Hoofdstuk 14

31 1 0
                                    

"Remus?" Fluisterde ze zacht. Ze kwam wat dichter bij de wolf en legde een hand op zijn schouder. "Het is oké, Remus! De maan is bijna weg!" Ze zette zich neer naast haar vriend en legde haar hoofd tegen zijn arm. Niet veel later was er een arm die zich om haar heen sloeg. Zijn gezicht vergroef zich in haar haren. "Wat is er gebeurd?" vroeg hij toen hij merkte dat ze in de kerkers waren.

"Zijn jullie helemaal GEK geworden?!" Gilde ze tegen James. "Agh! Stop toch met zagen!" Reageerde deze. "Er had iemand kunne verongelukken, hij had iemand kunnen vermoorden!!" Schreeuwde ze door. "Stop met daarover door te drammen! Ik weet het!" Reageerde James weer die zich kwaad begon te maken. "Nee, je weet het niet! Je luistert wel, maar slaat het niet op! Je hebt ons allemaal in gevaar gebracht met je plannetje! Wat WAS je plannetje zelfs?" Ging Emily verder en ze zette zich op de bank. "Je oh, zo leuke vriend Severus had een kleine straf nodig." Zei James leukweg. "What?!" Vroeg Emily nu verbaasd. "Voor Lily zo op te zadelen met zijn problemen!" Hij zette zich recht en een rode gloed gleed over zijn wangen toen hij zag dat Lily in de kamer stond. "Wat is er precies gebeurd?" Vroeg deze en ze zette zich naast haar vriendin. Emily draaide snel haar hoofd: "Niets belangrijk." Lily keek van James naar Emily en stond recht. "Jullie zitten mij, zo gezegd, te helpen door Sev een lesje te leren, en ik mag niet eens weten wat dat lesje is?! Wat is dit voor onzin?!" Kwam er uit. Emily en James stonden met hun monden vol tanden: dit hadden ze niet van Lily verwacht. "Het is een veel te lang verhaal, Lil-" begon Emily, maar werd afgekapt: "Dat kan me niet schelen! Leg me NU uit wat er is gebeurd!"

En zo vertelde Emily en James wat er was gebeurd die nacht, zonder te zeggen dat de weerwolf die Severus aanviel Remus was of dat ze faunaten waren. Lily zette zich recht in haar zetel: "Waarom zou je zoiets doen?" James ging met zijn hand door zijn haar en ging ook zitten. Emily keek op de klok: 19:00. "Ik ga nog even naar Sirius, als iemand mee wilt?", "Nee, ga maar! Ik moet nog even met James praten..." zei Lily die zich tot James wendde. Emily knikte en ging door het portret, op weg naar de ziekenzaal kwam ze Foppe tegen. "Nee, nu niet, Foppe!" Gilde ze toen die haar had gezien. Foppe kwam dichter gevlogen en zei: "Nee, vandaag niet, maar morgen, oehh, morgen!!", "Wat moet je dan?" Vroeg Emily die hem een beetje wegwuifde. "Ik moest komen zeggen, van Sirius Zwarts, die de Bloederige Baron had gezegd mij te zeggen-" ratelde Foppe die ondertussen nog met zijn handen gebaarde wat hij bedoelde. "Je dwaalt af, Foppe!" Irriteerde Emily zich. "Ja, ja! Ik moest dus komen zeggen dat je naar Sirius moest gaan in de Astronomie-toren!" Bij dat gezegd te hebben vloog hij door het plafond en liet hij Emily verdwaasd achter. "Astronomie-toren?"

"Sirius?!" Ze liep de toren af en keek overal, maar vond niemand. Plots voelde ze een hand op haar schouder. Ze draaide zich om en keek Sirius aan. "Mag je van madam Pleister wel uit bed?", "Ik ben oké!" Kwam er uit. Emily zette een paar stappen dichter. "Wat doen we dan hier?" Vroeg Emily. "Heb je geen zin om naar de sterren te kijken?" Vroeg Sirius. Emily glimlachte en nam zijn uitgestrekte hand vast. Hij had dekens en kussens klaar liggen. Ze zaten neer tegen een muur en staarden naar de sterrenhemel. "Toen ik daarstraks zei dat je veel in mijn toekomst zou voorkomen," begon Sirius, "meende ik het ook." Hij keek Emily aan die haar ogen al had gesloten en in slaap was gevallen tegen zijn schouder. Een glimlach kroop op zijn gezicht en hij gaf haar een kus hop haar voorhoofd.


Ik weet echt niet meer wat ik hier moet schrijven😂😅
xx Ayla

Emily Jones - A Hogwarts-story (Dutch)Where stories live. Discover now