When the Sunrise is Gone (5SOS-fanfic) // C O M P L E T E D

Hoofdstuk 8

De bewaker tilt me op, van de grond, zo over het hek heen.

Hij heeft me in mijn armen, hij knikt naar het meisje die net gehurkt voor me zat.

Ze klimt over het hek heen. Ik heb het benauwd, ik begin zwarte vlekken te zien.

De bewaker slaat zachtjes tegen mijn wang aan. Ik schud verward mijn hoofd. Ik kijk naar het podium, ik zie dat de jongens naar me kijken.

Ik zie dat ze elkaar even aankijken. Luke roept de bewaker, wij staan stil. Luke springt het podium af en rent naar ons toe.

'Breng..' Ik krijg wat mee van het gesprek. 'Kleedkamer.' Huh? Wat bedoelt hij? De bewaker knikt. En rent naar een deur, die wordt opengehouden door een andere bewaker. We gaan een paar gangen door.

Ik wil vragen waar we heengaan, maar als ik het wil vragen komt er geen geluid uit mijn keel.

Ik kijk om me heen, totdat ik voel dat hij me ergens op neerlegt.

Het is zacht, ik zie een paar mensen bezorgd naar me kijken.

Het meisje dat mee mocht lopen zit naast me. Ze trekt me voorzichtig omhoog en slaat haar armen om mij heen. Ik voel mijn schouders schokken, ze wrijft zachtjes over mijn rug heen. Ik begin langzaam om me heen weer geluid te horen, ik hoor hoe ik snik, hoe ik adem. Hoe snel ik adem.

'Oké, hoor je me?' Ik knik zacht. 'Goed, heel goed. Diep door je neus inhalen, daarna door je mond uitademen. Concentreer je je maar op mijn ademhaling.' zegt ze.

Ik doe wat ze zegt, ik snik nog wat. Maar adem toch in.

'Goed, nu uit door je mond.'

We herhalen dit nog een paar keer, er stromen nog tranen over mijn wangen. Het meisje veegt ze weg.

'Gaat het?' vraagt ze.

Ik haal mijn schouders zachtjes op. Ze houd me op een afstandje en knuffelt me daarna nog zacht.

We zitten nog op de bank, de bewaker zit nog naast me.

'Gaat het weer?' vraagt hij.

Ik blijf stil voor me uit staren. 'Ik ben Rens, wie ben jij?' zegt de bewaker, die dus Rens heet.

'R-Roos.' zeg ik stotterend.

'Aangenaam kennis te maken Rosie, ik ben Nathalie.' zegt het meisje.

'Moeten we iemand bellen?' vraagt Rens. Ik schud hevig mijn hoofd, mijn moeder heeft het druk genoeg.

'Willen jullie hier blijven of even nog naar het concert?' vraagt Rens.

Ik schud weer mijn hoofd, niet weer die drukte in. Nathalie schud twijfelend haar hoofd. 'Ik denk dat ik bij Mary blijf.'

Ze kijkt me glimlachend aan. 'Oké, is goed, ik zie jullie zo wel weer.' zegt hij.

Hij staat op en loopt naar de deur. 'R-Rens?' Gelijk draait hij zich om. 'Ja?' Bedankt.' Hij glimlacht naar me en wuift het weg. 'Het is al goed.' Met dat loopt hij weer naar het concert.

Ik draai me om naar Nathalie. 'Bedankt.' zeg ik, ze lacht naar me. 'Gaat alles nou wel goed?' Ik knik. 'Dankzij jou wel Nathalie.' Ach noem me maar Nat, dat doet iedereen.'

Het was even stil. 'Wat gebeurde er nou precies?' vraagt Nat.

'Ik ben claustrofobisch.. Ik denk dat ik een paniekaanval had.'

'Was je hier helemaal alleen?' Ik knik, dan bedenk ik me wat.

'Maar moet je niet terug naar het concert?! Door mij mis je het!'

'Ach maakt niet uit, volgende keer beter.' zegt ze lachend.

Volgende keer?

A/N
Hey guys,
Hoop dat jullie het leuk vinden. Wat is jullie lievelingslied? Ik heb er wel meerdere, maar op dit moment vind ik: Shout Out to My Ex echt fantastisch! Al hartstikke oud, ik weet het. Maar laten we zeggen dat ik het lied pas sinds 6 augustus ken. Anyway, ik houd van jullie.

X Abigail