Merhaba
Ey insan
Merhaba ey insanlık
Tanımadın mı beni
Tanıyamazsın tabi ki
Ben mazlumum zulme maruz kalmış
Dinine sövgüler sayılmış
Mabuduna hakaret edilmiş
Mabedine bombalar yağdırılmış
Tanımadın mı
Ekmeği
Suyu
Toprağı elinden alınmış
Suyuna zehir katılmış
Ekmeğine lanet okunmuş
Ademin Havvanın çocuğu
Hiç tanımadığın kardeşinim
Bakma öyle
Ellerimin nasırlı oluşuna
Gözlerimin kara
Mavi oluşuna
Saçlarımın sarı siyah
Ya da kumral oluşuna
Kardeşinim
Tanı beni
Ben yerin altında
Binlerce metrede kara madeni çıkaranım
Soğuk kış gecelerinde ısıtanınım
Sıcak soba başında çocuğunu
Tarlada ekin biçen
Hastta buğday savuran
Fırında ununu ekmeğe dönüştüren
Ekmeğini sofaya getirenim
Küçük çocuğunum
Belki çocukluğun
Çamurdan evin
Kamıştan atın
Yoklukta umudun
Sofrada kuru soğınınım
Tanı beni
Kara gecede yıldızın
Ayaz senede sıcağın
Kurak toprağında yağışın
Kıtlıkta ak ununum
Savaşın ortasında
Ağlayan yüzünüm
Tanı beni tanı
13.11.2017
Şükrü ÇANKU
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN YİNE DE BEKLERİM
PoetryHer gece binlerce akrep Sensizliğin zehrini damıtsa da yüreğime Leş kargaları didiklese de tüm bedenimi İdam sehpaları kaysa da Her saniye ayaklarımın altından Bir belirsizliğin orta yerinde Kala kalsam da bir başıma Kalbim mengeneyle...
