Emily Jones - A Hogwarts-story (Dutch)

Hoofdstuk 5

Ze liepen door de gangen, op weg naar hun volgend uur. "Sev! Wat is jou grootste angst?" Vroeg Emily aan Severus die plots heel erg gefrustreerd naar de grond keek. "Geen idee!" was het antwoord. "Kom op, Sev! Van wat ben je bang?" Lily keek Severus aan met grote ogen, maar ze werden niet meer beantwoord dan schouders die omhoog gingen. "De laatste tijd, heb ik geen idee meer waar ik wel of niet bang voor ben..." Hoorden Lily en Emily uit zijn mond komen. De meisjes knikten. "Die van mij gaat in een rat veranderen, denk ik..." twijfelde Emily die een vies gezicht trok, "Ik HAAT ratten!! Het zijn zo'n vieze beesten!!"

De drie kwamen het lokaal van Verweer Tegen De Zwarte Kunsten binnen samen met de rest van Griffoendor en Zwadderich derde jaars. Professor Mijmerzoet (ik weet dat dit niet kan maar er was nergens een leerkracht opgegeven tijdens Lily's jaar, sorry) keek de leerlingen aan en zei toen: "Ga maar allemaal op een rij staan en laat eens zien wat je kunt! Iedereen snapt het principe, toch?" De leerlingen knikten en de les begon. Om de beurt kwam er iemand voor de grote kast te staan die, normaal gezien, in de prijzenkamer stond en kreeg te maken met een boeman. De boeman veranderde in de grootste angst van een leerling en de leerling moest deze zien weg te krijgen.

"Goed gedaan Zwarts! Volgende!" schreeuwde Mijmerzoet. James was aan de beurt en daarna Peter die zich nog gouw omdraaide naar Emily die achter hem stond. "Hé! Emily! Wat is jouw grootste angst?" vroeg hij met rode wangetjes. "Zul je wel zien." fluisterde ze terug en Peter lachte stilletjes. James was klaar en Peter nam zijn toverstok uit zijn zak, er verscheen een kleine dikke vrouw die hem kwaad aan keek en begon te roepen: "Peter! Wat heb je nu weer uit gestoken?!" Er was geen twijfel mogelijk dat dit zijn grootmoeder was. Peter zwaaide maar snel met zijn toverstok en riep: "RIDICULUS!!" en de vrouw was verdwenen, in de plaatst stond er nu een kerstman die "Ho Ho Ho!" zong en daarna viel. Emily schudde haar hoofd en ging op de plaats staan waar Peter net nog stond. De kerstman veranderde in een dikke vette rat die steeds groter werd. "RIDICULUS!!" Gilde Emily en de rat begon te tapdansen. Iedereen schoot in de lach en Emily zette zich tevreden bij de rest van de mensen die geweest waren. "Dus, je bent bang van ratten?" vroeg Peter die naast haar kwam staan. "Ja, ik vind het gewoon vieze beesten, snap je?" ze keek hem aan en hij draaide zijn hoofd weg. "Ja, snap ik." dat was het laatste wat hij zei voor hij snel weer bij James ging staan die triomfantelijk aan het herhalen was, in wat hij zijn grootste angst had veranderd.

Na de les liepen Emily, Severus en Lily naar het plein. Er was sneeuw gevallen 's nachts en ze gingen wat sneeuw-engelen maken. "Hé! Sev! Je maakt mijn engel stuk!" gilde Lily die Severus een duw gaf. "Dat doe je zelf!" begon hij. De twee gierden terwijl Emily rustig naar de blauwe lucht staarde. Ze had niet door dat ze automatisch ja zei op Lily die vroeg of het oké was als zij en Severus al naar binnen gingen, waardoor ze alleen achter bleef op het plein. Ze was nog steeds rustig naar de lucht aan het staren toen er een figuur verscheen in haar zicht. "Sirius!" maakte ze zich kwaad, maar hij verdween al weer uit haar gezichtsveld en kwam naast haar liggen. "Hé, waar was Remus vandaag?" vroeg Emily, die nu haar blik afwende naar Sirius. "Hij- Hij voelde zich niet goed..." was het antwoord. Emily knikte en keek weer naar de lucht. "Hij is wel redelijk vaak ziek." merkte ze op, "Hij is al zo veel afwezig geweest!" ze draaide haar hoofd weer opzij en Sirius deed het zelfde. "Tja, de jongen vat heel snel kou..." Zei hij met een scheve glimlach. Emily zag dat hij iets verborg en draaide zich weer weg. "Ik maak me gewoon zorgen." zei ze tegen de lucht. Ze voelde Sirius zich recht zette en keek naar hem. "Je maakt je zorgen om hem? Hoezo? Omdat hij soms eens ziek is?" begon Sirius, Emily knikte. "Ha! Ben je soms-" Sirius stopte even met praten en keek Emily doordringend aan, met een kleine grijns op zijn gezicht, "verliefd op hem?" Emily schoot recht en ging in de aanval: "Nee! Helemaal niet! Hij is gewoon een goede vriend en ik maak me gewoon zorgen om hem! Waarschijnlijk ook omdat ik dacht dat ik hem gisteren avond buiten heb gezien!" Sirius trok een wenkbrauw op: "Waar gezien?", "Aan de Beukwilg." vertelde Emily. "Ik zag vier jongens daar. Een van hen leek op Remus! Jullie zijn toch niet naar buiten gegaan gisteren avond of wel?" Ze zag een kleine flikker van angst in Sirius' ogen, maar die was zo snel verdwenen als dat hij was gekomen. "Nee, je hebt het mis. Wij zijn meteen na jullie gaan slapen!" Zei hij simpelweg en hij stond op en liep naar binnen, Emily weer alleen achterlatend in de sneeuw.
•
•
Wat is jullie lievelingstoverspreuk?
xx Ayla