Hapishane Kaçkını

14. Bölüm- Bırakmayacağım

Merhabalar gençlik!! Okumadan önce bölüm ithaflarııı!!! Sağolun gençler!..😂😘❤️💋

İthaflar~~~~

zehracelik2000
dil-1234
2005eyo
elifkivrak34
-prostrated
ayseguldonnez
hava190
kubrasydn99
songulaleynammk
ozlemyllmzzxx

(¿)(?)(¿)(?)(¿)(?)(¿)(?)(¿)(?)(¿)(?)(¿)

Mina'dan

Allahım lütfen birisi çıkıp şu anın bir tür saçma kabuslarımdan olduğunu söylesin! Lütfen, yalvarıyorum!..

Pusat'ın kolumu hunharca sıkıp aşkını ilan etmesi, onun üzerine gelip adamı öldürecek gibi bakan Bartu, bir adet korkak tavuk emsali etraftaki meraklı komşulara dolu gözlerle bakan ben ve pencereden bizi izleyen üvey annemle tam bir fiyaskoyduk...

Etrafımızın kalabalıklaşması resmen bizim aleyhimizeydi. Zamanla yarışıyorduk ama şu Pusat manyağı yüzünden geride kalmıştık. Her an polis ensemize binebilirdi! Nereden çıkardıysam şu giysi işini! Git Bartu'nun kıyafetini giy, sana ne yani! Kendin kaşındın Mina!

Pusat gözlerindeki öfkeyle Bartu'yu bir müddet süzdü ve sert sandığı sesiyle "Sen kimsin lan?" dediğinde işlerin çığırından çıkacağını anlamıştım.

"Kızın kolunu bırak." dedi Bartu rahat ama düz bir sesle. Duruşunda da 'ben katilim' diye bağıran bir hava vardı zaten. Dediğini yapmayanı öldürüp geçiyordu herhalde??

Pusat kolumu daha çok sıkarak beni kendine çekti ve benim sinirle tıslamama neden oldu. Aptal ya kendini ne zannediyorsa!

"Bırakmıyorum, keyfimin kahyası mısın?" dedi Pusat gıcık edici bir sesle.

Bartu ellerini yumruk yapıp bir adım bize doğru attı ve "Son kez söyleme ihtiyacı duymuyorum, zaten anlayacak bir beyne sahip değilsin. O yüzden..." dediğinde hızlı bir hareketle sert yumruğunu Pusat'ın suratıyla buluşturdu. Pusat acı içinde kıvranarak yere düşerken kolumu da bu sayede kurtarmıştım. Bartu hızını alamayıp yerde kıvranan Pusat'a tekme attığında kolunu tuttum.

"Dur Bartu! Hadi gidelim, polisler gelecek şimdi!"

'Polis' kelimesini dişlerimi bastırarak söylemiştim ve etraftaki meraklılara da bakmayı ihmal etmemiştim. Nasıl da başımıza üşüşmüşlerdi hemen?

Bartu yandan bana göz ucuyla bakıp düz bir ifadeyi yüzüne takındı. Kolunu silkerek elimi çekti ve kaşlarını çatarak bileğimi tuttu. Ardından da diğer elimdeki valizimi tuttuğu gibi sürüklemeye başladı. Gerçi sürüklenen valiz miydi yoksa ben miydim belli değildi! İkimizde sonuç olarak sürükleniyorduk!

Arabaya fırlatılarak oturtulduğumda bu Bartu'ya sinirli zamanlarında bulaşılmaması gerektiğini anlamıştım. Pusat'a babam bile vurmaya kıyamazken Bartu hiç acımadan vurmuştu. Hemde beni korumak amaçlı! Sizce de çok şaşırtıcı değil mi?? Sonuçta Bartu'dan bahsediyoruz...

Valizi bagaja tıktığına dair örtülen bir kapağın güm diye gelen sesini işittikten sonra yerimde sıçradım. Of ya aklım çıkıyor hareketlerinden resmen! Beni dövecek!