UNUTMA BENİ
Unutma beni
Ben toprağım ilkbaharda tohum ekilen
Sonbaharda başağa duran
Harman yerinde saman savuran
Buğdayını ekmek yapıp sofrana taşıyanım
Unutma beni
Ben yerin altında kara cevherim
Yüzüm kapkara
Ellerim nasırlı ve onurludur
Kazma saplayan
Kürek küreyen
Kara kışata sobanı ısıtanım
Unutma beni
Ben demir işçisim
Üstüm başım kir pastır
Ocak başında ter dökerim
Çelik bükerim
Çekicimle zulmü ezerim
Unutma beni
Ben emeğin onuru
Sömürünün düşmanı
Esarete karşı başkaldırı
Özgürlüğün sıkılı yumruğuyum
Şükrü ÇANKU
30.042018
YOU ARE READING
BEN YİNE DE BEKLERİM
PoetryHer gece binlerce akrep Sensizliğin zehrini damıtsa da yüreğime Leş kargaları didiklese de tüm bedenimi İdam sehpaları kaysa da Her saniye ayaklarımın altından Bir belirsizliğin orta yerinde Kala kalsam da bir başıma Kalbim mengeneyle...
