Hoofdstuk 73/21

249 18 6
                                    

Aangeven.


De volgende morgen waren we alle drie al erg vroeg op. We gingen namelijk naar het politiebureau om Jake aan te geven op mishandeling of bedreiging een van de twee, want wat hij deed hoort niet. 

We hadden ontbeten, sloten de deur achter ons dicht en liepen naar de bushalte. Na 15 minuutjes waren we op het politiebureau aangekomen en na een tijdje wachten waren we aan de beurt. "Goedemiddag, waarmee kan ik u helpen?" Vroeg de agent een beetje intens streng. We keken een beetje moeilijk want ja, ik heb nog nooit iemand aangegeven geen van ons denk ik. Maar uiteindelijk begon Tim te praten "Ja we wilde een kerel aangeven die gister avond laat deze twee meisjes heeft mishandelt" Vertelde Tim. En de agent knikte. "En wat heeft hij gedaan, en wat was de reden daarvan?" Vroeg de agent erna. "Hij grijpte me bij mijn keel en heeft mijn vriendin een bloedneus geslagen." Legde ik als volgt uit, waarop Lisa weer verder ging "Omdat de neef van Jess, het uitgemaakt had met het zusje van Jake." Zuchtte Lisa. "mhm" knikte de agent. "En wat is de volledige naam van deze man?" Vroeg de agent daarna. "Jake las" Antwoordde Tim. De agent noteerde wat dingen en vertelde ons dat hier werk van gemaakt werd. 

Het was alweer 14:01 en we besloten met z'n 3e iets te gaan eten. "Nou wel heftig dit hoor" Zei Lisa uit het niets. Ik knikte even "Ja vooral omdat dit de eerste keer was dat we iemand aan gaven" Zei ik. In stilte aten we onze broodjes op. 

"Wat zou er gebeuren met Jake?" Begon Lisa ineens. "Goede vraag" antwoordde Tim. Ik was een beetje stil. Aangezien ik moe was, maar ook omdat ik heel erg zat te denken over Tim.. Het is nu uit tussen hem en Chloe. Moet ik dan niet ingrijpen en zeggen dat ik hem nog leuk vind of moet ik het rustig aan doen en gewoon voorzichtig laten merken dat ik hem leuk vind? Of gewoon niks laten merken.. Ik weet het echt niet. Het blijft een beetje awkward omdat het wel familie is maar we doen alsof we elkaar bijna niet kennen. Dat vind ik zo kut soms. "Hey waar denk je aan Jessie?" Vroeg Lisa uit het niets. Ik schudde mijn hoofd "Oh nergens aan" Zei ik maar. 

Even later was Lisa naar de winkel gegaan voor avondeten te halen, iedere dag iets bestellen is ook niet zo gezond. Vanavond word het dus macaroni. Naast de dodelijke stilte die er nu is, zit ik er ook nog heel ongemakkelijk bij. Het ergste is ik wil wel iets zeggen maar ik weet niet wat. Tot Tim gelukkig begon te praten. "Jess.. ik heb je wel gemist weet je dat?" Zei hij ineens. ik blooste een beetje en keek hem aan, "Ik jou ook" Zei ik terug ik zag Tim's mondhoeken omhoog komen wat er super schattig uit zag. Maar dat moment werd verstoord door een heel hard gebonk op de deur. Tim keek geschrokken naar de deur en ik liep voorzichtig naar de gang om door het raampje te kijken wie het was. "Tim het is Jake!" Riep ik een soort van fluisterend. Tim trok me mee naar de kelderkast en deed de kast deur dicht. "Hij kan toch niet binnen waarom moeten we hierin?" Vroeg ik, "Geloof me als hij binnen wilt komen komt hij binnen" Zei Tim een beetje angstig. Ik slikte even en wringde me naar voren. Het hokje was zo klein dat Tim helemaal tegen me aanstond, ik voelde hem hijgen in mijn nek wat best wel op mijn zenuwen werkte, dus ik draaide me om zodat ik tegenover hem stond. "Beetje krap he" Zei Tim een beetje lachend. Ik grinnikte, "Beetje maar" Antwoordde ik. Even later hoorde we de deur keihard dichtslaan. Ik slikte even maar Tim trok me tegen zich aan. Ik begon steeds zwaarder te ademen door al dit gedoe en omdat ik bang was, en Tim merkte dat. Hij legde voorzichtig zijn hand op mijn wang en gaf mijn voorhoofd een kusje, "Komt goed Jessie" Fluisterde hij. 

"JONGENS WAAR ZIJN JULLIE?" Hoorde we ineens Lisa schreeuwen. Ik zuchtte diep en Tim en ik kwamen de kast uit. "Huh? Wat deden jullie in de kast?" Vroeg Lisa verbaast. Ik keek Tim aan, als hint dat hij het maar moest vertellen. "Jake stond net voor de deur? Was hij weg toen je aankwam?" Vroeg Tim. Lisa knikt, "Ik heb hem nergens gezien hoor. Tim kijkt me raar aan. "We hoorde de deur keihard dichtslaan en dat was voordat jij binnen was gekomen" Vertelde ik. Lisa keek een beetje verbaast om zich heen. "Dus je wilt zeggen dat hij hier ergens in huis is." Zei Lisa. Ik knikte "Zou kunnen" Zei ik een beetje angstig. "En nu?" Vroeg Lisa. "Ik ga wel kijken" Tim offerde zich op om boven te gaan kijken en ik en Lisa gingen beneden zoeken aangezien hij overal kan zitten. 

"Tim, hier zit hij niet, pas op!" Riepen Lisa en ik tegelijk. Opeens hoorde we een kreun, "TIM" Riep ik bang en we stormde de trap op. En zagen Tim en Jake vechten. "Shiiit" Riep Lisa, en ik sprong er tussen in, "STOP" Riep ik ondertussen maar Jake duwde me zo hard dat ik met mijn hoofd tegen de muur knalde en alles zwart werd. 

"Hey, gaat het" Het leek alsof ik dat in de verte hoorde, maar toen ik mijn ogen open deed zaten Tim en Lisa naast me. "Pff, ik heb hoofdpijn" Was het eerste wat uit mijn mond kwam, "Hier een paracetemol" En Tim gaf me een glaasje water erbij. "Dankje" Zei ik met een mislukte glimlach. "Waar is Jake?" Vroeg ik daarna, omdat het me opviel dat het vrij stil was in huis. "Hij is weg, ik had de politie gebeld en ze namen hem meteen mee" Vertelde Lisa. Ik knikte opgelucht. "Heeft hij jullie nog pijn gedaan" Vroeg ik, en Tim pakte mijn hand, "Nee jij bent de meest gewonde weer" Grapte Tim. Ik gaf hem een Glimlach en probeerde omhoog te komen. "Ik denk dat je een hersenschudding hebt Jess, dus je moet wel rustig aan doen" Zei Lisa. Ik knikte en dronk het overige water uit mijn glas op. "Ik ga het avond eten maken" Zei Lisa ondertussen dat ze alles ervoor aan het klaarzetten was. Het was al 20:35, maar we hadden nog niet gegeten. Ik ben blijkbaar nog best lang weg geweest... 

We hadden gegeten en ik lag alweer in bed. Tim was ook al naar huis, hij kan niet altijd bij ons blijven natuurlijk.

Ik staarde een beetje voor me uit, denkend aan mij en Tim in de kast en wat er allemaal had kunnen gebeuren daar.. Maar na een diepe zucht viel ik toch in slaap. 

Verliefd Op Mijn Neef #2 (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu