New Life I

Κεφάλαιο 28

Ξύπνησα λουσμενη στον ιδρώτα. Όταν άνοιξα   άνοιξα τα μάτια μου συνάντησα αυτά του Ντειβ μόνο που ήταν κλειστά.

ΧΑ ναι τον πέτυχα να κοιμάται.

Σήκωσα το χέρι μου και το ακούμπησα στο μάγουλο του. Η θερμοκρασία του ήταν ότι έπρεπε για εμένα που ζεστενομουν.

Στο πρόσωπο του ήταν αποτυπομενη... ανησυχία. Γιατι;

Ακούμπησα τι δάχτυλο μου στα χείλη του.

Τόσο βελούδινα.

Άνοιξε με δυσκολία τα μάτια του του και έβγαλε ένα γλυκό χασμουρητό σαν γατάκι.
Η ανάσα του μύριζε αίμα.

"Δεν το άκουσες ποτέ το χασμουρητό." Γέλασα "Να ήταν αξιολατρευτο." "Όχι δεν ήταν." "Ναι ήταν." "Όχι δεν..." Τον διέκοψα δίνοντας του ένα μικρό φιλί. "Καλημέρα" του είπα γλυκά. Πήγε να διαμαρτυρηθεί αλλά το πρόσωπο του πήρε μια ήρεμη έκφραση.
"Καλημέρα."
"Σε πέτυχα να κοιμάσαι.'' είπα περιφανή. "Μάλλον ναι." Τεντώθηκε.
Το πρόσωπο πηρε μια λυπημένη έκφραση. "Είσαι καλά;" "Όχι." "Θες να μιλήσουμε;" "Προς τι παρόν λέω να το αφήσουμε στην άκρη." "Δεκτό" ήρθε πιο κοντά μου και με φίλησε.
Το στόμα του είχε έντονη γεύση αίματος. Αποτραβήχτηκα. "Τι έγινε;" "Ίσως θα έπρεπε να πιείς πολύ νερό." "Έχει μείνει η γεύση;" Είπε αναστατωμένος και πετάχτηκε από το κρεβάτι.

Κατεβήκαμε για πρωινό. Ο Κρις, ο Ντάνιελ και ο Έντγκαρ ήταν ήδη εκεί.
"Καλημέρα" ειπε χαρούμενος ο Κρις. "Καλημερα"

Στο τραπέζι υπήρχαν διάφορα φαγητά. Έβαλα το πιάτο μου φρούτα και έβαλα χυμό ανανά στο κρυστάλλινο ποτήρι.

Ο Ντέιβιντ δεν μιλούσε ούτε έτρωγε έκανε απλώς βλακείες στο πιάτο του, ο Κρις έπαιζε με το κινητό του - που και που έτρωγε- όπως και ο Έντγκαρ και ο Ντάνιελ κοίταζε θυμωμένος το πιάτο του.
Τι τρέχει?

Ξαφνικά ο Ντέιβιντ μίλησε. "Άρια μόλις τελειώσεις πήγαινε στο δωμάτιο και ετοίμασε τα πράγματα σου, θα φύγουμε νωρίτερα." "Και που θα πάμε"
Ο Ντέιβιντ είχε αναφέρει κάτι για ταξίδι αλλά δεν με είχε ειδοποιήσει για ποτέ.
"Για Κρακοβία." "Για Κρακοτι;;" "Είναι πόλη στην Πολωνία. Έχω κλείσει εισητηρια για σημερα το απόγευμα και δωμάτιο." "Μάλιστα. Τότε πάω."

Ανέβηκα τα σκαλιά και επεξεργαζομουν τα βλέμματα των αγοριών. Κάτι είχε συμβεί με τον Ντάνιελ και τον Ντέιβιντ και σίγουρα θα μάθαινα με τον τρόπο μου.

Μπήκα στο δωμάτιο και πήγα προς την ντουλάπα. Έβγαλα την βαλίτσα μου και άρχισα να μαζεύω τα ρούχα μου. Μόλις τελείωσα με το ρούχα κι τα αξεσουάρ ακουμπησα πάνω πάνω το μαξιλάρι μου. Έκλεισα την βαλίτσα και πήρα τα ρούχα που είχα αφήσει έξω.
Μια γκρί μπλούζα με μαύρα γράμματα, ένα μαύρο παντελόνι,τα μποτάκια μου και το μπουφάν μου.

Η πόρτα του δωματίου άνοιξε.
"Έτοιμη;" Άκουσα την γλυκιά φωνή του Ντέιβιντ. "Ναι" "Ωαραι μισό να φτιάξω και την δική μου βαλίτσα και να ντυθώ και φύγαμε."

Ακούμπησε την βαλίτσα του πάνω στο κρεβάτι και με την ταχύτητα του άρχισε να μαζεύει τα ρούχα του.

"Εμ λέω να πάω κάτω και να σε περιμένω." "Οκ άφησε την βαλίτσα εδώ θα την φέρω εγώ." "Νταξει." Βγήκα από το δωμάτιο κα αρχησαμε να περπατάω γρήγορα προς τα κάτω. Μπήκα στην τραπεζαρία και για καλή μου τύχει καθόταν ο Ντάνι και ο Κρις. "Ντάνιελ μπορώ να σου μιλήσω λίγο έξω;" "Ναι."

Βγήκαμε στο μπαλκόνι.
"Ξέρω πως κάτι δεν πάει καλά .ε εσένα και τον Ντειβ και θα ήθελα να ξέρω..." "Δεν νομίζω να θέλει να το μάθεις....Θα σου πει όταν είναι έτοιμος..." "Αυτό είπε και εκείνος....αλλά θέλω να ξέρω...είναι κάτι που μπορώ να τον βοηθήσω;" "Είναι κάτι που τον αναγκασα να κάνει. Και ήξερα πως ς δεν το ήθελε." Γύρισε να φύγει "Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο."
Και έφυγε.

Αν δεν βρω τι συμβαίνει θα σκάσω.

Μπήκα μέσα και βρήκα τον Ντέιβ να μιλάει με τον Κρις.
"Χευ." Είπα και πήγα κοντά στον Ντέιβ. "Έτοιμη ε; Η Κρακοβία είναι πολύ ωραία είναι σαν να έχει βγει από παραμύθι." Είπε ο Κρις.
"Έχει γούστο ο Ντέιβ." "Ναι ναι έχω αλλά λέω να φεύγουμε. " "Τι ώρα είναι η πτήση?" Ρώτησε ο Κρις. "Τέσσερις. Αλλά λέω να φύγουμε για να πάμε καμιά βόλτα και μετά για φαγητό." "Μάλιστα, άντε τότε." Φώναξε τον Έντγκαρ και τον Ντάνιελ.
Μας ευχήθηκαν καλό ταξίδι και να περάσουμε καλά και φύγαμε.

Ηελλο γκαιζ...

Λοιπόν μετά από λίγο καιρό καινούργιο Κεφάλαιο....δεν είχα καθόλου έμπνευση και για αυτό τον λόγο τα κεφάλαιο βγήκε μικρό και ολίγον τι χάλια.

Αλλά αυτό το αφήνω σε σας.
Πείτε μου στα σχολια πως σας φάνηκε και τις εντυπώσεις σας.

Και αν σας άρεσε πατήστε το αστεράκι ➡🌟