Emily Jones - A Hogwarts-story (Dutch)

Hoofdstuk 2

"Nu tevreden?" Vroeg ze toen ze de ziekenzaal binnen liep met Severus achter haar aan. Lily, die op een van de bedden lag knikte. Haar rosse haren waren in een hoge pony en haar groene ogen twinkelden zachtjes. "Bedankt..." zei ze zacht. Emily die zeer gefrustreerd achter zich naar Severus keek, gromde naar hem. Hij liep zo snel hij kon voorbij en ging aan de andere kant van Lily's bed staan. "Kun jij niet voor jezelf zorgen?" Vroeg Emily aan Severus als die stilletjes naar haar gluurde. Hij schrok op en keek haar met verwarde ogen aan. "Ik- ik, Euh.." kwam er uit zijn mond gemompeld. Emily zuchtte: "Sev! Ik ben het beu je altijd uit je problemen te moeten komen helpen! Je kan heus wel zelf duelleren." Ze ging op het einde van Lily's bed zitten. "Jawel, maar ze spelen vals..." hoorde ze aan de andere kant van het bed. Ze draaide zich rustig om en zette een glimlach op: "Probeer hun spel dan mee te spelen en speel ook vals!" Severus zei geen woord en keek naar Lily. "Lil! Hij is hopeloos! Je kan toch niet van me verwachten dat ik elke keer voor hem op ga komen als hij in de problemen zit met James en Sirius? Zij zijn ook mijn vrienden!" Zei Emily half schreeuwend en zeer geërgerd. Lily, die rustig het gesprek beluisterde, had door dat ze ook iets moest zeggen: "Nog drie dagen, Emily, dan ben ik terug in de gangen. Hou hem gewoon zoveel mogelijk bij hen uit de buurt." Emily zuchtte en knikte: "Best, ik heb toch niets beter te doen. Ergens nog een pluspunt dat James je hand bezeerde bij toverdranken, Slakhoorn vergeet steeds huiswerk mee te geven, omdat hij elke keer wilt weten hoe het met je gaat!" Ze lachte triomfantelijk en draaide haar hoofd toen iemand de ziekenzaal binnen liep: Professor Anderling liep richting het bed van Lily en keek van Emily naar Severus. "Juffrouw Evans," zei ze, "Je hoeft je formulier voor Zwijnsveld nog niet af te geven, je kan het afgeven als je terug beter bent." Juist, Zweinsveld! Daar gingen we morgen naartoe! dacht Emily met een zucht. "En Jones, ik verwacht nog altijd een getekende versie van jouw formulier op mijn bureau." Na dat stampte Anderling de ziekenzaal uit. Toen Anderling weg was werd het eens tijd om naar de toren van Griffoendor te gaan. Emily gaf Lily nog een knuffel, zei gedag tegen Severus en liep door naar de Griffoendor-studentenkamer. Op weg daarheen kwam ze Heer Hendrik tegen. "Wel, Emily! Wat een genoegen je hier te zien!" Zei hij toen hij haar opmerkte. "Eens gelijks, Henk!" Riep ze van de trap links onder hem. Hij vloog naar haar trap toe en zweefde mee naar de studentenkamer. "Hoe gaat het ondertussen met die lieve Lily?" Vroeg hij haar en draaide zijn half afgehakte hoofd haar kant op. Ze vertelde hem het zelfde als wat ze tegen Remus zei en lachte toen vriendelijk. "Het arme kind, nog geen half jaar terug op Zweinstein en al meteen in de ziekenzaal.." mompelde hij met medeleven in zijn stem. Emily knikte en liep door de gang, richting de dikke dame. "Quid Agis." Zei ze en het portret opende de deur. Ze wandelde rustig binnen en ging in een van de rode zetels zitten in de kamer. Bijna iedereen was al in de kamer, op vier leerlingen na die, zoals ze al wel gedacht had, op het nippertje nog binnen konden.

"Jullie maken het elk jaar later." Zei ze tegen Remus die zich opgelucht naast haar neer zette. "Je kent ze..." hij knikte met zijn hoofd richting James en Sirius. Een paar meisjes die een jaar jonger waren hingen rond Sirius heen en eentje zat in zijn haren. "Soms vraag ik me echt af wat ze in hem zien." Fluisterde Emily tegen Remus en ze schoten in de lach. "Gaan jullie anders even mijn mantel schoonmaken!" Commandeerde Sirius de twee meisjes en wierp zijn mantel in hun armen. Ze bezweken bijna bij het aanraken van het ding en liepen gouw de kamer uit. "Jij bent ook echt vol van jezelf!" Zei Emily zo luid mogelijk tegen Sirius. Remus grinnikte zacht en keek vlug de andere kant op. Sirius zette zich op zijn knieën voor Emily neer en zei met al z'n charme: "Wat kan ik er aan doen dat de meisjes voor me vallen?" Hij knipoogde en zetten een paar stappen dichter in haar buurt. "Rictusempra." Zei ze zacht en richtte haar toverstok op Sirius zijn borst, die in twee tellen in een klapte van het lachen en op de grond lag te spartelen voor lucht. "Laat- hahaha- het- ooh haha- stoppen!!" Schreeuwde deze en kronkelde nog wat verder op de grond. Toen Emily dacht dat hij wel genoeg had gelachen zei ze: "Finite." En richtte weer haar toverstok op de nu krinkelende Sirius die weer stopte en recht stond. "Soms-" zei hij, maar hij maakte zijn zin niet af en ging gewoon naast haar zitten.

Het vuur in de open haard wakkerde op en danste voor hun ogen. Bijna iedereen was al naar de kamers op wat oudere leerlingen na, en natuurlijk ook James, Sirius, Remus, Peter en Emily. Remus, Sirius en Emily zaten nog steeds op hun plekje op de rode bank voor het vuur. James, die wel al zijn pyjama aan had, kwam voor hun op de grond zitten met Peter op zijn hielen. Die zag dat er naast Emily nog wat plek was en nam de kans om naast haar te zitten met beide handen vast. Hij plante zich naast haar en Remus neer op de bank. "Oké, iemand enig idee wat ons huiswerk voor Verweer is?" Vroeg Sirius dan maar om de stilte te verbreken. Hij kreeg geen antwoord en hij keek zijn vrienden aan, die afwezig in het vuur staarden. "Iemand?" Vroeg hij terug en Emily zuchtte. "Wat dacht je van je Ridiculus-spreuk te oefenen op de boeman in de kast in de prijzenkamer?" Zei ze, maar bleef in de vlammen staren. "Is er een boeman in de prijzenkamer?" Vroeg Peter geïnteresseerd. Emily draaide met haar ogen en knikte. Peter kwam wat dichter zitten en het was of dicht bij Peter zitten, of dicht bij Sirius zitten als ze nog op wou blijven. Geen van beiden was het waard dus zei ze maar: "Ik ga slapen, jongens." En stapte de trap op richting de meisjesslaapzalen.