New Life I

Κεφάλαιο 6

Στο προηγούμενο

'Ενδιαφέρον.' 'Σε λίγο θα τους ξεναγήσει στο σχολείο, τι λες; να παμε;'

'Δεν ξέρω... Αφού δεν γνωρίζουν τίποτα ακόμη δεν μπορώ να εμφανιστώ και να γίνει καμία στραβή.'
Δεν μπορούσα να βλαψω κανέναν. Και το χειρότερο ήταν πως η μεταμόρφωση μου ήταν ασταθής. 'Έλα ρε φίλε. Άμα νιώσεις περίεργα φεύγεις. Και πιστεύω πως μπορείς να κρατηθεις.'
'Δεν ξερ....' μια γνώριμη μυρωδιά εισχωρησε στα ρουθούνια μου και άλλες δύο που δεν ήξερα που ανήκαν.

Ξαφνικά οι παλμοί μου άρχισαν να ανεβαίνουν ανεξέλεγκτα. Έχω ένα κακό προαίσθημα.

Γύρισα το κεφάλι μου και αντίκρισα τον Ντέιβιντ και δύο ακόμα άτομα.Ένα αγόρι και ένα κορίτσι.
Το κορίτσι είχε καστανοξανθα μαλλιά, πράσινα μάτια και σε ανάστημα δν θα την έλεγα πολύ ψιλή. Το αγόρι έχει κάστανα μαλλιά με γαλάζια μάτια Και ήταν ίσος με τον Ντέιβιντ.

'Γεια σου Κοουλ.' 'Γεια σου Ντέιβ.' Είπε ο Κοουλ στον Ντέιβιντ ενώ εγώ κοίταζα την κοπέλα.'Έμαθα πως ήσουν σε κώμα. Ελπιζω να εισαι καλύτερα.' Του εγνεψα και συνέχισε 'Νας σας συστήσω την Άρια και τον Μαξ Πράις.'
'Χαίρω πολύ. Ονομάζομαι Ντεχτερ Μάρτιν.' είπα και ετεινα το χέρι μου πρώτα στην Άρια και μετά στο Μαξ.

Μόλις ακούμπησα το χέρι της Άρια με διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα.
Γνωρίστηκαν και με τον Κοουλ και μετά συμφωνήσαμε να ξεκινήσουμε την ξενάγηση.

Προσπαθούσα όσο γίνεται να βρίσκομαι μακριά της αλλά γινότανε το αντίθετό.

Ο Κοουλ είχε πιάσει την κουβέντα με τον Μαξ ενώ ο Ντέιβιντ δεν έδινε και πολύ σημασία στα λόγια τους. Η Άρια περπατούσε και κοίταζε τους χώρους με θαυμασμό. Εγώ πάλι ήμουν λίγο πιο πίσω και κράταγα μέτρα ασφαλείας. Αλλά διαλύθηκαν χωρίς να το καταλάβω.

'Γεια!' είπα αυθόρμητα και κοίταξα το έδαφος. 'Γεια' είπε ντροπαλά και ένιωσα μια θέρμη να βγαίνει από άλλο της το σώμα. Τι έπρεπε να πω τωρα;
'Εμ...Πώς σου φαίνεται το σχολείο μας;' 'Λιγο...περίεργο...Αλλά Είναι πολύ ωραίο εμφανισιακά.... Και αύριο θα γνωρίσουμε και τους καθηγητές.' 'Ωραία... Μην ανησυχείς για τους καθηγητές, είναι όλοι τους πολύ καλοί.' την διαβεβαιωσα.

Μετά από δυόμισι ώρες περίπου τελειώσαμε με τα βασικά. Τα παιδιά είχαν κανονίσει να βγουν και μου πρότειναν να πάω μαζί τους. Ημουν σιγουρος μόνο για ένα πραγμα μόνο....ήθελα να μην λείπει απ'το πλάι μου. Ένιωθα πως αν της έδειχνα τον αληθινό μου εαυτό θα με καταλάβαινε. Αλλά δεν μπορούσα να το κάνω ακόμα.

Γεια σας
Καινούργιο κεφάλαιο! !!

Μπορεί να βαρεθήκατε που σε δύο κεφάλαια μιλάει ο Ντεξτ...Αλλά ...

Πώς σας φανηκε;

Αν σας άρεσε πατήστε στο αστεράκι και αφήστε ένα σχόλιο γτ με βοηθά να συνεχίσω. 😉😉😉

Τα λέμε.