Hoofdstuk 15

35 1 0
                                    

"Niet te geloven! Heeft hij dat echt gedaan?" Vroeg Lily die alle details wou van Emily's avond met Sirius. "Ja, Lily, Hij heeft het echt gedaan!" verzekerde Emily haar voor de zevende keer tijdens dit gesprek. Ze draaide haar ogen en keek Sirius smekend aan. Hij lachte even en nam haar bij de arm: "Kom, jij moet je bed in!" Lily trok aan de andere arm: "NEEEEEE!! Ze gaat me meer detailles geven!!!" Emily trok haar beide armen los en zei: "IK ga nu naar het meer!"

Na een uurtje ongeveer aan het meer te hebben gezeten en wat met de inktvis te hebben gespeeld, ging ze terug naar de slaapzalen. Ze liep over het terrein, denkend aan dingen zoals: les, Lily, Severus, Sirius, die avond... waarom moest ze toch de hele tijd aan die avond denken? Ondertussen liep ze al door de grote poort. Eenmaal in de slaapzaal was iedereen al naar boven, op Sirius na. "Hi.." Kwam er uit Emily's mond gemompeld. Waarom was ze plots zo verlegen en wist ze niet wat te zeggen? "Hey! Alles oké? Je lijkt zo afwezig..?" Vroeg Sirius die zich op schoof zodat Emily naast hem kon komen zitten. Ze zette zich neer en keek hem aan. Die grijze ogen... dacht ze. Ze keek snel naar het vuur dat weer, zoals elke avond, heen en weer flakkerde. "Weet je nog, die ene dag in de ziekenzaal?" vroeg Sirius plots. Emily dacht even terug aan het perfecte moment dat ze toen gehad heeft. Ze knikte stil. Plots voelde ze een warme hand tegen haar wang. Ze durfde zich niet te verroeren. Hij draaide haar gezicht zo dat ze hem aankeek. "Ik wou het gisteren eigenlijk al vragen, maar je was in slaap gevallen. Wil je afmaken waar we gestopt waren, of..?" vroeg hij met een kleine grijns op zijn gezicht die Emily deed smelten. Ze hief haar schouders stilletjes op en keek in Sirius' grijze ogen die dichter kwamen. Zijn hand die op haar wang rustte gleed naar haar schouder en duwde haar dichter tegen hem aan. En weer raakten hun lippen elkaar bijna, tot Lily de trap kwam afgestormd: "Emily!!!!" De twee schoten weer uit elkaar en deden alsof er niet gebeurd was. Verdomme! dacht Emily. "Emily!! Je bent terug!!" Lily sprong voor haar vriendin in en trok aan haar arm, "Emily, er is iets vreselijks gebeurt!" Emily sprong recht uit de zetel en keek Lily recht aan: "Wat is er gebeurt?" Lily trok haar mee naar het raam waar ze zicht hadden over het terrein, wat ze daar zagen was ongelooflijk: James Potter was weer in een gevecht geraakt met Severus. Lily, Emily en Sirius snelde naar beneden. "EXPELLIARMUS!!!" hoorden ze. "JAMES POTTER!!" gilde Emily. "DEPULSO!" gilde Severus en James werd naar achteren gesmeten. Sirius kwam nu voor James staan en trok zijn stok. "Nee! Stop!" gilde Lily. Severus draaide zijn hoofd in haar richting en gilde: "Hou je mond, vuil modderbloedje!" Vlak na dat die woorden van zijn lippen waren gerold hielt het gevecht op. Lily keek Severus hartverscheurend aan en kreeg tranen in haar ogen. "Ik dacht-" begon ze te mompelen, "Ik dacht dat je nog zou veranderen." Ze draaide zich om en liep terug naar het kasteel. "Lily-!" probeerde Severus nog. "Lil-", "Niet doen..." beval Emily hem en liep toen achter Lily aan en na nog een laatste, vieze blik te hebben gegeven, kwamen James en Sirius ook mee.

De rest van de avond bleef Lily op haar kamer, in haar bed, geen beweging. Emily speelde nog een potje tovenaars-schaken met Peter en ging toen ook haar bed in. Ze hoorde Lily nog zachtjes snikken in haar kussen, maar dat stopte na een momentje. Even later ging ook bij Emily het licht uit.


Oké hierdoor mag ik Snape echt veel minder...
xx Ayla

Emily Jones - A Hogwarts-story (Dutch)Where stories live. Discover now