Sırtlandık sevdalarımızı
Heybemizde birkmiş anılarımız
Umuda koşan adımlarımız
Ve geride kaldı ölülerimizHangi köy
Hangi şehir
Hangi ülke
Kucaklar bizi öz evladı gibi
Kabuk bağlamayan yaralarımızı iyileştirirKaçımızın umutları takılacak tel örgülere
Kaçımız vurulacak sınır boylarında kan revan
Kaçımızın canı ceset olacak
Ve kaçımızın cenneti cehenneme dönecekDenizler mavi
Okyanuslar sınırsız
Yeklenleri beyaz gemilerle
Sınırsızlığa yelken açarız belki
Belki de
Göğün ve denizin birleştiği yerde
Yeni yurtlar ediniriz
Yanağımıza gülücüler konar
Çocuklarımız korkmadan oynarYaşarız yasaksız
Boyun eğmeden
Kulluk etmeden kula
Köpekleşmeden
Onurumuzu satmadan
Küfretmeden
Ölmeden
Öldürmeden
İnsanlığımıza gölge düşürmeden
Özgürlüğe aç kalmadan
Ağıtlar yakmadan yaşarızŞükrü ÇANKU
07.05.2018
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN YİNE DE BEKLERİM
PoetryHer gece binlerce akrep Sensizliğin zehrini damıtsa da yüreğime Leş kargaları didiklese de tüm bedenimi İdam sehpaları kaysa da Her saniye ayaklarımın altından Bir belirsizliğin orta yerinde Kala kalsam da bir başıma Kalbim mengeneyle...