BEN YİNE DE BEKLERİM

BIRAKMA ELLERİMİ DÜŞERİM

BIRAKMA ELLERİMİ DÜŞERİM

Öyle yorgunum ki bilemezsin

Bırakma ellerimi düşeceğim

Gölgemi bile taşımak ağırlık

Göz kapaklarım binlerce tonluk ağırlığıyla

Yer çekiminin etkisinde

Orta çağ mızrakları sanki kirpiklerim

Batıyor en acıyan yanlarına canımın

Ateşten bir ceset gibi arşınlıyorum sokakları

Sokaklar ki mayınlarla döşeli

Pimi çekilmiş bombalar ayaklarımın altında

Birer birer savrulmuş organlarım 

Simsiyah kaldırım taşlarına

Ve üstelik yorgunum

Yorgunluğum yorgun

Bırakma ellerimi

Yoksa düşerim

Sırtıma saplanmış yaşamın ağırlığı

Ha çöktü ha çökecek

Ölümüne sevmenin vebali boynumda

Ha kırıldı ha kırılacak boynum

Gecelerim birer huysuz çocuk

Ağlamaklı ve kırılgan

Kabustan rüyalar örüyor beynim

Hastaymışsın

Doktora gidiyorsun

İlaç veriyor doktor

İçmiyorsun

Ölümle inatlaşırken sen

Durduk yere ölüyorum ben

Ve üstelik yorgunum

Yorgunluğum yorgun

Bırakma ellerimi

Yoksa düşerim

Yürür damarlarımda örümcekler

Soluyor çiğerim karbondioksidi

Kalbim kırılmış cam parçaları

Her kırığında bir yalanın gizli

Ne olur

Kırılacak bir şey yok deme

Aşkın kırılganlığı yalandır bilirsin

Ben böyle yudum yudum tükenirken

Çoğaltma içimdeki sancıları

Beni böyle bırakıp bırakıp gitme

Bir tuhaf oluyorum

Yaşamak koyuyor bana

Kırılıyorum

Ne olur 

Ayıplama beni

Seni sevmişliğimdendir bu kırılganlığım

Ve üstelik yorgunum

Yorgunluğum yorgun

Bırakma ellerimi

Yoksa düşerim

                    Şükrü ÇANKU