Emily Jones - A Hogwarts-story (Dutch)

Hoofdstuk 3

"Emily!" Klonk het door Emily's hoofd. Ze draaide zich om en keek in een paar prachtige grijze ogen die haar doordringend aan staarden. Ze kon geen woord uitbrengen en haar adem stokte toen hij nog dichter kwam. Vlak voor zijn lippen de hare raakten schrok ze op.

"Emily!" Klonk het weer. Een van de meisjes had haar wakker geschud. "Je moet je klaarmaken! We gaan naar Zweinsveld, weet je nog?" Ze sprong uit haar bed en opende haar hutkoffer, haalde er wat warme kleren uit en het formulier. Ze trok haar lichtblauwe trui aan en deed haar sjaal om haar nek, zette wat oorwarmers op en deed haar wanten aan. Dan gritste ze het formulier van haar bed en rende de trap af. "Zo zo, bijna te laat?" Vroeg een zeer opgetogen stem. "Zwijg!" Commandeerde ze James die op de eerste treden van de trap naar de jongens slaapzaal stond. Hij sprong er af en kwam naast Emily lopen. "Ik weet dat je hem niet mag." Zei hij met een grijns. "Wie? Jou? Dat werd tijd!", "Nee, Severus!" Zei hij toen. Ze stopte met wandelen en keek hem beledigd aan: "Severus is een van mijn beste vrienden!", "Ten zij je hem moet redden uit onze grappen." Zei James met een knipoog. Ze keek hem boos aan en stampte hem voorbij.

Ze stond naast Severus en keer naar de menigte die naar Zweinsveld ging. Er waren een heel deel die niet mee wouden, of mochten, dus waren ze met niet zo heel veel. Severus wreef in zijn handen, hij had geen wanten aan en had geen zakken in zijn jas. Emily deed haar wanten uit en gaf ze aan hem. "Dank je, Emily!" Zei hij en deed de wanten aan. Ze lachte hem toe en de groep vertrok. Ze liepen rustig door en na wat een stille wandeling was kwamen ze aan in het dorpje. Iedereen liep zo snel ze konden richting Zacharinus voor snoep, maar Severus en Emily liepen richting het bos, daar zagen ze het Krijsende Krot: een oud huis, helemaal verbannen waar niemand kwam. Tot plots... "AUW!" Een sneeuwbal vloog tegen Emily's hoofd en James, Sirius en Peter kwamen van de heuvel lopen. Remus zat al aan een boom, met een boek in zijn handen en las rustig verder. "Wat moet je, Potter?!" Schreeuwde Emily naar de afdalende brillenkop. Hij plante een grote grijns op zijn gezicht. "Wat? Mogen we hier niet komen?" Hij gooide nog een sneeuwbal, maar miste. Ze zette zich voor Severus: "Laat ons toch met rust!" Riep ze naar James. "Hoezo? Willen jullie wat privéruimte?" Schreeuwde hij terug en nam Peter vast alsof hij hem ging kussen. "Kom op jongens, stop ermee..." mompelde Sirius. James keek hem verbaasd aan: "Beetje jaloers, Snuffel?" Sirius zette een beledigt gezicht op en keek zijn vriend aan: "Op wie? Secreetje? Pahaha!!" Hij keek even naar Emily die boos naar James en Sirius keek. Hij draaide vlug zijn hoofd terug weg en knikte naar James die weer een sneeuwbal gooide, maar dit keer vol op in het gezicht van Severus. Emily draaide zich om en keek Severus bezorgd aan, dan keerde ze zich terug naar James en gilde: "CONFRINGO!!!" En een berg sneeuw ontplofte. James, Peter en Sirius werden naar achter geblazen door de ontploffing. Remus kwam aangelopen en ging voor Emily staan: "Emily, wordt rustig." Ze keek nu naar Remus die haar bezorgd aan keek. Zonder een waarschuwing legde ze haar hoofd op zijn schouder en hij legde zijn armen om haar heen. Toen ze haar ogen terug opende stonden de rest van de jongens ook rond hen heen. Ze keek achter haar, maar Severus was weg. "Secreet- Euh, Severus liep net weg..." zei James zacht. Emily knikte en keek naar Sirius die zijn hand op zijn oog hield. Ze liet Remus los en liep naar hem toe: "Wat is er? Laat me kijken, Sirius." Ze nam zijn hand weg, zijn oog was paars-blauw en opgezwollen. "Er is gewoon een klomp ijs tegen gevlogen, niets ernstig." Zei hij, maar toen Emily er aan kwam dook hij in een van de pijn. "Je moet naar de ziekenzaal!" Zei ze snel en trok hem mee de berg op, met de rest op haar hielen.

"Best wel grappig..." zei Sirius van uit zijn ziekenbed met een verband rond zijn oog. "Ik lijk op zo een, hoe noemt het? Een piraat?" Hij lachte, hoewel Emily niet mee lachte. "Ik weet niet wat ik had, Sirius. Het spijt me." Zei ze met trillende stem. Sirius grijnsde: "Maak je zo geen zorgen! Ik kom er wel doorheen! Trouwens, moet jij niet naar toverdranken?" Viel hij haar in de reden. Emily knikte en pakte haar tas. "Nogmaals, het spijt me." Zei ze weer en Sirius schudde zijn hoofd. "Wat ben jij toch koppig!" Hij lachte en Emily kon een flauwe glimlach nog net onderdrukken. Ze liep voorbij Lily die ook in een van de bedden lag en gaf haar een snelle knuffel.
•
•
Hoofdstuk 3
Wie is jullie favoriete Harry Potter character?
xx Ayla