The Lost Princess Of Hanazono(On-Going)

Chapter 18

Chapter 18: It is because I Like You

Aesha Point Of View
Nag lakad ako papunta kay Axeli. Naupo ako sa tabi nya tinignan ko ang pinapanood nya. Spongebob?  Mahilig pala sya sa ganyang palabas kahit naman ako.

Nakahiligan din namin ni Kuya Tyron ang manood ng Spongebob noon. Na alala ko pa nun palagi syang bumibili nang mga laruan na spongebob at binibigay nya iyon sa akin.

“Nonna” napalingon ako kay Axeli ng marinig ko iyon galing sa kanya. Kahit naman na di ko alam kung ano ang sinabi nya pakiramdam ko naman na ako ang tinatwag nya.

“You know Hyung carried you” mahinang saad nya pero narinig ko naman. Mukhang naintindihan ko ang sinabi nya... Kinarga ako ni Axel papunta dito. Nakakahiya na talaga pangalawang beses na itong nangyare.

“Where he is?” tanong ko sa kanya. Busy parin sya sa pag kain nya ng pop corn habang nanonood ng Spongebob.

“At you're back” napalingon naman agad ako ng sabihin nya yun. Nang lumingon ako yun nga nakita ko sya. Naka jeans na blue at black na t-shirt. Simple lang ang suot nya pero ang lakas ng dating nya.

Ang gwapo ng crush mo!

Oo nga— Hindi no bweset na bulate sa utak ko. Hindi sya gwapo at lalong hindi ko sya crush magaling lang sya mag dala ng damit. Binalik ko ang tingin ko sa t.v ganon parin naman ang pinapanood ni Axeli.

“Axeli... Aesha? Mabuti naman at gising kana... Nawalan ka nanaman ng malay sa daan... Mabuti nalang at nakita kita...” saad nya. Pag katapos ko kasi makita ang mga imahe na pumasok sa isip ko ay nawalan nalang ako ng malay.

Mga imahe na malabo at hindi ko makilala kung sino. Pati narin ang panaginip ko kanina. Ang isang batang pamilyar at sinasabi nya na Ako ay sya... Sya ay ako.

“Salamat... Mukha na yata akong pabigat sa inyo” saad ko sa kanya at yumuko dahil sa sinabi ko. Totoo naman kasi palagi nalang sya ang nakakakita sa akin kapag may nangyare sa akin na masama.

Para syang Knight in Shining Armor ko. Para sya yung prinsipe na nakahandang sagipin ang kanyang prinsesa sa oras na mapahamak ito. Pero hindi ako prinsesa... Hindi ako ang prinsesa sa buhay nya.

“Hindi ka pabigat Nonna right kuya?” napatingin ako kay Axeli ng sabihin nya iyon. Ngumiti sya sa akin nagulat ako ng yakapin nya ako kaya niyakap ko sya pabalik.

“Right kuya?” ulit pa ni Axeli habang nakatingin kay Axel. Hindi ko makita kung paanong titig ang ginagawa ni Axeli.

“Y-y-yeah” saad nito na parang kinakabahan. Pag katapos nito mabitawan ang salitang iyon ay lumunok sya. Under sa kapatid.

“You heard it Nonna” nakangiting saad ni Axeli at humiwalay na sa yakap. Bumalik sya sa upo nya at nag simula na naman kumain ng pop corn at tumutok na naman sa Spongebob na pinapanood nya.

“Can we talk?” napatingin ako kay Axel na sabihin nya ito. Nag taka naman ako kung bakit nag papa alam pa sya eh pwede naman kaming mag usap... Eh nag uusap naman kami.

“The two of you are talking” saad ni Axeli habang ang mga mata nya ay nakatuon sa t.v

“Privately” maikling saad ni Axel. Tinuon nya ang focus ng mata nya sa akin. Tumango ako at tumayo na ako para mag lakad. Sinundan ko lang sya kung saan sya pupunta. Nakarating kami sa garden ng bahay nila.

“I just want to know... Bakit ka nahimatay kanina?” saad nito habang nakatalikod sa akin. Pag kasabi nya nun ay ang syang pag harap nya.

Tsismoso rin itong isang to eh... Pero may karapatan naman syang malaman sabagay sya ang tumulong sa akin nang mawalan ako ng malay tao sa daan kanina.