφήνεις να σου μιλάω για αυτό το θέμα ξανά και ξανά; Εγώ άρχισα να φοβάμαι πως θα μου έλεγες τέρμα."

"Σε πιστεύω Μάνο. Τα είδα και τα άκουσα με τα αυτιά μου όλα όσα είπατε. Απλά από την στιγμή εκείνη δεν έχω διάθεση και ορεξη για να κάνω τίποτα. Νιώθω πως μας χάλασε όλη την βόλτα αυτό το γεγονός. Ζήλεψα αρκετά εκείνη την γυναίκα. Συγνώμη που είμαι έτσι γιατί δεν σου αξίζει."

"Μην το σκέφτεσαι αυτό. Χαίρομαι καρδιά μου που με πιστεύεις. Δεν χρειάζεται ούτε να ζηλεύεις ούτε τίποτα. Έχω μάτια μόνο για σένα. Αυτές τις γυναίκες τις συναντάω στην καθημερινότητα. Δεν ήμουν ποτέ και με καμία από αυτές. Εγώ εσένα θέλω μόνο. Πριν σε γνωρίσω ήμουν ένας διαφορετικός Μάνος. Τι να κάνω για να σε δω να χαμογελάς; Πες μου και εγώ θα το κάνω."

"Να μου δώσεις ένα φιλί." Του είπα  έχοντας τα χέρια μου γύρω από τον σβέρκο του.

"Μόνο ένα;  χμμμ πολλά θα σου δώσω." Μου είπε αυτός γελώντας και μετά με φίλησε με διάρκεια. Ακολούθησαν πολλά φιλιά, όπως μου είχε πει εξάλλου.

Γυρίσαμε στην καφετέρια χαρούμενοι και ο Μάνος είχε το χέρι του περασμένο στην μέση μου. Και οι δύο μας είχαμε ένα λαμπερό χαμόγελο. Καθίσαμε στην θέση μας και ήταν όλα όπως πριν για εμάς.