Ne tuhaftı son bakışın
Senin değildi sanki o gözler
Ya da ben unutmuşum nasıl baktığını
Bir yabancıya bakar gibi utangaç
Ya da düşmana bakar gbi kinciydiler
Kaşların da yakışmıyordu yüzüne
Gerilmiş bir çift yaydı
Kirpikleri ok diye takınmış
Kalbime nişanlanmıştı
Anlayacağın
Tanımadığım bir coğrafyaydı yüzün
Gezinirken yüzünde bir mülteci
Pasaportunu yitirmiş bir yabancıydım
Aramıza örmüştün aşılmaz duvarı
Bir yanında zülmüne uğrayan ben
Bir yanında zülmüyle övünen sen
Dikenli tellerle sarılmıştı avuçların
Ne dokundun ellerime
Ne de avuçladın yüzümü
Dokunsan kanayaçaktı her yerim
Tenin de eski sicaklığında değildi
Bir buzulun ortasında üşüyordum
Sanki hiç sevmemiş hiç özlememitin beni
Bense titreyen dudaklarımla
Kırılan kalbimle
Acıyan yanlarımla
Sızma çabasındaydım kalbindeki yerime
Meğer başkası için çarparmış kalbin
Bilemedim kördüm
Son bakışında
Kokuşmuş cesedimin resmini gördüm
Şükrü ÇANKU
30.04.2018
YOU ARE READING
BEN YİNE DE BEKLERİM
PoetryHer gece binlerce akrep Sensizliğin zehrini damıtsa da yüreğime Leş kargaları didiklese de tüm bedenimi İdam sehpaları kaysa da Her saniye ayaklarımın altından Bir belirsizliğin orta yerinde Kala kalsam da bir başıma Kalbim mengeneyle...
