Gitmesen ne olur sanki
Su almış gemiler gibi yitirmek istemiyorum seni
Yelkenlerim suya inmesin
Okyanus diplerinde vurgun yemesin ümidim
Annesini kaybeden çocuklar gibi
Başka göğüslerde tüketmek istemem acılarımı
Kapıyı her çarpıp gidişin
Birer kırbaç acısı verir çıplak bedenime
Her vuruşunda silinmez izler bırakır tarih sayfalarıma
Sen gidince
Büyür içimde uçurum gibi yalnızlığım
Prometheus ateş çalamaz tanrılardan
Karanlığın adı zindan
Karanlığın adı ölüm olur
Solarken bahçemdeki tüm çiçekler
Ağır toplar yıkar içimdeki tüm şatoları
Orta çağda köle olup
En korkunç
En aşağılık
En yenilmez işkenceleri yaşar
Yaşayan yanlarım
Sen
Sensizliğini avuntu diye bırakırken yanıma
İçimdeki çocuklar boğazlaşır
Kaoslu bir şehrin meydanında
Gitmesen ne olur sanki
Uzayan bekleyişler tüketir ömrümü
Yıldız kayar
Gün ışıtmaz
Karanlık kabuslarım boğazlaşır
İçimdeki çocuklar gibi
Bulutsu gözlerin gelir aklıma
Fırtınalı bir yağmura döner rüyalarım
Bense ıslak bir ceset gibi
Tüm şehri arşınlarım
Şükrü ÇANKU
05.06.2018
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN YİNE DE BEKLERİM
PoetryHer gece binlerce akrep Sensizliğin zehrini damıtsa da yüreğime Leş kargaları didiklese de tüm bedenimi İdam sehpaları kaysa da Her saniye ayaklarımın altından Bir belirsizliğin orta yerinde Kala kalsam da bir başıma Kalbim mengeneyle...
