Chapter 27

72 4 0
                                    

Chapter 27: There Promise

Tyrone Point Of View
Napatingin ako sa pintuan ng bumukas iyon. Nag taka ako nung si Rhea lang ang pumasok walang Aesha syang kasunod. Mag kasama sila diba? Nag pa alam sila na mag mamall pero bakit mag isa lang si Rhea na umuwi.

“Asaan si Aesha? Hindi ba mag kasama kayo?” tanong ko sa kanya. Napalingon naman sya sa akin.

“Uhmm... Kuya Tyrone bigla kasing umalis si Aesha habang kumakain kami sa Greenwich. May hinabol kasi sya hindi namin alam kung sino pero may binaggit syang pangalan... Ano nga ulit yun? Ayun Mark! Mark yung binanggit nya bago nya kami tagbuhan” saad nya na ikinagulat ko. Si Mark? Kasama nya.

“Bakit hindi mo sya hinanap?!” sigaw ko sa kanya na ikina hakbang nya paatras mukhang natakot ko sya.

“Tinext ko naman sya... Pilit namin syang hinanap ni Cyarine kuya pero hindi namin sya makita...” saad nito at yumuko. Nag pakawala ako ng buntong hininga bago mag salita.

“Umakyat kana sa kwarto mo...” saad ko. Tumalikod naman sya at nag lakad pa akyat ng hagdanan.

“What happen? Bakit mo sinigawan si Rhea?” saad ng isang boses sa likod ko kaya napalingon ako sa kanya. Nakaupo sya sa wheel chair na tinutulak nang yaya na kinuha ko.

“Napagalitan ko lang... Hindi nya kasi kasama umuwi si Aesha and worst ma kasama pa ngayon ni Aesha si Mark” saad ko.

“Tawagan mo na si Aesha! Pauwiin mo na sya baka... Baka mangyare ang kinatatakutan natin Tyrone” saad ni mama. Kaya agad-agaran kung kinuha ang cellphone ko sa likod ng pantalon ko.

Nag tipa-tipa ako doon at nilagay ang cellphone ko sa tenga ko. Pero ring lang ito ng ring walang sumasagot. Paulit-ulit kong iyong tinawagan pero wala paring sumasagot. Damn! Aesha answer the phone.

“Ano sumagot na ba?” tanong ni mama. Umiling ako para iparating sa kanya na hindi parin sinasagot ni Aesha ang mga tawag ko. Pinatay ko ulit ang tawag at tinawagan syang muli.

Damn Aesha answer the phone! Hindi pwede! Hindi pwedeng malaman mo hindi namin kakayanin pag nawala ka sa amin! Di namin kakayanin kaya pleas answer the phone...

“Hi Ma! Kuya!” napalingon kami sa may pintuan ng marinig namin ang boses na iyon. Nakita namin si Aesha lumapit naman sya sa amin kaya pinatay ko na ang tawag.

Yumakap sya sa akin at nag kiss sa pisnge ni mama. Tinignan ko sya may plastic syang dala at nakita ko na ang laman nun. Mga chichiria lang naman.

“Tinatawagan kita bakit di mo sinasagot?” tanong ko sa kanya. Binuksan nya ang sling bag nya at kinuha ang cellphone nya binuksan nya iyon perk hindi bumukas.

“Sorry kuya... Lowbat siguro ang cellphone ko. Kuya... Mama akyat na po ako sa taas” pa alam nya sa amin. Bago sya umakyat ay yumakap muna sya ulit sa akin at humalik ulit sa pisnge ni mama. Nang mawala na sa paningin namin si Aesha ay nag salita si mama.

“Kailangan mo ng bantayan si Aesha Tyrone... Mukhang napapalapit na sya kay Mark ... Gawin mo ang lahat ng makakaya mo kung ayaw mong mawala na lang sya atin. Alam mong parehas nating ayaw na isang araw bigla nalang sya mawawala sa atin” saad nya.

