The Lost Princess Of Hanazono(On-Going)

Chapter 8

Chapter 8: The Caller and The Unexpected Visitor

Aesha Point Of View
Nakita kong pumasok ang isang matalik na kaibigan ni mama sa pintuan.

"Anong nangyare sa iyo hija basang basa ka?"Napatingin ako sa uniform kong basa pala nakalimutan ko

"Natapunan ko lang po ng juice kanina.Sige po magpapalit lang po ako ng damit."Saad ko sa kanya ngumiti sya sa akin kaya ngumiti rin ako.

"Sige na hija ako muna ang magbabantay sa mama mo."Tumayo ako at lumabas ng kwarto. Naalala ko na naman ang sinabi ng Axel nayun ako Toy nya seriously? Ano bang nakain nang Mongoloid nayun. Palabas na sana ako nang may tumawag sa pangalan ko kaya napalingon ako.

"Aesha!" Nakalapit na sya sa akin tinitignan ko sya parang natatandaan ko sya. Tama sya yun yung tahimik na kasama nung Axel.

"What!? Nandito rin ba yung Axel nayun. Ano sisimulan mo na ba yung sinasabi nya na 'I will make you're life like a living hell?" Nakatitig lang sya sa akin at nakangiti.

"No i will protect you against him. I'm Mark Aille." saad nya at iniwan akong nakatulala sa kanya napabalik lang ako sa reyalidad ng mawala na sya ng tuluyan. What did he say he will protect me? Laban sa kaibigan nya? E diba kaibigan nya yun. But he's cute! As in cute. I know he older to me 1 year pero alam ko magkasing edad lang kami nung Axel nayun paano sila nagkakilala. Erase that crop Aesha. At nagsimula nakong  maglakad palabas ng hospital pumara ako ng taxi at agad na sumakay. Ilang minuto lang ay nakarating nako sa bahay. May kaya naman kami kaya naka adjust kami agad sa perang ibabayad sa operasyon ni mama. Tinungo ko ang kwarto ko at agd naligo at nagpalit ng damit.

"Toy? Seriously gagawin nya pa kong laruan!" He's totally crazy. Umupo lang ako sa kama ko. Bat di kasi ako pinayagan ni kuya. Gusto ko silang bantayan pero ayaw nya pumasok daw ako sa School. Alam ko na gusto rin yun ni mama gusto nya na pumasok ako sa School ayaw nya na sya ang dahilan kung bakit ako absent. Napangiti nalang ako ng mapakla. Lung Cancer? Bat di nya sinabi. Napatingin ako sa phone ko ng tumunog ito.

Unregistered Number

Accept / Decline

Pinatay ko ito dahil hindi ko naman alam kung sino malay mo Stalker diba o kaya masamang tao. Walang tatawag sa akin dahil wala akong kaibigan. I'm just a nerd. Isang basura sa tingin ng mga taong makikitid ang utak. Napatingin ulit ako sa phone ko.

Unregistered Number

Accept / Decline

Sa pagkakataong ito sinagot ko na. Sino ba ito at bat nya alam ang number ko.

"Hello sino po ito?"

"(Mark Aille hindi mo na ba ko natatandaan?)" Mark? Sinong mark. Wait yung kanina sa Hospital.

"Mark? Yung kanina sa hospital?"

"(Yes! Wag ka mag alala hindi ko hahayaan na saktan ka nya ng lubusan pag sumusubra na ako na mismo ang makakalaban nya. Kahit pagkakaibigan namin isuaugal ko para sayo.)" Bat ba sya over protective sa akin? Di ko nga sya kilala eh. Sinabi lang nya na Mark Aille ang pangalan nya.

"How did you get my number? Syaka wag mo nako protektahan. Ni hindi nga tayo magkakilala baka ako pa ang maging hudyat bg pagkasira ng pagkakaibigan nyo."

"( Its not importatnt how i get you're number. Lets be friends?)" This the first time na may nagtanobg kung pwede bang maging makipag kaibigan sa akin. Anong gagawin ko tatanggapin ko ba?

"Okay if that's you like Mark" Napa lip bite ako pagkatapos kung sabihin iyon.

"(Thanks. Good nyt i hang up)" Saad nya at pinutol ang tawag. Nailapag ko nalang ang cellphone sa tabi ko. Why he's so kind to me? Bat gusto nyang protektahan ako sa mga kaibigan nya. At yung Axel nayun bat nya gustong sirain ang buhay ko eh wala naman akong naalalang masamang ginawa sa kanya.

"Thunder?" Teka sya yung taong nagpakilala sa akin sa mga demonyong iyon. Pero mavait si Thunder dahil niligtas nya ko kay Clifford noon. Teka parang hindi ko na sya nakikita ngayon asan na ba sya? Mahirap man aminin I miss him so much. Bumaba mo na ako sa kitchen para magtimpla nang juice. Pagkababa ko agad akong nagtungo sa kusina. Magtitimpla na sana ako ng may kumatok sa pintuan. May bisita ba? Alam ko wala. Kumatok pa sya ulit.

"Teka! Wait lang andyan na!" sigaw ko at tumakbo papunta sa pintuan. Pagkabukas ko nagulat ako sa nakita ko.

"A-ce?" gulat na saad ko. Nakabalik na sya kelan pa. Napatingin ako sa mga maleta na nasa tabi nya. Gosh my bestfriend nakabalik na.

"Jae! I miss you!" tapos bigla nya kong niyakap. He's my childhood bestfriend and my crush. Niyakap ko rin sya pabalik. Ako na ang kumalas sa yakap.

"Halika pasok" saad ko at niluwagan ang pintuan. Pumasok sya at hinila ang mga maleta nya. Pinaupo kio sya sa sofa.

"Ipagtitimpla kita ng juice. Stay here." Agad akong pumunta ng kusina at nagtimpla ng isa pang juice para sa kanya. Pagkatapos ko maitimpla ibinigay ko sa kanya ang juice at naupo sa kabilang sofa ng kaharap ng inuupuan niya.

"Namiss kita!" Masayang saad nya.

"Namiss rin kita! Bat napauwi ka?"

"I heard about you're mom condition tinawagan ako ng kuya mo para may magbantay at may makasama ka muna dito habang hindi pa sila nakakatecover after that surgery. Syaka nga pala sa school mo na ako mag aaral." Baliw talaga si kuya. I'm not a kid para may bantay. Sa lahat ng tatwagan nya bat si Ace pa bat yung ulitimate crush ko pa.

"Saan ka titira? Habang binabantayan mo ang katulad ko?" Saad ko di naman pwede aa bahay nila dito kasi binenta na nila yun simula nung umalis sila papuntang Canada. Kaya kami nagkahiwalay nito.

"Syempre saan paba edi dito"

"Ahh dito lang pala okay! What!!! Bat dito ang sama tignan babae ako lalake ka tapos dito ka mag stay hoy! Lalake bat dito? Sino nagsabi?" sigaw ko sa kanya. Ang sama naman talga tignan eh.

"Edi kuya mo. Syaka wala kanang magagawa. Doon ako sa kwarto ng kuya mo. Sabay tayo papasok bulas. No buts Jae. Kapag nagsalita kapa hahalikan kita." Mahaba nyang saad at umakyat na ng hagdan. Di nako nagsalita baka halikan pako ng unggoy nayun bat dito pa kasi eh. This a nightmare. My ulitimate crush is living in the same roof with me!!!.

****
Hope you liked it guys. Dont forget to comment and vote. Kamsa!! 😃😃