အပိုင်း{၄}

7.2K 906 190
                                    

တကယ်တော့...အဝေးကြီး ဝေးပါသေးသည်...😞😞😞

စိတ်ကူးနင့်လက်တွေ့က များစွာကွာခြားမှန်း
ကျွန်တော် တဖြည်းဖြည်း လက်ခံလာရသည်...

သူနှင့် ကျွန်တော့်အခြေအနေက တိုးတက်လာ
သည်တော့ မှန်ပါသည်...

ကျွန်တော်၏ အားထုတ်မှုကြောင့် ယခုဆိုလျှင်
ကျွန်တော် သူ့ကို သဘောကျနေမှန်း...
ချိန်နေမှန်း ဆရာများမှလွဲ၍...ဟိုဘက်ခန်းရော ဒီဘက်ခန်းပါ ကောင်းစွာ သိနေကြပြီ ဖြစ်သည်

သူ့ကိုတွေ့လျှင် ကျွန်တော့်နာမည်ခေါ်၍
ကျွန်တော့်ကိုတွေ့လျှင် သူ့နာမည်ခေါ်၍
စနောက်သည့်ကိစ္စမျိုးက နိစ္စဓူဝ ဖြစ်နေပြီ...

ချစ်တယ်လို့...မပြောရမီကပင် ကျွန်တော် သူ့ကို
ချစ်မှန်း သိနေကြပြီ...😌

ဒါက တိုးတက်မှုများ...

ခက်သည်က ပန်းလေး၏ စိတ်ကို ခန့်မှန်းရခက်
ခြင်းပင်...😥

သူ့စိတ်ကို ခန့်မှန်းရသည်က မိုးလေဝသခန့်မှန်းချက်များ နားထောင်ရသည်နှင့် တူသည်...ယနေ့နေသာမည်ဟုပြောပြီး မိုးရွာချင်လည်း ရွာသည်...😩

များသောအားဖြင့် တစ်ရက်ခြားတစ်ခါ
ကျွန်တော့်ကို ချေသည်...😞
ကျွန်တော်နှင့် သူ ကင်န်တင်းမှာ တွေ့သည်
ဆိုပါစို့...

ကျွန်တော် သူနှင့် တစ်ပုံစံတည်း လိုက်ဝယ်
သည်ကို အမှတ်မထင် တွေ့လိုက်ရလျှင် ဖြတ်ခနဲ
ကြည်နူးပြုံးမျိုးကို သူ့ဆီမှာ ဖမ်းဆုပ်မိသည်...😊

နောက်တစ်နေ့...အဲလိုတွေ့ကြည့်ပါလား...
မျက်စောင်းကြီး ဒိုင်းခနဲ ထိုးပြီး...သူ့လက်ထဲမှ
အအေးဘူးကို မဝယ်တော့ဘဲ ပစ်ချသွားတတ်သည်...😞

နောက်...နာမည်ခေါ်သည့်ကိစ္စ...
သူ ကျွန်တော်တို့ အတန်းရှေ့မှ ဖြတ်သွားလျှင်...
ဟိုမှာ...Sehunလာနေပြီဟု မကြားတကြား
ပြောသည့်ကောင်များ တစ်ကောင်မဟုတ် တစ်ကောင်ရှိသည်...

သူကလည်း မျက်မှန်ဝိုင်းလေးနဲ့ စချင်စရာ...
ဖြူဖြူသေးသေး ချစ်စရာလေးမလား...😙

ထိုသို့ စသည့်အခါ တစ်ခါတစ်ရံ နားရွက်လေးများနီ၍...မြန်မြန်လျှောက်သွားတတ်သည်...
သို့သော် တစ်ခါက...ခေါ်လိုက်သော
ကောင်ရှေ့သို့သွား၍...ခပ်တည်တည်နှင့် ရှုတင်းတင်းကြည့်ကာ...

လူသားတစ်ယောက်ကို ချစ်မိခြင်းWhere stories live. Discover now