New Life I

Κεφάλαιο 17

Εδώ και πέντε λεπτά καθόμασταν στο κρεβάτι ναι κοιτάμε ο ένας τον άλλον χωρίς να λεμε τιποτα.
Μεχρι που έσπασα τον πάγο ανάμεσα μας.
"Λοιπόν......πως νιώθεις." Δεν ήξερα τι άλλο να πω. "Εμ....νιώθω χάλια για αυτό που πήγα να κάνω το πρωί." "Μην νιώθεις έτσι. Δεν το ελεγχες. Έτσι υποθέτω πως είναι η μεταμόρφωση. Δεν μπορείς να ελέγχεις τον εαυτό σου." "Έχεις δίκιο. Αυτό μου είπε και ο Ντέιβιντ..Αλλά και πάλι έπρεπε να σταματήσω τον εαυτό μου. Είσαι η αδελφή μου και κάτι έπρεπε να με  σταματήσει." Είπε κάνοντας να χέρια του γροθιές.
"Σε παρακαλώ Μαξ μην τα βάζεις με τον εαυτό σου. Είμαι σίγουρη πως όσο ο καιρός θα περνάει θα μπορείς να το ελέγξεις και θελω να σε βοηθήσω." "Μακάρι να περάσει γρήγορα ο καιρός." "Δες και την θετική πλευρά. Μπορεις να τρεχεις πολυ πιο γρήγορα από πριν, να ακούς πολύ καλύτερα από πριν, δεν θα βάλεις ποτέ γυαλιά στην ζωή σου και θα ζήσεις περισσότερα χρόνια από οποιαδήποτε άλλον πάνω στην γη." "Τι να την κάνω την ζωή αν όλοι όσοι αγαπώ με εγκαταλείψουν μια μέρα. Εσύ. Τι θα κάνω αν αρχίσεις να μεγαλώνεις και μια μέρα σβήσεις απτην ζωή μου. Δεν θα το αντέξω να ζω για αιώνες χωρίς την δίδυμη αδελφούλα μου." Είπε και άρχισε να κλαίει. "Προς το παρόν κάνε θετικές σκεψεις. Σε παρακαλώ Μαξ. Δεν μπορώ να σε βλέπω έτσι." "Ει-ειμαι ένα τέρας Άρια που θα σκοτώνει για να πινει το αίμα αθώων ανθρώπων χωρίς να έχω κανένα συναίσθημα." "Δεν είσαι τέρας Μαξ είσαι ο αδελφός μου. Που πριν λίγο καιρό ήταν άνθρωπος Και ξέρει πως είναι να έχεις συναισθήματα. Και δεν είναι ανάγκη να σκοτώνεις. Έτσι τουλάχιστον νομίζω." Τον αγκάλιασα σφιχτά και αυτός ανταπέδωσε. "Τι τα σταματά να κλαίς σαν μικρό παιδάκι και ας αλλάξουμε θέμα." "Έχεις δίκιο." Είπε και σκούπισε τα δάκρυα του απτό πρόσωπο του. "Τι λες να πούμε για τον χορό;" "Ποιον χορό;" Είπε παραξενεμένος "Το χορό του halloween." "Ωραία. Ποτέ θα γίνει?" "Την Τετάρτη. Την ημερα που γύρισαμε βρήκα  ένα φάκελο που είχε μέσα μια πρόσκληση για το χορό." "Και από ποιον ηταν; Εκαψες την καρδιά κάποιου από ότι φαίνεται αδελφούλα" είπε και χαμογέλασε. "Μην λες ανοησίες. Και δεν έγραφε κανενός το όνομα." "Σε πιστεύω. Λοιπόν και τι λες να ντυθείς?" "Δεν έχω ιδέα. Μάλλον τίποτα. Ότι βρω μπροστά μου θα βάλω. Εσύ;" "Εγώ δεν νομίζω να είναι καλή ιδέα να παω." "Ούτε εγώ πάω. " "Μην λες ανοησίες φυσικά και θα πας." "Χωρίς εσένα; Ποτέ." "Πφφφ τι θα κάνω μαζί σου. Θα πας γιατί θα πάω και εγώ κατανοητό;" "Ναι" είπα και με πήρε  αγκαλιά.

