Bea
We're now here at the Araneta Coliseum for the game 3 of UAAP S81 finals versus La Salle.
This is it. This is my last flight for the blue and white. Who would have thought na ganito ang mangyayari sa UAAP career ko. I was just an awkward rookie then. Ang pngarap ko lang naman noon is to play with my idols.
Pinagmamasdan ko lang ang Araneta habang ito'y napupuno ng mga nakablue and nakagreen. Ang ilan may hawak na posters, some also hold picture of our faces. Natutuwa talaga ako sa support and admiration nila for us. This is one reason why I play, to make people happy, to inspire them through volleyball. Hay, I'll miss this.
"Lalim naman ng iniisip ng baby ko." Jhoana approached me and gave me a bottle of water. Habang umiinom, inakbayan ko siya and she also wrapped her arms around my waist.
"Grabe no. Ang laki ng part ng arena na'to sa lovestory natin." She said.
"Oo nga. Baka kung hindi tayo nawala dito noong elims ng s77 eh baka di tayo naging friends."
"Baka kung hindi nawala yung wallet ko dito eh baka di tayo naging bestfriends."
"And baka kung hindi tayo natalo ng finals dito noong s78 ay hindi mo inamin na mahal mo ako."
"Oy. Kapal mo!" She said and punched my stomach, tinanggal din niya ang nakaakbay na kamay ko sa'kanya.
"Totoo kaya, baby! Di'ba, we were crying sa dugout, kinocomfort natin ang isa't isa then ayun nagconfess ka na sa'kin." Napangiti naman ako nang maalala ko ulit 'yun.
"Wag mo na ipaalala, Beatriz. Nakakahiya 'yon! Ako pa talaga unang nagconfess ng feelings!" Hinila ko naman siya para ihug.
"Kung hindi mo 'yun ginawa baka wala akong baby ngayon na yakap ko." She didn't respond but she hugged me tighter.
"Baka kung hindi ko rin nakita dito si Nico na nanonood sa isa sa mga games natin, hindi pa kita tinanong na maging girlfriend ko." Sabi ko.
"Haha. Naaalala ko 'yung mga nangyari 'non. You were so jealous eh nagpapicture lang 'yung tao. Nagkasagutan pa tayo sa dugout!"
"Which I really regret doing. Hindi ka dapat sinisigawan."
"Ayie pero ok na rin 'yun kasi bawing bawi ka naman sa surprise slash proposal mo the day after." Ngayon, siya naman ang ngiting ngiti.
"Kaya nga dito kita pakakasalan eh. Dami nating memories dito. Dito rin natin gagawin 'yung unang baby na- Aray naman, Jho!" Sinuntok lang naman niya ulit ako.
"Kung ano ano kasing naiisip mo. Umayos ka nga."
"Cool kaya 'non. Sa dugout natin gagawin."
"Beatriz!"
"Tapos papangalanan natin siyang, 'Duggy'. Oha, cute."
"Tigilan mo, Beatriz ha." Sabi niya habang natatawa.
Niyakap ko naman siya ulit.
"Araneta na lang pala ipangalan natin sa first baby natin." Niyakap naman niya ako ng mas mahigpit habang tawa pa rin ng tawa.
"Hoy, mag-jowa! Lambingan na lang ba alam niyo, ha? May game tayo. Finals to, hoy." Napatawa na lang kami sa mga sinabi ni Maddie.
"Tara na sa dugout. Magiging Finals MVP ka pa." Ngumisi naman sa'kin si Jho after saying that. Since game 1 ng finals, kinukulit na niya sa'kin 'yang MVP na 'yan. Well, she believes on me so much, so much na tipong kahit siya lang supporter ko, sapat na. And because of her support, I've been really doing well in my games. I even got the best blocker award for this season.
"Tss. Tama na nga 'yan, season's MVP." Sabi ko at sinabayan siyang maglakad papuntang dugout.
-
It's 5th set and we're tied at 11. I am really nervous right now. Our supporters are cheering for us, our coaches are reminding us of our plays, our parents are also present. Sino bang hindi mapepressure sa situation na'to?
