Δεν Σου Αξίζω

Κεφάλαιο 1

Η μετακόμιση είναι δύσκολη. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα περνούσα από αυτό το στάδιο αλλα να που τελικά το περνάω και είναι ότι χειρότερο έχω ζήσει στην ζωή μου. Έχασα τα πάντα. Το σχολείο μου τους φίλους μου το αγόρι μου. Μια τελευταία χρόνια έχω στο σχολείο και θα την περάσω άλλου.. θα πάω πενταήμερη χωρίς τους φίλους και τους συμμαθητές μου. Εγώ ζήτησα να μείνω με την γιαγιά μου στην Θεσσαλονίκη αλλά δεν με άφησαν. Αυτό είναι άδικο. Θέλω πίσω τους φίλους μου και τον Άγγελο.
"Λίζα" ακούω την μαμά μου να λέει πίσω από την κλειστή πόρτα του καινούριου μου δωματίου.
Κανονικά εγώ θα έπρεπε να τακτοποιώ τα πράγματα μου και τα ρούχα μου αλλά αντί για αυτό έχω ξαπλώσει στο κρεβάτι μου και δεν κάνω τίποτα... Το μόνο που κάνω είναι να σκέφτομαι ότι έχασα τα παιδιά πάντα.
"Ελα μαμά" της λέω και εκείνη μπαίνει στο δωμάτιο.
"Μωρό μου... ακόμα έτσι έχεις τα πράγματα σου;" Με ρωτάει και κάθεται στο κρεβάτι δίπλα μου.
"Θα τα μαζέψω μετά" της λέω χωρίς καν να την κοιτάξω.
"Αγάπη μου... Ξέρω ότι δεν σου είναι εύκολο όπως επίσης ξέρω ότι ήθελες να περάσεις την τελευταία σου χρόνια στο σχολείο σου με τους συμμαθητές σου... Αλλά πρέπει να καταλάβεις και εμάς... Δεν ήταν ούτε και για εμάς εύκολο" μου λέει.
Πάντα μου μιλάει τόσο ήρεμα και ωραία που όσο και να θέλω να φέρω αντιρρήσεις σε αυτά που λέει δεν μπορώ.
"Μαμά...δεν καταλαβαίνεις... Έχασα τα πάντα" της εξηγώ.
"Θα κάνεις και εδώ φίλους αγάπη μου" μου λέει εκείνη.
"Ναι... Μέχρι να γίνει αυτό θα έχω τελειώσει το σχολείο και θα έχω μπεί πανεπιστήμιο" της λέω και εκείνη χαμογελάει.
"Δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα... Εγώ πιστεύω ότι αν θέλεις θα κάνεις πολύ γρήγορα φίλους" μου λέει και αφού μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο βγαίνει από το δωμάτιο και κλείνει την πόρτα πίσω της.
Κάθησα λίγο ακόμα ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου και μετά σηκώθηκα να συμαζέψω το χάος μέσα στο δωμάτιο μου. Έβαλα τα βιβλία μου στα ράφια τα ρούχα μου στην ντουλάπα τα κοσμήματα μου στα συρτάρια και γενικά τακτοποίησα όλα όσα είχα στο παλιό μου δωμάτιο. Έβαλα σεντόνια στο κρεβάτι μου πέταξα και τα μαξιλάρια μου πάνω και έτοιμα. Μου πήρε χρόνο για να το κάνω αυτό αλλά τα κατάφερα.. Μου λείπει μια κούτα με βιβλία. Λατρεύω να διαβάζω βιβλία... Έχω πάρα πολλά. Αποκλείεται να τα έχω ξεχάσει.
"Άλεξ" λέω όταν βγαίνω από το δωμάτιο μου.
"Στο δωμάτιο" μου απαντάει και πάω στο δωμάτιο του.
"Μήπως βρήκες την κούτα με τα βιβλία μου;" Τον ρωτάω.
"Ναι... Εδώ είναι... Την έφερα καταλάθος εδώ"μου λέει και μου δείχνει την κούτα.
"Νταξει... Ευχαριστώ" λέω και την παίρνω στα χέρια μου.
"Είναι βαρύ... Θα το φέρω εγώ από κει" μου λέει και παίρνει την κούτα από τα χέρια μου και την πάει στο δωμάτιο μου.
"Ευχαριστώ" του λέω.
"Παρακαλώ" μου λέει εκείνος και κάνα πάει στο δωμάτιο του.
Έβαλα και τα βιβλία μου στην βιβλιοθήκη που έχω στο δωμάτιο και τώρα νομίζω πως είμαι έτοιμη.
Αφού είχα μαζέψει τα πάντα στο δωμάτιο μου κατέβηκα στο σαλόνι να καθίσω γιατί και στο δωμάτιο που ήμουν δεν έκανα τίποτα. Η μαμά ήταν κάτω και τακτοποιούσε τα υπόλοιπα πράγματα.
"Θέλεις βοήθεια;" Την ρωτάω.
"Όχι αγάπη μου.... Σχεδόν τελείωσα" μου απαντάει.
"Έχει φαγητό η να μαγειρέψω;" Την ρωτάω... "Έχει μακαρόνια.... Αν θες κάτι άλλο μπορείς να φτιάξεις" μου λέει και συνεχίζει να συμαζευει.
"Όχι δεν φτιάχνω..αφού έχουμε φαγητό" της λέω.
"Θα πας στο σχολείο αύριο;" Με ρωτάει μετά από λίγο.
"Έχω άλλη επιλογή;" Την ρωτάω.
"Εμμ όχι...δεν νομίζω" μου απαντάει.
"Εεε τότε θα πάω...τι ρωτάς" της λέω.
"Θυμάσαι προς τα πού είναι η να σε πάω;" Με ρωτάει.
"Θα το δούμε αύριο" της απανταω και κάθομαι στον καναπέ.
"Όχι αύριο Λίζα... Πρέπει να πάω να δω για την δουλειά... Αν είναι να σε πάω πες το μου τώρα" μου λέει.
"Καλά... Πάμε μαζί" της απαντάω και ανοίγω την τηλεόραση για να χαζεψω λίγο αλλά δεν έχει τίποτα.. όπως πάντα.
"Άλεξ.. εσύ πηγές από την σχολή;" Ρωτάει τον αδερφό μου.
"Όχι... αύριο θα πάω" της απαντάει εκείνος.
"Εντάξει παιδί μου" απαντάει η μαμά μου.
"Εγώ πάω για ύπνο" λέω μετά από λίγο.
"Από τώρα;" Με ρωτάει η μαμά" Δεν συνηθίζεις να κοιμάσαι τόσο νωρίς" συνεχίζει.
"Είμαι κουρασμένη... Τα λέμε αύριο" της λέω και ανεβαίνω στο δωμάτιο μου... βάζω τις πυτζάμες μου και πέφτω στο κρεβάτι μου... Μετά από λίγο με πήρε ο ύπνος.

----------------------------------------------------------------------
Χευ

Αυτό είναι το πρώτο κεφάλαιο της νέας μου ιστορίας..

Ελπίζω να σας αρέσει.

Τα λέμε επόμενο κεφάλαιο.

Φιλάκια 💋💋💋💋