New Life I

Κεφάλαιο 23

"Έλα μωρό μου δεν μπορω να περιμένω άλλο. Ξύπνα." "Μμμ" γύρισα άνοιξα τα μάτια μου και ξαφνιάστηκα μόλις τον είδα ξαπλωμένο δίπλα μου "Καλημέρα μωρό μου." Μου είπε χαμογελαστός. "Καλημέρα" είπα και μου ξεφιγε ένα χασμουρητό.
"Λοιπόν άντε σηκω." "Εύκολο να το λες δύσκολο να το κάνεις." "Τότε να σε βοηθήσω." Πριν προλάβω να κάνω οτιδήποτε με είχε μεταφέρει στο μπάνιο. "Πάω κάτω και σε περιμενω."είπε κι εξαφανίστηκε.

Έκανα ένα ζεστό μπάνιο και ύστερα πήγα στην ντουλάπα για να βρω τι θα βάλω. Βρήκα ένα κόκκινο παντελόνι και ένα μαύρο φούτερ. Τα έβαλα και μετά στεγνώσα τα μαλλιά μου. Πήρα το κινητό μου και κατέβηκα κάτω.

Ο Ντέιβιντ καθόταν στον καναπέ, ο Μαξ προσπαθούσε να ανάψει το τζάκι και η μαμά σίγουρα ήταν στην κουζίνα
"Καλημέρα." Φώναξα και πήγα κοντά στον Ντέιβ. "Καλημέρα χρόνια πολλά." Είπε ο Μαξ και πριν το καταλάβω με είχε πάρει αγκαλιά. "Βλέπω πως είσαι στο κλίμα των χριστουγέννων." "Δεν πρέπει;" "Δεν ξέρω." "Λοιπόν σας έχω στον καθένα σας δύο μεγάλα δώρα. Αλλά μετά το φαγητό." Είπε ο Ντέιβιντ.

Νομίζω πως θα απογοητευτεί από το δικό μου αν μας έχει "μεγάλα" δώρα.

Καθόμασταν στο τραπέζι. Είχαμε τελειώσει το φαγητό και η μαμά μάζευε τα πιάτα.
"Λοιπόν τι λέτε πάμε?" "Που;" Ρώτησε με απορία ο Μαξ.
"Το πρώτο δώρο είναι κοινό και δεν βρίσκεται στο σπίτι. Οπότε."

Είχαμε πάει σε μια καφετέρια και ο Ντέιβιντ μας είπε να κάτσουμε και να τον περιμενουμε. "Τι λες να είναι;" Ρώτησα "Δεν ξέρω...Τι πήρες στον Ντέιβ;" "Κάτι που μάλλον δεν θα είναι πολύ καλό." "Όπως;" "Το playstation4 με κάτι παιχνίδια." "Πολύ καλό. Εγώ του πήρα μια κολόνια Armani το καλό που του θέλω είναι να του αρέσει. ΟΠΑ ήρθε." Γυρίσαμε και οι δύο προς τον Ντέιβιντ που ερχόταν με....τον μπαμπά;

Ντέιβιντ POV

"Λοιπόν δεν ξέρω πως θα το παρουν." Ομολόγησα στον Τζορτζ τον πατέρα της Αριας και του Μαξ.
"Μην ανησυχείς. Ξέρω να το χειριστώ." Μακάρι

Μπήκαμε στην καφετέρια και το βλέμμα του Μαξ έπεσε επάνω μου το ίδιο και της Άριας.

ARIAS POV

Δεν πιστευα ότι μπροστά μου έβλεπα τον πατέρα μου.
Δεν με ένοιαζε τι είχε γίνει και έφυγε. Σίγουρα θα υπήρχε κάποιος σοβαρό λόγος.

Σηκώθηκα από την καρέκλα και έπεσα στην αγκαλιά του. Μου είχε λείψει.
Δάκρυα ήθελαν να ξεχυθούν από τα μάτια μου αλλά δεν ήθελα να κλάψω μπροστά στους πελάτες.
"Αρια είσαι καλά;" Σήκωσα το κεφάλι μου και αντικρυσα τα γαλανά του μάτια. Αυτά τα είχε πάρει ο Μαξ. "Δεν ξερω." Του είπα και έφυγα από την αγκαλιά του και ξαναεκατσα δίπλα στον Μαξ. "Γιατί έφυγες;" Ρώτησε απότομα ο Μαξ.
"Θα σας τα πω όλα." Κάθησε απέναντι από τον Μαξ και ο Ντέιβιντ δίπλα μου.
"Αρχικά ξέρω ότι πέρασες δύσκολα με την αλλαγή σου."
Ο Μαξ σφίχτηκε στην θέση του.
"Δικό σου λάθος. Έπρεπε να ήσουν στο πλάι μου και έπρεπε να μου το είχες πει πριν και όχι να το μάθω τελευταία στιγμή." "Όταν το έμαθα ήθελα να είμαι δίπλα σου αλλά είμαι σύμβουλος του βασιλιά και δεν γινόταν να έρθω. Ο Ντέιβιντ και ο Ντάνιελ έκαναν τα πάντα για να μπορέσω να είμαι δίπλα σου αλλά και πάλι. Και θα στο είχα πει πριν φυγω αλλά οι πιθανότητες να μην γινοσουνα βρικόλακας ήταν λίγες." "Ποιος ήταν ο λόγος που έφυγες;" Ρώτησα ενω προσπαθούσα να κρατήσω τον τόνο της φωνής μου σταθερό.
"Αυτό που έκανα πηγενε κόντρα στους νόμους. Δεν μπορούσα να παντρευτώ την μητέρα σας επειδή ήταν άνθρωπος. Αλλά το εκανα. Μετά θέλαμε να κάνουμε παιδιά. Και στο δεν επιτρεπόταν. Αλλά επειδή ο βασιλιάς ηταν και είναι ο καλύτερος μου φίλος έκανε μια εξαίρεση. Όταν κλείσατε τα δέκα το συμβούλιο πίεζε τον βασιλιά να σας καταδικάσει σε θάνατο ή να με πάρει μακρυά σας. Φυσικά και έκανε το δεύτερο που ήταν καλύτερο για άλλους μας"
Ο Μαξ φάνηκε να χαλαρώνει.
"Και τώρα θα ξαναγυρίσεις πίσω;" Ρώτησα με την ελπίδα να φουντώνει μέσα μου. "Τώρα που οι νόμοι και τα μέλη του συμβουλίου άλλαξαν μπορώ να γυρίσω πίσω αλλά θα λείπω πολλές ώρες από το σπιτι." "Τέλεια."είπα σχεδόν φωναχτά και φίλησα τον Ντέιβιντ στα χείλη. "Ο νεαρός πρίγκιπας τα έχει με την κόρη του συμβούλου του βασιλιά?" "Ναι ο πατέρας μου το γνωρίζει." Πετάχτηκε ο Ντέιβ.
"Θα έρθεις το βράδυ σπίτι;" Τον ρώτησε ο Μαξ. "Φυσικά και θα έρθω. Αλλά τώρα πρέπει να γυρίσω πίσω στο παλάτι για κάτι εκκρεμότητες."απάντησε ο μπαμπάς στον Μαξ και έφυγε.