Hapishane Kaçkını

53. Bölüm- Doğru Mu?

Herkese merhabalar!!!!

Sizleri çok seviyorum!!!

İyi okumalar!!!

•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•

Bartu'dan💙

"Tadı güzel olmuş, kim yaptı bunu?"

Bora'nın sorusuna karşılık vermek yerine düz ifadeli olan suratımı çatalla oynadığım menemen kılıklı şeye çevirdim. Tadı iğrençti bence!

Kaan yaptı ya, tabi iğrenç olacak tadı(!)

İç sese gözlerimi devirdim ve Kaan pezevenginin "Ben yaptım, Mina'da konuşmasıyla yardımcı oldu." dediğini duydum. Çenem gerildiğinde dişlerimi sıkıp Mina'nın normal ve benim ona odada dediğim konu yüzünden olsa gerek çekingen olan sesiyle "Aynen biraz öyle oldu." demesine şahit oldum.

Bora hemen "Her neyse, tadı güzel. Elinize sağlık, sofrayı da kuran kaldırsın. Ben yarım kalan filmime devam edeceğim." diyerekten ayağa kalktı ve ortamdan sıvıştı.

Masada sadece Kaan, ben ve Mina kalmıştık. Mina'yı masada nereye oturtacağımı bilememiştim. Yanıma oturtsam karşımda Kaan piçi vardı ve rahatlıkla ona bakardı! Mina'yı karşıma oturtsam Kaan piçinin yanına oturmuş oluyordu! En iyisi benim ortada oturmamdı. Ne güzel sağımda Mina, solumda da Kaan piçi vardı!

"Kaçtı pezevenk..."

Kaan Bora adına mırıldandığında çatalımı tabağa bıraktım ve dümdüz karşıma baktım. Yanımda oturuyor diye ona dönüp suratına bakmayacaktım!

"Hayatında hiç aşık oldun mu?"

Sorum karşısında hem Mina'nın gerildiğini hem de Kaan pezevenginin afalladığını hissetmiştim. Sorum açık açık o piçeydi ve cevaplasa da hiç fena olmazdı!

"Bana mı geldi bu soru? Anlamadım?"

Kaan piçinin konuşmasıyla birlikte gözlerimi sinirle kıstım.

Mal!

"Evet, pezevenk herif! Sana geldi soru!"

Mina yandan elimi tuttu sakin kalmamı istercesine. Hiçbir tepki vermedim ve karşıma bakmaya devam ettim.

Kaan pezevengi derin bir nefes alarak çatalını tabağına bıraktı ve sırtını geriye doğru salladı.

Nereden başlayacağını bilememişti sanırım?

"Oldum."

Gözlerimi sinirle kapatıp çenemi sıktım. Ah! Şu an masayı dağıtıp devirmek istiyordum!

Gözlerimi açarak "Kime?" diye sordum sertçe tıslayarak dümdüz çıkan sesimle.

Elini masanın üstüne koyup parmaklarıyla hafifçe ritim tuttu ve "Sen tanımazsın, uzun yıllar oldu. Zaten şu an bile zar zor unutmaya çalışıyorum." dediğinde yutkundum.

İtiraf etse onun için kâr olurdu!

"Hala aşıksın yani?"

"Öyle de denebilir, yani... Sanırım aşık değilim, ben öyle sanıyorum. Belki ona karşı ufak bir hoşlantım var, güzel oluşuna kapıldım belki de? Bilemiyorum..."