Hoofdstuk 7

38 1 0
                                    

"Sirius?!" gilde Emily die haar ogen niet kon geloven. "Sssst!!" siste Sirius terug die haar overeind hielp. "Wat is dit allemaal? Wat doen al die dieren daar binnen? Wat is dat met die weerwolf? EN HOE, BIJ MERLIJN'S BAARD, KUN JIJ VERANDEREN IN EEN HOND??!!!" gierde ze verder. Sirius liet zijn hoofd zakken en leunde tegen de muur achter hem. "Luister, hier is allemaal een verklaring voor, maar voor ik die zeg... beloof je dit tegen niemand te zeggen? Ook niet tegen Lily?" hij keek haar aan met een smekende blik die Emily niet kon weerstaan. Ze knikte en luisterde naar Sirius die nu zijn verhaal deed: "Het eerste jaar dat wij op Zweinstein zaten, hadden we al snel door dat Remus elke maand een dag verdween. Hij was nooit in de ziekenzaal en als we hem er achter vroegen kregen we nooit een echt antwoord." Sirius zuchtte en zette zich neer, Emily volgde zijn voorbeeld en zette zich tegenover hem. "Na ongeveer drie maand hadden we uitgedokterd dat hij steeds weg was bij volle maan en dat er dus een kans was dat hij een weerwolf was. Op een nacht zagen we iemand over het terrein zwerven en de ondergrondse doorgang naar het Krijsende Krot gebruiken, hoewel we er zeker van wisten dat alleen wij die kende." Emily onderbrak hem: "Wacht, jullie kende die doorgang al vanaf jullie eerste jaar? Hoe?", "Niet nu." was het antwoord en Sirius ging verder met het verhaal. "Dus, we volgde hem. Toen we hier aankwamen en een weerwolf aantroffen, dachten we dat we er geweest waren tot James opmerkte dat Remus zijn toverstok op een van de nachtkastjes lag. We zijn die nacht bij hem gebleven, op veilige afstand, tot hij weer normaal werd en sinds dien gaan we elke volle maan mee om hem gezelschap te houden." hij keek Emily aan en wachtte op haar reactie. "Wow..." was deze. Sirius grinnikte zacht en liet zijn hoofd een beetje zakken. "Maar, hoe zijn jullie dan... zo geworden?" vroeg Emily toen. Sirius keek haar vragend aan: "Hoe?", "Wel, dat jullie in dieren kunnen veranderen?" zei ze toen met trillende stem, niet wetend of ze hem nu aan het beledigen was of niet. "Aah! Omdat we het zo erg vonden dat Remus steeds in een weerwolf veranderde, zijn wij faunaten geworden." zei hij trots. Emily spreidde haar ogen: "Zijn jullie geregistreerd?" Sirius schoot in de lach. "Ha! Ben je gek? Ze zouden meteen willen weten waarom of hoe we het hebben gedaan. Nee, we houden het graag geheim." hij trok zichzelf recht en strekte zijn hand uit naar Emily om haar ook recht te trekken. "Ik wil helpen." flapte ze eruit. Sirius draaide zich abrupt om en staarde haar aan. "Ik wil ook helpen, ik wil mee komen elke volle maan en bij Remus blijven. Ik wil zelfs een faunaat worden als dat nodig is!" zei ze er nog bij en keek Sirius serieus aan. "Ben je zeker? Het heeft drie jaar geduurd eer wij er zijn geworden! Wij zijn pas fanaten sinds October!" legde hij uit. Emily knikte en fluisterde toen: "Hij is mijn vriend, Sirius. Ik geef ook om hem." Sirius sloeg rood aan en deed de deur open, daar zat Remus, in weerwolf-vorm op het bed samen met het hert en de rat. Alle dieren draaiden hun hoofden van Emily naar Sirius en deze zei: "Ze gaat heus niet weg hoor." Waarna het hert in James veranderde en op Emily afkwam. "Wat je vannacht hebt gezien mag je tegen niemand zeggen. Begrepen?" zei hij vlakaf. "Weet ik." zei Emily, "En als Remus het toestaat, zou ik ook graag bij elke volle maan mee komen." Ze wende haar blik af naar Remus die haar met grote weerwolf ogen aanstaarde. "Ook zou ik graag willen leren hoe je een faunaat wordt." Voegde ze er aan toe terwijl ze weer naar James keek. Deze stapte een paar passen naar achtere en zette zich naast Remus. Nu Emily eens goed door de kamer keek, had ze door dat ze Peter nergens zag. "Waar is Peter?" vroeg ze en James zuchtte. "Komaan Peter, ze gaat je heus niet haten!" riep hij en een grote dikke rat kwam voor Emily's neus staan. Even had ze de neiging weg te springen, maar toen zag ze dat er een traan uit zijn kleine oogje vloeide. Ze pakte hem op en keek in zijn kleine zwarte oogjes. "Peter, ben jij dat?" fluisterde ze tegen de rat en aaide zijn rug. Een kleine traan viel op Emily's handpalm en ze drukte de rat in een knuffel. Toen ze terug weg trok was de rat al in Peter veranderd die haar met een betraand gezicht aankeek. "Hé, je hoeft niet te huilen, Peter." zei ze en gaf hem nog een knuffel. "Maar, je zei dat je ratten haatte, dat je het vieze beesten vond." kwam er uit Peters mond. Emily dacht even terug aan toen ze die test hadden en ze een boeman moesten afschrikken. Ze zuchtte even en zei toen tegen Peter: "Ja, dat zei ik, maar als ik had geweten dat een van mijn beste vrienden zichzelf in een rat kon veranderen dan zou ik ratten nooit, van mijn hele leven niet, hebben gehaat." ze gaf hem een warme glimlach en Peter vloog terug in haar armen. Nadat ze Peter had getroost ging ze naast Remus zitten en hield zijn poot vast. "Ik beloof dat alles goed komt Remus!" zei ze en legde haar hoofd tegen zijn arm.

Emily was wakker geworden in haar favoriete zetel in de leerlingen-kamer van Griffoendor, samen met Remus en Sirius. James en Peter lagen elk in een eenpersoonszetel aan weerskanten van de zetel waar zij in wakker was geworden. Ze hoorde gestommel op de trap en schudde Sirius wakker: "Sirius!!", "Hmpf..." kwam er uit Sirius' mond die Emily's handen van zich af sloeg. "Sirius!!" Zei ze nu wat luider en schudde hem weer, zonder succes. Ze nam haar toverstok en richte het op zijn gezicht: "Aguamenti." Er spoot een kleine waterstraal in Sirius' gezicht en hij schoot recht: "Wel bij Merlijn's ba-", "Ssst!" werd hij onderbroken door Emily die naar de trap wees. Ze maakten allebei de rest wakker en liepen toen naar hun slaapzalen. Op de trap naar de meisjes slaapzaal kwam Emily Lily tegen. "Wat doe jij zo vroeg al op?" Vroeg deze haar vriendin. "Ik moest naar de wc." loog Emily die snel langs Lily door sprong naar de volgende tree. "In je schoenen?" vroeg Lily nu en ze keek Emily met doordringende ogen aan. "Koude voeten." vuurde Emily terug met een beetje irritatie in haar stem. Lily trok haar handen omhoog en liep verder de trap af. Opgelucht kroop Emily terug haar bed in en sloot haar ogen tot ze er weer uit moest.


Wie is jullie favoriete professor?
xx Ayla

Emily Jones - A Hogwarts-story (Dutch)Onde histórias criam vida. Descubra agora