- 15 -

1K 26 6
                                    

#DAWThatLove

"You can't." Madiin na sabi ni Mickey nung makita niya akong nag-aayos ng gamit para sa school.

"Why can't I? Malakas na ako, its not like I've been sick this whole time." I said.

"Pero kagagaling mo lang ng hospital. Magpahinga ka." He insisted.

"Pero Mickey naman. Hindi mo ba narinig yung sabi ng doctor? I passed out due to fatigue and shock. Pahinga na yung nagawa ko sa hospital. Hindi pa ba sapat yun?" I asked with a pleading voice.

"Fine! If anything happens to you... I swear --" I cut him off.

"Nothing will happen I promise."  I said before putting on my bag, "Let's go!"

He sighed as a sign of giving up and unwillingly went with me to school. Pagkadating namin ay sinalubong ako ni Gelo. Pero bago pa ako makalapit ay halos madapa ako dahil natisod ako. Mabuti na lang at nahawakan ko yung upuan sa harap.

Tinignan ko pa kung saan sumabit yung paa ko, tapos sobrang inis ko dahil nakita ko si Lucas na nagbabasa ng libro pero nakahaang ang paa.

"Bakit ang epal mo?" Tanong ko sa kanya.

"What did you say?" He asked, irritated.

"Bakit ang epal mo? Alam mong daanan yan eh tapos nakaharang yung paa mo?" I raised my voice.

"Wala kang pake. I partially own this school. Its my space." He said before walking out.

Ako naman ay inis na inis na lumapit kay Gelo, habang siya naman ay natatawa sa nangyari.

"Bakit ka tumatawa?" I asked.

"Wala." He said.

Nilagpasan ko siya para dumiretso na ako sa classroom dahil nadrain kaagad ang energy ko doon sa bwisit na Lucas na yun. Gusto ko nang umupo at naiinitan din ako.

"Hey wait." Gelo stopped me from walking.

"Why?" I asked.

"Can we eat lunch? Later?" He asked.

"Sure." Wala naman sigurong masama diba? I know I was over reacting the other time, dahil nagseselos ako sa stepsister niya, but maybe I was wrong? Napag-isip isip ko din na mukha namang mabait si Ellie.

And so we had lunch together like always. I had fun and we talked about lots of stuff. But the mood changed so fast when he asked me a question.

"Were you trying to.. you know? Avoid me?" He asked.

I sighed, alam kong sinubukan ko siyang iwasan o layuan. But for the sole reason na nakikita kong iba ang tingin niya kay Ellie. Would it be alright if I say it? Of course no.

"Oo." I answered.

"But why?" He asked in a pleading voice.

"I don't know Gelo. I just felt like I needed to be apart from you." Lie.

"Did.. Did I do something wrong? What is it?"

I looked at him and saw hurt in his eyes. Hindi ko nga alam kung paniniwalaan ko yung nakikita ng mga mata ko eh. I don't even know what he's thinking about right now.

"I--" But before I could even answer, I saw Lucas.. Looking at us, at me. More of like glaring. Nung makita niya akong nakatingin din sa kanya, madali siyang tumalikod at naglakad paalis. I ignored him and brought my attention back to Gelo.

"Nothing. Its on me. Wala kang ginawang mali." I said, which is half true.

"Look, what ever it is na nagawa ko, I'm sorry Venice. I'm sorry. Pero please, huwag mo na akong iwasan ulit. Hindi ako mapakali knowing na umiiwas ka. It makes me think na may nagawa akong mali." I just nodded at his remark, "So are we good?" He asked and again, I nodded.

DARK and WILD || {k.taehyung} ✔Where stories live. Discover now