When the Sunrise is Gone (5SOS-fanfic) // C O M P L E T E D

Hoofdstuk 21

Luke's pov.

Roos heef een hele week niets van haar laten horen, ze heeft vandaag ineens Nat een bericht gestuurd, of ze mij ons kon blijven. Een hele week! En dan vraagt ze vandaag dit..

Dat stuurde ze vanmiddag, het is nu avond. Ze is er nog steeds niet, Nathalie is verdrietig naar haar eigen kamer gegaan. Calum en Michael zijn haar achterna gegaan.

Michael komt terug en haalt zijn schouders op. 'Ze wilde even alleen zijn. Ze scheld Calum waarschijnlijk nu vol.'

Na iets van een kwartier komt Calum binnen, niet zoals we hadden verwacht. Zijn ogen waren rood en er zaten natte plekken op zijn shirt.

'Wat is er aan de hand Calum?' vraagt Ashton. 'Roos, ze.' Hij stopt even. 'Als jullie haar zien moeten jullie niet schrikken.' Wij kijken hem vragend aan.

'Ik wilde net bij Nat weggaan, toen zag ik Roos staan. Ze zag er slecht uit, ze was nog dunner, ze had wallen onder haar ogen.' Hij slikte even. 'Ze had een blauw oog, ik vroeg haar wat er was gebeurd. Ze begon te huilen.' Hij wees naar de natte plekken op zijn shirt. 'Ik heb Nat gehaald, waarschijnlijk is ze haar aan het kalmeren.'

Ik pak gelijk een shirt en trek die aan, ik zie dat iedereen hetzelfde doet. We rennen naar Nat haar kamer, gelukkig hebben we de sleutels van elkaar.

Nat komt haar kamer uit, ze heeft tranen in haar ogen. Ze kijkt ons verdrietig aan. 'Haar moeder heeft een nieuwe vriend..' Nadat ze dat zei brak mijn hart, ik liep naar mijn nichtje toe en sloeg mijn armen om haar heen. Ze huilt zacht.

'Ze heeft overal blauwe plekken. Ze heeft mij alles verteld, ze kon niet meer met ons afspreken, dat durfde ze niet meer.' snikt Nat.

'En wij waren boos op haar omdat ze niets van haar liet horen!' Ze veegt haar tranen weg.

'Ze gaat niet terug naar die plek.' zegt ze vastbesloten. Ik knik.

Ze ademt even diep in en loopt weer naar haar kamer toe. Ik kijk naar Ashton, hij is helemaal wit geworden. 'Hey, Ash, gaat het?' vraag ik.

Hij haalt twijfelend zijn schouders op, hij vindt haar echt leuk, leuk leuk. Ik leg mijn hand op zijn schouder. 'Het komt echt wel goed.' Hij knikt.

We gaan op de bank zitten, we zijn stil. En dan komt ze binnen, Roos.
Ze kijkt rond en loopt eerst naar Calum, ze knuffelt hem. Hij slaat voorzichtig zijn armen om haar heen, ze is in die week zo veel afgevallen. 'Bedankt Cal.' fluistert ze in zijn oor. Hij laat haar los, Cal moet bijna huilen..

Ze kijkt naar de grond. 'Sorry dat ik niets van me heb laten horen..' Niets sorry, we snapten het eerst niet, maar nu wel.' zeg ik. Ik knik naar de anderen, we knuffelen haar met z'n allen.

'Wil je het ons vertellen?' vraagt Mikey. Ze knikt langzaam, we duwen haar voorzichtig op de bank. Ash gaat naast Roos zitten en knuffelt haar nog even. Nat zit aan de andere kant en legt haar hand op Roos haar knie.

Dan vertel ze het verhaal, dat er dit allemaal in deze week is gebeurt!? Ik slikte, Roos zag er zo slecht uit. Ze was moe, dat kon je zo zien. Ze gaapte en leunde tegen Ashton aan.

'Het is een lange nacht geweest Rosie, ga maar slapen.' zegt Nat tegen haar. Vanaf het eerste moment was het Rosie, ik glimlach even.

Ashton laat haar op zijn bovenbenen liggen, hij streelt door haar haar. Ze knippert even, maar sluit dan toch langzaam haar ogen.

'Ik voel me eindelijk weer veilig.' fluistert ze nog en dan valt ze in slaap.

Haar oog is blauw, haar wang groen. Het is naar om haar zo kwetsbaar te zien. 'Laten we haar maar in bed leggen.' zegt Nat.

Ashton legt zijn armen onder haar en tilt Roos op. Hij loopt naar Nats kamer.

A/N
Hey guys,
Het is vandaag 10 augustus, mijn oom is jarig. En over een paar dagen is het 14 augustus, dan zou mijn opa jarig zijn. Ik vier het tenminste nog in mijn hoofd. Dat is hoogstwaarschijnlijk de laatste dag dat je iets van mij hoort. Ik houd van jullie, vergeet dat nooit!

X Abigail