ကျောင်းကပွဲမှ ပြန်လာပြီးကတည်းက...အခန်းတံခါးပိတ်...အိပ်ရာထဲ လှဲနေသော...ကျွန်တော့်ကို JunMyeon Hyungက ဆယ့်ငါးမိနစ်တစ်ခါ မေးခွန်းတစ်ခု လာလာမေးသည်
"ထမင်းစားတော့မလား...Sehun?"
"ဟင့်အင်း...မစားချင်ဘူး"
"မစားသေးဘူးတဲ့...Omma...ကျွန်တော်
သူနဲ့မှ တူတူစားတော့မယ်"
"Hyung ဖာသာ Hyung နေပါဗျာ...ကျွန်တော်😞 အေးဆေးနေချင်လို့..."
ဖက်လုံးကိုဖက် တစ်ဖက်သို့ လှည့်ကာလှဲနေ
ရင်းမှ နောက်လှည့်မကြည့်ဘဲ ပြောမိသည်!.
ကျွန်တော် တစ်ယောက်တည်း နေချင်သည်...
"ငါ ပြောပြမယ်...Sehun ah...တစ်ခါတစ်လေ
တော့လည်း မျှော်လင့်ထားသလို ဖြစ်မလာတာ
တွေ ရှိတာပေါ့...ဒီလိုပဲ😪...စိတ်ထဲ သိပ်မထားနဲ့"
မွေ့ရာမှာ...အိခနဲနိမ့်ဆင်းသွားမှုကြောင့်...
လှည့်ကြည့်မိတော့ သူက ခေါင်းအုံး
တစ်လုံးကိုပိုက်ကာ...ကျွန်တော့်ဘေးဝင်ထိုင်
သည်...
"အေး...ဒါပေမယ့် ခေါင်းထဲတော့ ထည့်ထားရ
မယ်...ဒီလူ...ငါ့ကို ဒါမျိုးလုပ်ခဲ့ဖူးတယ် ဆိုပြီး"
သူ့မျက်ဝန်းများက...မှုန်သုန်သုန်...
အေးစက်စက်...
နဂိုကမှ သူနှင့် ပက်သက်ပြီး
ဘဝင်မကျ ချင်သော Hyungမှာ...အခုတော့
ပိစိညောက်တောက် အမြင်ကြည်စရာလေးပင် ရှာတွေ့စရာကျန်ပါဦးမလား😑
"ဒါမှ...နောက် ဆုံးဖြတ်ချက်ချစရာတွေ
ကြုံလာတဲ့အခါ...ထည့်ပြီးစဉ်းစားလို့ရမှာ...😕"
"သူ တစ်ခုခု အရေးကြီးတာ ပော်လာလို့ နေမှာ
ပါ"
"သူ့မှာ မင်းထက် အရေးကြီးတာတွေ
များလွန်းနေတယ်...အဲဒါကို ငါ မကြိုက်တာ"
နေပေါ့...ကျွန်တော် ကြိုက်ရင် ပြီးတာပဲဟာ😞
တွေ့လား...😭 ပိုစိတ်ညစ်လာပြီ...
အဲဒါကြောင့်...ကျွန်တော် တစ်ယောက်တည်း
နေချင်တာ...
"သွားတော့...Hyungရာ...စိတ်ညစ်ရတဲ့ အထဲ😞"
"မသွားနိုင်ပါဘူး...ငါပြောဦးမှာ...😟"
ကျွန်တော်...ခေါင်းအုံးကို ခေါက်ချိုးချိုးပြီး နား
နှစ်ဖက်ကို ဖိပိတ်ကာ အိပ်ဖို့ကြိုးစားလိုက်သည်
YOU ARE READING
လူသားတစ်ယောက်ကို ချစ်မိခြင်း
Fanfiction"ချစ်ခြင်း မေတ္တာဆိုတာ ယုံကြည်စရာ မကောင်းပါဘူးလို့ ကျွန်တော့်ကို ပြောပါ...ခင်ဗျားပြောရင် ကျွန်တော် ယုံမယ်." It's a very very long love story. It's about a man who unconditionally loves someone who is hard to understand.
