Μοιραία Γνωριμία!

17. Ζηλεύω!

Ζωή!

Έφτιαξα τα μαλλιά μου κυματιστά, βάφτηκα με ένα έντονο κόκκινο κραγιόν, μάσκαρα και μολύβι, φόρεσα ένα όμορφο κόκκινο φόρεμα εφαρμοστό που έφτανε μέχρι τα γόνατά μου και το συνδύασα με ψηλοτάκουνες, μαύρες γόβες.

Ύστερα βγήκα και από το μπάνιο και εμφανίστηκα μπροστά στον Μάνο, ο οποίος με κοίταγε με ανοιχτό το στόμα.

"Αγάπη μου μπορείς να μου βάλεις αυτό εδώ το κολιέ;" του είπα.

"Φυσικά ομορφιά μου." Μου είπε και πήγε από πίσω μου για να με βοηθήσει όσο είχα σηκώσει τα μαλλιά μου ψηλά.

Η ανάσα του έγινε πολύ πιο δυνατή και βαριά καθώς ήταν πολύ κοντά στον λαιμό μου και μύριζε το άρωμά μου. Δεν μπορούσε να αντισταθεί στην θέα που αντίκριζαν τα μάτια του γιατί ήμουν συγκλονιστικά πανέμορφη. Έτσι άρχισε να με  φιλάει στο λαιμό και να χαϊδεύει την μέση μου και το υπόλοιπο σώμα μου. Το χέρι του άρχισε να εισχωρεί μέσα από το φόρεμά μου και τότε γύρισε και τον φίλησα με πάθος. Κανείς από τους δύο δεν έλεγε να σταματήσει και συνέχεια θέλαμε ο ένας περισσότερο τον άλλον όσο το πάθος μας άρχισε να φουντώνει περισσότερο.

"Δεν μπορώ να σου αντισταθώ Ζωή. Είσαι τέλεια. Απόψε είσαι πιο όμορφη από ποτέ. Με έχεις μαγέψει από την πρώτη στιγμή με αυτό σου το βλέμμα  και αυτά σου τα φιλιά. Ανυπομονώ κάθε λεπτό να βρεθώ στην αγκαλιά σου. Κάθε φορά σε θέλω όλο και πιο πολύ."μου έλεγε ανάμεσα στα φιλιά μας.

"Μωρό μου και εγώ σε λατρεύω, σε θέλω πολύ και σε ποθώ, αλλά πρέπει να φύγουμε κάποια στιγμή. Δεν θα βγαίναμε απόψε;"

"Ναι έχεις δίκιο πάμε. Αν μείνουμε λίγο ακόμα εδώ όχι απλά δεν θα φύγουμε, αλλά θα σου βγάλω και αυτό το υπέροχο φόρεμα που φοράς. Θα σε φάω ολόκληρη μονάκριβή μου." Μου είπε και με ξανά φίλησε.

"Μισό λεπτό να βάλω κραγιόν και φύγαμε."

"Αφού θα στο χαλάσω και πάλι." Μου είπε αυτός και πήγε να με φιλήσει μέχρι που του έφυγα.

{...}

Όταν φτάσαμε στο εστιατόριο ο Μάνος είπε το όνομά του στο σερβιτόρο και αυτός τους οδήγησε στο τραπέζι τους. Ο Μάνος τράβηξε την καρέκλα ελαφρά προς τα πίσω για να καθίσω και ύστερα κάθισε απέναντι μου. Παραγγείλαμε στο σερβιτόρο λίγο κόκκινο κρασί και μόλις μας άφησε μόνος μας, μου κράτησε το χέρι.

"Μωρό μου...." πήγε να μου πει αλλά  μια γυναίκα μας διέκοψε.

"Συγνώμη. Μάνο εσύ;" είπε εκείνη.