Emily Jones - A Hogwarts-story (Dutch)

Hoofdstuk 1

"James! Sirius!" riep ze gefrustreerd, "Zijn jullie nu klaar met die arme jongen te pesten?" De twee draaiden hun hoofd in de richting van het meisje met het rosse haar, de sproeten en de hemelblauwe ogen, wiens naam Emily was. James, wiens haar zwart en warrig was en die als enige een rond brilletje droeg, draaide zich als eerste terug om met een grote grijns op zijn gezicht. Sirius, wiens haar donker bruin was, maar langer dan dat van James en veel beter gekamd, aarzelde even, keek Emily aan en ontving een strenge blik terug. Hij schudde gouw zijn hoofd en draaide zich terug om naar het slachtoffer.

"Kom op, jongens! Wat heeft het voor nut?" probeerde ze nog eens en liep een paar passen dichter, "Jullie hebben Severus al genoeg aangepakt!" De jongens stopten met hun spel en keken weer haar kant op. "Wat kan jou het schelen wat we met Secreetje doen? Is het niet Lily die hem steeds beschermd? Iedereen weet dat jij hem zelf niet mag!" vuurde James terug, nog steeds met een grote grijns op zijn gezicht. "Je weet dat ze in de ziekenzaal ligt van wegen haar, of beter gezegd: JOUW, ongeluk bij toverdranken!" riep Emily ter verdediging, "En trouwens, Severus is ook mijn vriend!" schreeuwde ze nog na. Severus, waar dit hele fiasco om draaide, had zwart, vettig haar en een beetje een kromme neus, zijn ogen waren donker en zijn huid spierwit. Hij draaide zich nu ook om richting Emily en trok een wenkbrauw op, dit was hij niet gewoon van haar.

"Wel dan, als hij zo een goede vriend is, kom hem dan maar halen!" schreeuwde James die zijn toverstok nu op Emily richtte. Zij nam ook haar stok uit haar zak en maakte zich klaar. "James, Zou je dat nu wel doen?" fluisterde Sirius in James' oor, "Je weet hoe goed ze is." voegde hij nog toe, maar James hield zijn toverstok in de aanslag en keek Emily dreigend aan. Ze zetten een stap... "Stupefy!!!" vloog de eerste spreuk op haar af. Ze ontweek hem zonder moeite. "Everte Statum!!!" schreeuwde ze terug. James vloog op de grond, al vloekend schreeuwde hij: "Flipend-", "Expeliarmus!" galmde het en James' toverstok vloog uit zijn hand. Emily stond nu voor zijn neus en trok hem recht. "Volgende keer beter", zei ze met een glimlach en wandelde rustig naar Severus.

"Ik heb het nog zo gezegd..." mompelde Sirius toen hij ook richting Severus en Emily liep. Remus, wie die rustig een boek aan het lezen was, kwam van bij zijn boom vandaan. Hij veegde een paar bruine haarplukken uit zijn gezicht en keek Emily vriendelijk aan. "Hey, Emily. Gaat alles al wat beter met Lily?" vroeg hij met een glimlach. Emily, die nog druk bezig was Severus van de grond te plukken, knikte. Toen Severus terug op zijn voeten stond zei ze: "Ja, ze is al stukken beter, haar hand is niet meer zo opgezwollen en ze kan haar vingers al terug bewegen." ze zette een glimlach op en wou zich net omdraaien toen ze bijna tegen Peter op liep. Peter was een klein, iets molliger jongetje. Hij bewonderde James en Sirius en had een enorme crush op Emily, maar helaas voor hem zag Emily hem niet staan, letterlijk op sommige momenten. "Oeps, sorry Peter." zei ze gouw en liep hem voorbij met Severus op haar hielen. "Kan geen kwaad." hoorde ze Peter nog mompelen, maar ze bleef door lopen. Als ze voorbij James kwam werd ze door hem tegengehouden: "Hé, doe Lily de groeten en veel beterschap van mij." Emily keek hem beledigd aan: "Ik ben geen uil, zeg het haar zelf en laat je tussendoorse pesterijen achterwegen." Ze hoorde Severus grommen achter haar en zei snel: "Bij nader inzien, is het misschien toch beter als ik het haar vertel, wie weet doe je haar weer iets aan." Ze liep zonder nog een woord te zeggen verder en nam daarbij een opgeluchte Severus met zich mee.
•
•
Bedankt voor het lezen!☺️
Hopelijk vinden jullie het leuk👍
Xxx
- Ayla