Napapikit nalang ako. You're right mom. Hindi ko kakayanin pag nawala sya sa atin kaya gagawa ako ng paraan. Gagawin ko lahat para hindi mawala sa piling natin si Aesha. Gagawin ko lahat para hindi malaman ni Aesha ang katotohanan.

I promised Aesha... I will do everything wag ka lang mawala sa amin.

Mark Point Of View
Pag katapos ng pag uusap naming iyon ni Aesha ay parang mas lumakas ang kutob ko. Mag kaparehas sila ng edad ni Kasashi ng ma aksidente sya. Hindi kaya? Sya talaga ang nawawala kong kapatid? Hindi kaya si Aesha at Kasashi ay iisa lang?

“Where she is?” tanong ko ng makapasok ako sa may pintuan. Tinuro naman nang Butler ang sala kaya agad akong nag lakad papunta doon.

“Eumma?” saad ko habang nakatingin sa kanya. Tumayo naman sya at agad na lumapit sa akin. Yinakap nya ako kaya sinuklian ko rin ang yakap nya. Miss na miss na kita mom.

“I miss you son...” bulong nito habang mag kayakap kami. Napangiti ako ngayon ko lang ulit narinig ang boses ni mom.

“I miss you Eumma” saad ko. Humiwalay naman sya ng yakap at pinag masdan ang mukha ko at hinawakan nya ang pisnge ko gamit ang kanang kamay nya.

“Mom Kasashi—” pinutol nya ang sasabihin ko gamit ang pag lagay nya ng isag daliri nya sa labi ko.

“I know... Naikwento na sa akin ng lola mo... Dont worry kagay mo hindi ako naniniwala na patay na ang kapatid mo... Kaya ako umuwi dahil tutulongan kita sa paghahanap ng kapatid mo” saad nya sa akin na ikinangiti ko.

“Salamat mom” saad ko bago nya ako ulit yakapin.

“Para sainyong dalawa ni Kasasi, Mark gagawin ko ang lahat. I'm sorry kung hindi ako naging ina sa iyo sa loob ng anim na taon” saad nito. Humiwalay naman ako ng yakap at hinawakan ang dalawang kamay nya.

“Hindi mo kailangan huminga ng tawad mom... Naiintindihan ko” sad ko dito. Ngumiti sya sa akin kaya napangiti narin ako. Sa wakas makakapiling ko na ang ina namin ni Kasashi. Salamat dahil nakarecover na sya sa trauma.

“Kailangan Mark... Anim na taon kitang hindi naalagaan. Hindi ko man lang nakita kong paano ka lumaki ng ganyan at hindi ko man lang nakita kong paano mo naitayo ng maayos ang sarili mong kompanya. I'm sorry son... I'm promised babawi ako sayo at hahanapin natin si Kasashi... Magiging buo rin ang pamilya natin” saad nya sa akin. Inalis nya ang isang kamay nya na hawak ko at pinunasan nya ang luha na tumulo sa aking pisnge na hindi ko napansin.

“Salamat mom” saad ko...

“Sonja hindi mo ba namiss ang lola mo?” napalingon naman ako sa babaeng may katandaan narin pero kung kumilos ay akala mo teenager lang din sya. Lumapit sya sa amin ni mom at nilapag ang brownies na mainit-init pa. Mukhang kakabake lang.

“Of course i miss you too Halmeoni” saad ko at bumitaw muna kay mom at yumakap kay Halmeoni. Bumawi naman sya ng yakap.

“Kamusta na ang lolo mo?” tanong nya nang mag kahiwalay kami ng yakap.

“Pahinga nalang ang kailangan nya Halmeoni at mababawi na nya ang lakas nya noon.” saad ko.

“Maupo muna tayo at mag meryenda” saad nito at naupo naman kami habang kumakain ng brownies na binake ni lola. I'm happy na nakarecover na si mom. Si Kasashi nalang ang kulang.

I Promised... I will do everything just to find you Kasashi...

•~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~•
A/N: Hi! To the one who reading this story! Thank you so much and i hope you liked this chapter! Please vote and comment!

The Lost Princess Of Hanazono(On-Going)Where stories live. Discover now