Gittin ya sen
Tüm şehirler ağaldı ardından
Utandı köyler ve kasabalar seni tutamayışına
Bütün ağaçlar yaprak döktü
Çiçekler hüznüne boyun büktü
Gökyüzünün matemi indi yeryüzüne
Dört mevsim yetemedi acını dindirmeye
Gittin ya sen
Doldu cam kırığı ellerime
Üşüştü bıçak kesiği yüreğime
Bombalar infilak ederken ruhumda
Özgürlüğe hasret geçmişim
Yokluğunun esaretine ağamakta
Şükrü ÇANKU
19.03. 2018
YOU ARE READING
BEN YİNE DE BEKLERİM
PoetryHer gece binlerce akrep Sensizliğin zehrini damıtsa da yüreğime Leş kargaları didiklese de tüm bedenimi İdam sehpaları kaysa da Her saniye ayaklarımın altından Bir belirsizliğin orta yerinde Kala kalsam da bir başıma Kalbim mengeneyle...
