When the Sunrise is Gone (5SOS-fanfic) // C O M P L E T E D

Hoofdstuk 3

Langzaam drukte mijn moeder mij van haar af, ze keek me aan.

'Weet je hoe trots ik op je ben?'
Ze keek me aan in mijn ogen en drukte daarna een kus op mijn haar.

'Wil je gaan?' vraagt ze.

Ik staar bedenkend voor me uit. Char, mijn beste vriendin.. Die zou willen dat ik ging. Maanden geleden hadden we besloten dat we samen gingen. En toen was ze ineens weg, ze had haar eigen plan getrokken.

'Ik weet het niet mam.' zeg ik schor.

'Het geeft niet, denk er maar rustig over na, het begint pas om half negen. We hebben tijd zat.' Ze gaf me nog een kus.

'Ik ben beneden Mer, ik houd van je.'

Ze zei dat zo vaak: ik houd van je. Maar na dit alles, elke keer dat ze me zag, vertelde ze hoeveel ze wel niet van me hield.

Ik zou willen dat Char wist, dat ze wist hoeveel ik van haar houd, maar daarvoor is het nu te laat..

Ik hoorde haar naar beneden lopen.
Ik ging liggen op mijn bed en staarde naar mijn plafond.

Wat moest ik doen?

Ik pakte mijn telefoon van mijn nachtkastje af.

Gelijk gooide ik hem weg, want wat er op mijn beginscherm stond kon niet.

Ik pakte mijn mobiel van de grond af en hoopte dat het berichtje weg zou zijn.

"Je bent nooit alleen, zelfs als je iemand verliest. Doe wat je hart zegt, dan komt het goed."

Maar dat kon toch niet!? Hoe kan Charlotte zoiets zeggen, t-terwijl ze. Terwijl ze dood is?

Ik slikte.

Ik ontgrendelde mijn telefoon en ging gelijk naar Twitter.

De Tweet van Char was nog niet eens een minuut geleden geplaatst!

Ik ging naar mijn dm's. Mijn hart leek even stil te staan.

Daar, bovenaan, zag ik dat ik een berichtje had van Charlotte..

Ik klikte er snel op en mijn ogen vulden zich met tranen.

De moeder van Char had het berichtje gestuurd, maar het stond al klaar vanaf die dag.

"Lieve, lieve Mary.
Ik weet dat ik je pijn heb gedaan, ik weet dat je nu waarschijnlijk huilt. Ik weet dat je twijfelt over het concert. Maar dat is je droom. Zelfs als ik er niet meer ben moet je gaan. Ik blijf op één plek, maar jij moet vooruit. Je moet verder met je leven. Ga naar het concert, ik houd van je.
Liefs Char."

Ik houd mijn mobiel dicht tegen me aangedrukt en huil.

Ik sta op van mijn bed en en ren naar beneden, mijn mijn telefoon stevig tussen mijn vingers geklemd.

Ik weet het zeker.

A/N
Hey guys,
Gewoon even om te zeggen dat ik van jullie houd.

X Abigail