Her sabah
Sahra suyudur sesin kulaklarımda
Yorgun uyur
Yorgun uyanır gözlerin
Kokusunu teninden alır
Penceremdeki portakal çiçekleri
Ve serçeler ötüşünü gülüşünden
Ölünce balkonda kırlangıç yavruları
Kırılır yüreğinin saydam aynaları
Çünkü zamansızdır gözünde bütün ölümler
Batmayıvesin dağların ardına güneş
Nasıl da kapanıverir ansızın gözlerin
Nasıl da kucaklar seni
Yorgun günün gecesi
Kapanınca gözlerin
Karanlıklar kaplar tüm köşebaşlarını
Tenhalaşır en kalabalık caddeler
Yüreğime dikenler
Acuçlarıma batar cam kırıkları
Hele ağlayışların
Dün gibi taptaze durur
Ve
Her ağladığında içimdeki şair ölür
Şükrü ÇANKU
16.04.2018
YOU ARE READING
BEN YİNE DE BEKLERİM
PoetryHer gece binlerce akrep Sensizliğin zehrini damıtsa da yüreğime Leş kargaları didiklese de tüm bedenimi İdam sehpaları kaysa da Her saniye ayaklarımın altından Bir belirsizliğin orta yerinde Kala kalsam da bir başıma Kalbim mengeneyle...