Τετάρτη

Σήμερα είχαμε τετραωρο. Πήγα στο διαμέρισμα που εμένα με την Αμάντα. Ναι τελικά διάλεξα να μείνω με κορίτσι.
"Αχ γιατί άργησες τόσο πολύ Αρια. Δεν θα προλάβω να σε ετοιμασω. Πφφφ τι θα κάνω τώρα;" "Ηρέμησε Αμ. Μέχρι της εννέα έχουμε ώρα. Θα κάνεις στην κυριολεξία τα μαγικά σου και. ταταν. Έτοιμες." "Δεν θέλουμε τα τα κάνουμε χάλια. Ακόμα εξασκούμε. Και γιατι μιλαμε ακόμα? Πήγαινε να κάνεις μπάνιο μικρή θνητή." " Μάλιστα κυρία."
Πήρα καθαρά εσώρουχα και τις πιτζάμες μου από το συρτάρι και μπήκα στο μπάνιο.
Γύρισα την βρύση στο ζεστό νερό και έκανα μπάνιο.
Μόλις τελείωσα βκηκα και τυληχτηκα με μια πετσέτα και επλυνα τα δόντια μου.
Στέγνωσα τα μαλλιά μου και βγήκα απο το μπάνιο.
"Ωραία τώρα κάτσε να σου φτιάξω τα μαλλιά." Μολις βηκα από το μπάνιο ή Αμάντα με έπιασε απτά μούτρα. Μςεβαλε να καθίσω σε μια καρέκλα και άρχισε να μου στεγνώνει τα μαλλιά. 
Όταν τελείωσε μου είχε κάνει ελαφριές μπούκλες και μερικές κόκκινες ανταύγειες. Μου άρεσε πολύ το αποτέλεσμα.
"Και τωρα μακιγιάζ."
Άρχισε να με βάφει. Κατά την διάρκεια μου είχε πάρει όλους τους καθρέφτες για να μην μπορώ να με δω.
Όταν τελείωσε μου έφερε να φορέσω ενα κοντό κόκκινο με μαύρες​ λεπτομέρειες, ένα ζευγάρι μαύρες γόβες και φυσικά μια περίτεχνη μαύρηασκα. Και στο τέλος με ψεκασε με πολύ άρωμα για να μην διαχωρίζει η μυρωδιά μου τόσο.

"Εσύ ποτέ θα ετοιμάσεις?" Την ρώτησα γεμάτο απορία αφού η ώρα είχε φτάσει 6:30 και ήξερα ότι δεν θα έκανε λιγότερο χρόνο αποσο της πήρε για να φτιάξει εμένα. "Εγώ; Σε δέκα λεπτά είμαι έτοιμη." Είπε και κλείστηκε στο μπάνιο. Εγώ πήρα το κινητό μου και έστειλα μήνυμα στον αδελφό μου

Προς: Μπρο

Τι εγινε; Ετοιμάστηκες? 😕

Απο: Μπρο

Είμαι με τον Ντέιβιντ και τον Ντάνιελ για....... φαγητό. Προσπαθούν να με κάνουν να πιω αυτό το απαίσιο υγρό.

Προς Μπρο
Μάλιστα. Κοιτα αφού πρέπει να το πιεις καντο. Κάνε την καρδιά σου πέτρα και κάντο. Τέλος πάντων θα έρθεις έτσι?

Από Μπρο
Μου είναι δύσκολο.....Ναι θα έρθω αλλά μάλλον έχουμε ώρα μπροστά μας...τα λέμε φιλιά

Προς Μπρο
Οκ τα λέμε

Μάλιστα....Αυτά μες την ζωή είναι. Όχι ενός ανθρώπου αλλά ενός βρικόλακα....

Είχαν πέρασει δέκα λεπτά και η Αμ βγήκε από το μπάνιο...Θεααα..  Σίγουρα θα είχε κάνει ένα από τα μαγικά της.
Τα μαλλιά της ήταν καρφί, είχε κάνει ένα έντονο μακιγιάζ και φόραγε ένα μακρύ μωβ φόρεμα με μαύρες λεπτομέρειες και μια ασημενια μασκα.
"Πως σου φαίνομαι;" Είπε ανυσηχη "Ου-α-ου".

Γεια σας
Καινούργιο κεφάλαιο 844 λέξεις είχε βγει μεγαλύτερο (1180) αλλά το έσβησα για να το βάλω στο έπομενο.

Πείτε μου εντυπώσεις πλιζ😥
Αν σας άρεσε πατήστε το αστεράκι.

Α! Και το επόμενο κεφάλαιο θα είναι μεγάλο και θα έρθει σύντομα 😉

Τα λέμε
Φιλιαααα😘