When the Sunrise is Gone (5SOS-fanfic) // C O M P L E T E D

Hoofdstuk 13

We lagen samen nog op de vloer te lachen, er kwamen een paar mensen kijken wat er gebeurde. We maakten best veel kabaal.

Rens keek hoofdschuddend naar ons.

We keken elkaar aan en begonnen weer te lachen. Ik hoorde iemand onze kant oprennen, alleen kwam diegene een hoek om. Waardoor hij ons niet zag.

Ik keek Nat met grote ogen aan, zij deed hetzelfde. Het was al te laat om weg te rollen of wat dan ook, diegene viel zo op ons.

Ik maakte een geluidje, ik lag op mijn buik op de grond, dus kon ik niet zien wie er op me lag.

Ik hoorde nog meer mensen rennen, ik denk dat ik bang keek dat moest haast wel.

'ASHTON!? Waar ben je!? STEVE?'

En boem, ineens lagen ze allemaal op mij.

'Ugh. Jullie. Zijn. Zwaar. Ga. Van. Me. Af!' piepte ik.

Ik begon te lachen, naja, tot hoever dat ging. Ik hoorde Rens lachen, man het leek net of er iemand vermoord werd!

Langzaam, heel langzaam, werd het gewicht op mijn rug minder zwaar.

'LUCHT, BEDANKT DAT IK NOG MAG ADEMEN!' roep ik en spring gelijk omhoog. Ik hoor mensen lachen en giechelen.

'Hey Roos!' roepen vier jongens tegelijk.

Wat. Doen. Zij. Hier? Ja hallo, ik ben veel, maar geen stalker! En hoe weten ze mijn naam? Ik heb me nooit voorgesteld.

Ik keek ze verbaast aan. 'Euhm ik heb me nooit voorgesteld? Hoe weten jullie mijn naam?'

Ze beginnen eng te glimlachen. 'Wij hebben zo onze bronnen..' Ze kijken elkaar aan en beginnen eng te lachen.

'Echt géen stalkers hoor.' zeg ik sarcastisch. 'Het was Nat, Nat is het brein achter alles! Wij zijn onschuldig!' roept Mikey ineens en gaat op zijn knieën aan mijn voeten zitten en klemt mijn benen in zijn armen. 'Vergeef het ons!'

Ik val om van het lachen. En natuurlijk door Mikey. 'Nou ik weet het niet hoor.' zeg ik lachend.

De jongens zitten smekend voor me, met hun handen in elkaar gevouwen.

'Pleeaaaaseee? We doen alles!' Dit is echt eng hoe ze alles tegelijk doen en zeggen.

'Oké, alles?' Ze knikken. 'Dan stoppen jullie nu meteen met hetzelfde te zeggen en te doen op hetzelfde moment, het is echt eng!' zeg ik.

Ze lachen, ik kijk ze aan. 'Vanaf nu dan.' zeggen ze tegelijk, ze kijken elkaar kwaad aan. 'Oké stoppen nu, dit is echt eng!' Ze knikken langzaam, gelukkig niet op hetzelfde moment.

'Trakteer me op ijs!' roep ik dan. 'Ijs? Serieus?' Ik knik. 'Let's go then!'

A/N
Hey guys,
Hoe is het met jullie, ik schrijf deze hoofdstukken achter elkaar, dus het is nog steeds 8 augustus. Ik heb blijkbaar een nieuw lievelingslied en het is pas een dag later XD.

Tomorrow Never Dies~ 5 Seconds Of Summer.

Hieronder het liedje:

Wat vinden jullie ervan?
Never forget: I love you!
X Abigail