When the Sunrise is Gone (5SOS-fanfic) // C O M P L E T E D

Hoofdstuk 4

'Mam? Mam!' roep ik naar beneden als ik de trap afstorm.

Ik ren naar de keuken, ik houd mijn telefoon voor me om het haar te laten zien.

Mijn moeder bekijkt het bericht, een verdrietige glimlach verschijnt er op haar gezicht.

'Ik ga, mam, ik ga.' Wanneer ik dat heb gezegd begin ik weer te huilen.

Mijn moeder slaat haar armen om mij heen en haalt haar hand voorzichtig door mijn haar heen.

'Ik ben trots op je lieverd, echt waar.' Fluistert ze zacht in mijn oor.

We staan een poosje zo.

'Kom ga je maar even opknappen.' Terwijl ze dat zegt geeft ze nog een laatste aai over mijn hoofd.

Ik glimlach, voor de eerste keer sinds haar dood.

Ik rende naar de trap toe, maar bedacht me. Ik draaide mij om en vloog mijn moeder om de hals.

'Ik houd van je mam, echt waar.' Ik gaf haar een kus en draaide me om.

Ik sprint naar boven, maar eenmaal boven word ik gelijk duizelig en heel licht in mijn hoofd, de wereld draait, het piept in mijn oren, zwarte vlekken bedekken mijn zicht. Ik zet een stap opzij.

Dan bedenk ik me: ik ga flauwvallen.

En dan wordt het zwart voor mijn ogen.

Ik voel dat iets kouds op mijn voorhoofd ligt, terwijl iets anders mijn nek dept.

Ik open mijn ogen en staar recht in die van mijn moeder.

'Ugh.' Ik blijf even liggen.

'Gaat het weer sweetie?' vraagt mam. Ik knik.

Ik ga rechtop zitten en haal een hand door mijn haar.

Waarom moet ik toch ook flauwvallen? Waarom moet ik toch ziek zijn? Ik ben er klaar mee.

'Ik denk dat ik me ga klaarmaken..'

'Is goed, doe maar rustig aan, ik heb wat eten in je kamer neergelegd. Als je mijn hulp nodig hebt roep je maar.'

Ze helpt me met opstaan en knuffelt me nog even.

Ik geef haar een snelle kus op haar wang.

'Ik houd van je mam.'

A/N
Hey guys,
Ik vind het wel fijn om al mijn zorgen van me af te schrijven.
Lekker even alles kwijt. Wil je zelfs iets kwijt? Stuur me een dm. Ik oordeel niet, ik schakel niemand in. Ik help je zover ik kan. Waarschijnlijk leest een deel van jullie dit, zonder te reageren, dat is oké. Ik houd van jullie, vergeet dat niet.
X Abigail