Seth's POV
"Hey dude, aren't you going to rest?" I asked Brent. He was up till now, he's not getting enough rest since the day Bianca got here in this hospital. It has been two days since that day.
He simply shook his head in response. Bianca is still unconcious. The doctor said her body would unlikely response but she is safe.
"Okay dude, if you need any help, call us." I said and went out of the room.
Phoenix was sitting on the hospital chairs holding his cellphone. He was texting someone. I came closer to him and sat by his side.
"What's that, kid?" I asked him. He and Niegel are my friends since first year college.
"Rochelle." -him.
Silence fell on us.
Brent's POV
Kasalanan ko toh. Kung hindi na lang sana kita kinuha sa paghihiganting pesteng ito, wala ka sana sa ganyang sitwasyon!
Wala akong pakialam kung hindi na ako nakakatulog ng maayos, all I want is for Bianca to wake up.
"Kumain ka muna." Phoenix said handing me a plastic bag that contains fastfood takeouts.
"Thanks." I said and started to eat.
"How is she?" Tanong ni Phoenix.
"Okay lang. The doctor said she's safe. Hinihintay lang nila na magising siya." Sabi ko ng makatingin parin kay Bianca. Her face is pale amd white. Her body lies on the hospital bed, nothing to keep her healthy but cords and wires all over her.
The doctor said the bullet almost got stuck in her liver, and the other bullet got stucked near her bone. Nag-aalala at natatakot ako para sa kanya sa mga oras na iyon. She's brave I know that but isn't this too much?
"Ano na?" Tanong ko kay Phoenix.
"She's with the police now. Ayaw pa rin niyang magsalita." Sabi ni Phoenix. That b***h!
"Pupuntahan ko yun. I'll make her talk. Ikaw muna ang bahala sa kanya." Sabi ko kay Phoenix.
I went home and changed quickly. I went straight to the police station where she is. The police escorted me to her. She was wearing a prisoner's shirt and pants. She was in a handcuff and her hair is tied into a ponytail. They put her where a detective and a possible suspect talks. There is a rectangular metallic table in the center and there are also two seats. They made her sit there and the police told me that I can now enter. As I enter the room, I can feel nothing but anger amd hatred, wishing she'll stay behind the bars forever. I sit silently across her. She smirked like an adddict when I looked at her. There are some cameras around this room to record everything.
"Akala ko di ka na pupunta." Sabi niya. I still did not change the stoic look in my face. "Bakit ka nakasimangot? Patay na ba yung babaeng yun?" At tumawa siya.
Napatayo ako at binagsak ang palad ko sa mesa. Naningkit ang mga mata ko. "Anong ginawa namin sayo?!" Sigaw ko. Wala na akong pakialam sa salitang respeto kapag nasa harap ko na siya.
Natawa lang siya. "Jusmiyo! Do you really not know why?!" She exclaimed then continued laughing. Sinamaan ko lang siya ng tingin. "Ikwento ko na nga at baka mamatay ka pa sa curiousity mo."
Priscia's POV
"Mama, aalis na naman po kayo? Ang gabi na ma, ha? Saan ka ba po pupunta?" Ayan si mama aalis na naman.
"Anak sandali lang babalik din ako. Paghinanap ako ng papa mo sabihin mo na nasa bahay ako nina ninang mo ha?" At umalis na si mama.
Ilang gabi na siyang ganyan pagkatapos lang ng business party ng mga Livson at ng pamilya namin.
"***ang**a ka! Ang landi landi mo! Hindi ka ba makuntento sa akin ha?!" Sigaw ni papa kay mama. Hawak ni papa ang buhok ni mama at hinihila si mama sa buhok niya. Sakit na sakit si mama sa ginagawa niya.
"Tama na!" Sigaw ni mama.
Galit na galit si papa kaya't hirap na siyang huminga ngunit patuloy parin ang paghila niya ng buhok ni mama at ang pangbubugbog niya kay mama. Hanggang biglang natumba si papa. Dinala namin siya kaagad sa ospital.
Nakita kong papalabas ng ospital si mama. Lumapit siya sa isang kotse. Binaba ng kotse ang bintana kung asan si mama. Pamilyar ang mukha ng lalaki at mukhang nakita ko na ito. Hindi kaya? Pumasok si mama ng sasakyan at umalis na sila. Hindi ko na siya hinabol at bumalik na lang sa loob ng ospital.
"Kilala mo ba ang lalaking tintukoy ko?" I asked him while smirking. Walang kwenta ang pamilya niya! Mga imoral sila! Mga walang kaluluwa!
"Sino?" He firmly said and went back to his chair. He gave me a deep stare. It just makes me laugh!
"Bobo! Ang tatay mo sino pa kaya?!" Sabi ko at tumawa. Nakakatawa ang katangahan niya!
Brent's POV
"Anong ginagawa mo?! Kulang ba ako? Wag mo namang sirain ang pamilya natin." Iyak ni mama kay papa habang nag-iimpake siya. "Please, papabayaan kita sa babae mo, wag mo lang kaming iwan. Paano na yung anak mo? Paano na lang si Brent? Please don't do this."
Napamura si Dad kay mama. Itinulak niya ito na sapat na para matumba si mama. "Pwede ba? Hindi pa ako umaalis yan bunganga mo tumatalak na naman!!" Sigaw ni Dad.
Gusto kong lumapit pero baka sa akin maibunton ni Dad ang galit niya. Bata pa ako!!! Lumabas na si Dad sa kwarto at umalis ng bahay. Naiwan si mama sa loob at umiiyak. Maids tried to comfort her bht she won't stop. Lumapit na din ako kay mama.
"Ma," I called. "are you okay?"
She looked up at ne with those red puffy eyes and hugged me. "Yes." Sabi niya.
Since after that, Dad never came back.
"Anong ginawa sayo ng mga magulang ko?!" Sigaw ko.
She smirked and smiled. "Dahil sa malandi mong ama, naospital ang papa! At pinatay ko na din ang nanay mong pabaya, kasi di niya maasikaso yang ama mong malandi kaya napunta siya sa nanay ko!"
"Is that enough reason?!" I really cannot lower my voice.
"Will you stop shouting?!" Sigaw niya pabalik. She cleared her throat after a while and looked at me. "Tama na yun dahilan para ipaghiganti ko ang tatay kong naparalisa dahil sa inyo! Buti at gumaling din siya pagkalipas ng ilang taon."
Nahihiya ako sa kanya dahil sa ginawa ng pamilya ko sa kanila. But is it enough reason to kill my mom and dad?
Wala na lang akong sinabi at sinenyasan na palabasin na ako ng pukis na nagbabantay. He quickly opened the door and let me out. Bumalik na din ako sa ospital.
Kristoff's POV
Days passed and she recovered. Ayos na siya at okay na. Nandito na nga siya sa mansion eh. Nag-aayos ng mga gamit at lumabas ng bahay dala-dala ang mga damit at gamit niya na nakalagay sa malalaking maleta niya. She rode the chopper and gave us a smile.
"Babalik pa ba siya?" Tanong ni Carlus habang pinapanood ang chopper na mawala sa himpapawid.
"I guess not." I answered and sighed. I took a look at Brent and he seems like keeping his tears to flow.
Sa tingin ko, sa maikling panahon na nandito si Bianca, nagustuhan na siya ni Brent at baka ay minahal na rin.
________________________________________________________________________________
Thanks!
Sorry rin kasi ang lampa-lampa 😭😭😭😢😢😢 sorry po sorry talaga
Miyanhae😢😢😢
Salamat po sa pagbabasa! Don't ever forget to vote! Please support 'When Stars Collide' too!💓💓💓💓
Please support din po yung The Twin Sisters. Para po sa mga mystery-readers, baka magustuhan niyo po. Hindi po siya as in mystery, pero mystery-like siya. Please read po😁😁😁
ВИ ЧИТАЄТЕ
My 7 Secret Husbands
Підліткова літератураSimple lang ang buhay ko at buhay ng pamilya ko noon. Hanggang may mangyaring ayoko na balikan. Nasa dorm ako nun sa loob din lang ng campus. Mabuti na lang at may naitabing pera sina Mama at Papa bago sila mawala at buti na lang meron sina tita. Sa...
